PELOPONNESOS
Samenleving

To read about PELOPONNESE in English - click here

Naar Peloponnesos met Sunweb

Populaire bestemmingen GRIEKENLAND

Aegina	Alonissos	Andros
Chios	Hydra	Kalymnos
Karpathos	Kefalonia	Korfoe
Kos	Kreta	Lefkas
Lesbos	Mykonos	Naxos
Paros	Patmos	Peloponnesos
Poros	Rhodos	Samos
Santorini	Skiathos	Skopelos
Spetses	Thassos	Zakynthos

Samenleving

Staatsinrichting

De grondwet dateert van 1975 waarna er in 1986 belangrijke amendementen werden doorgevoerd. De wetgevende macht ligt bij het parlement (de ‘Vouli’), dat uit één kamer bestaat en waarvan de 300 leden eens in de vier jaar volgens een ‘versterkt recht van evenredige verkiezing’ gekozen worden. Het systeem begunstigt de sterkste partij om een voor regeren voldoende meerderheid te bereiken, wat echter een tweepartijensysteem in de hand werkt.

Staatshoofd is de president, die door het parlement (een tweederde meerderheid is vereist) voor een periode van vijf jaar gekozen wordt en één keer herkiesbaar is. De president benoemt en ontslaat de premier. Ook het parlement mag hij ontbinden en in noodtoestanden kan hij wetten per decreet uitvaardigen. Zijn functie is verder grotendeels ceremonieel, hij heeft als staatshoofd geen uitvoerende macht. Deze macht ligt bij de Raad van ministers die daarover verantwoording aflegt aan het parlement Er bestaat algemeen kiesrecht voor alle Grieken vanaf 18 jaar.

Na de militaire dictatuur viel een volksstemming over de terugkeer van de monarchie in het nadeel van ex-koning Constantijn nadelig uit. Voor de actuele politieke situatie in Griekenland zie hoofdstuk geschiedenis.

advertentie

Administratieve indeling

Griekenland kreeg op 1 januari 2011 een nieuwe bestuurlijke indeling als onderdeel van een algehele bestuurlijke hervorming, die vernoemd werd naar Kallikratis, een Griekse architect uit het midden van de 5e eeuw v.Chr.

Griekenland is sinds 2011 in 13 bestuurlijke regio's, de zogenaamde"periferia", opgedeeld. Deze bestuurlijke regio's zijn weer onderverdeeld in 74 regionale eenheden, de 'perifereiaki enotita'. De regionale eenheden, die geen eigen bestuur meer hebben, worden op hun beurt weer onderverdeeld in 325 gemeenten of 'demoi'. Daarnaast kent Griekenland sinds 1926 één autonoom gebied onder een eigen Grieks-orthodox bestuur, namelijk Agion Oros of de monnikenstaat Athos in Chalkidiki (Noord-Griekenland).
De 13 bestuurlijke regio's van Griekenland zijn Attica (1), Centraal-Griekenland (2), Centraal-Macedonië (3), Kreta (4), Oost-Macedonië en Thracië (5), Epirus (6), Ionische Eilanden (7), Noord-Egeïsche Eilanden (8), Peloponnesos (9), Zuid-Egeïsche Eilanden (10), Thessalië (11), West-Griekenland (12) en West-Macedonië (13).

Een woonplaats wordt ofwel"dimos" (gemeente, stad) ofwel"kinotita" (gemeenschap, dorp) genoemd. In totaal er zijn 900 gemeenten en 133 gemeenschappen.

De bestuurlijke regio Peloponnesos, met als hoofdstad Tripolis, bestaat uit de volgende vijf regionale eenheden:

• -Argolis, hoofdstad Nauplion
• -Arcadië, hoofdstad Tripolis
• -Korinthe: hoofdstad Korinthe
• -Laconië: hoofdstad Sparta
• -Messenië: hoofdstad Kalamata

Niet de hele Peloponnesos behoort tot de gelijknamige bestuurlijke regio: Elia en Achaea in het noordwesten, inclusief de belangrijke havenstad Patras, behoren tot de bestuurlijke regio West-Griekenland; een klein gebied in het oosten van de Peloponnesos behoort tot de bestuurlijke regio Attica.

Sinds de bestuurlijke herindeling van 2011 bestaat de bestuurlijke regio Peloponnesos uit onderstaande 26 gefuseerde gemeenten of 'dimos':

Anatoliki Mani	Korinthe	Pylos-Nestoras
Argos-Mykines	Loutraki-Agioi Theodoroi	Sparta
Dytiki Mani	Megalopolis	Sikyona
Elafonisos	Messene	Trifylia
Epidauros	Monemvassia	Tripolis
Ermionida	Nauplion	Velo-Vocha
Evrotas	Nemea	Voreia Kynouria
Gortynia	Notia Kynouria	Xylokastro-Evrostina
Kalamata	Oichalia

advertentie

Sparta en de Spartanen, een soldatenvolk

Er zijn maar enkele volken die als een soldatenvolk gekarakteriseerd kunnen worden, naast Sparta zou men ook de Zoeloes onder Shaka daar onder kunnen laten vallen. Meest bekende koning van de Spartanen was Leonidas.

Elke mannelijke Spartaan was verplicht om soldaat te worden, vanaf zijn 20e tot zijn 60e jaar. Het werk op het land werd gedaan door 'heloten', een soort slaven die de oorspronkelijke bewoners waren van het gebied rond Sparta. Al vanaf zijn zevende jaar werd een kind bij zijn moeder weggehaald, in barakken gestopt en begon de harde, zware opleiding tot soldaat. Op 18-jarige leeftijd kwamen de jongens in een soort reserveleger terecht en op 20-jarige leeftijd begon het echte werk. Men bleef in de soldatenbarrakken leven, zelfs als men getrouwd was.

advertentie

Olympische Spelen in de Oudheid

Olympia is de meest bekende site op de Peloponnesos, de originele Olympische Spelen werden hier ononderbroeken meer dan 1000 jaar achter elkaar gehouden. Volgens de oude Grieken werden de allereerste Olympische Spelen waarbij de namen van de ovewinnaars werden opgetekend, in 776 v.Chr. gehouden, hoewel het vrijwel zeker is dat er ook al vóór die tijd atletiek-evenementen gehouden werden. 776 v.Chr. is dan ook het begin van de Griekse tijdrekening.

De Spelen waren aanvankelijk een religieus festival met als 'bijnummer' een loopafstand. In de loop der jaren groeide met name de atletiek uit tot datgene waar men van heinde en verre op afkwam, ook buiten Griekenland. Op het hoogtepunt trokken de Spelen duizenden toeschouwers uit het hele Middellandse Zeegebied. In die tijd werd er niet alleen gesport, maar ook dichters en muzikanten konden hun talenten tonen. De Olympische Spelen werden elke vier jaar georganiseerd en gejureerd door de bevolking van de kleine stadstaat Elis, dat bovendien een periode van wapenstilstand wist af te dwingen, zelfs het oorlogszuchtige Sparta hield zich hier aan.

Wat het sportieve gedeelte betrof, aanvankelijk waren de loopnummers veruit het belangrijkste. De verschillende nummers werden in het stadion, waar 40.000 -50.000 toeschouwers aanwezig konden zijn, gelopen door naakte mannen (vrouwen namen niet deel), meestal de lengte van de stadion, 600 Attische voet (192,27 meter). Het langste loopnummer was 6x op en neer. Belangrijk was ook de pentathlon, hieruit kwam de allround-atleet te voorschijn, want de onderdelen betrof worstelen, rennen, discuswerpen, speerwerpen en verspringen (waarschijnlijk uit stand en gewichten dragend). Later kwamen daar nog zaken als boksen, wagenrennen en 'pankration' een nauwelijks gereguleerde mix van boksen en worstelen. De winners kregen als beloning een palmtak, een hoofdkrans van olijfbladeren en eeuwige roem, vooral in de plaats waar ze vandaan kwamen. Vrouwen en slaven mochten het stadion niet in, zijn konden toekijken vanaf de Cronos-heuvel.

Het Christendom maakte uiteindelijk een einde aan de antieke Olympische Spelen. In 393 n.Chr. verklaarde Theodosius I de Grote dat alle heidense feesten, waaronder de Olympische Spelen, verboden waren. In 426 gaf Theodosius II de opdracht om alle heidense tempels te verwoesten. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat de gebouwen bovendien in 551 nog eens verder verwoest werden door een aardbeving en een daaropvolgende tsunami. De ruïnes werden bedekt met een metersdikke laag modder; pas in 1766 werd de site herontdekt door de Engelsman Richard Chandler en werd er voorzichtig begonnen met de opgravingen. Echter pas in de zeventiger jaren van de 19e eeuw werd het opgravingswerk geïntensiveerd, met name door Duitse archeologen als Ernst Curtius, Carl Ritter en Alexander von Humboldt, die ondersteund werden door de Pruisische koning Friedrich Wilhelm IV.

Naast de Olympische Spelen waren er nog meer zogenaamde Panhelleense Spelen, waaronder de Nemeïsche Spelen, de Pythische Spelen en de Isthmische Spelen.

advertentie

Kanaal van Korinthe

Het idee om een kanaal te graven door de Landengte van Korinthe om de Ionische Zee en de Egeïsche Zee met elkaar te verbinden, bestaat al sinds de heerschappij van Periander, een tiran van het Oude Korinthe aan het eind van de 7e eeuw v.Chr. Het plan was echter veel te ambitieus voor Periander, en in plaats daarvan werd er een 'diolkos' aangelegd, een soort stenen scheepshelling waarmee (kleine) schepen van de ene naar de ander kant 'gerold' konden worden. Deze werkwijze werd tot in de 13e eeuw n.Chr. gebruikt.

In de tussenliggende jaren waren er veel leiders, onder andere Alexander de Grote en de Romeinse keizer Caligula, die met kanaal-idee speelden, maar uiteindelijk was het alleen keizer Nero, die in 67 n.Chr. daadwerkelijk begon met graven, althans, zo'n 6000 joodse gevangenen deden het werk vóór hem. Invasies door de Galliërs maakten echter snel een einde aan de werkzaamheden, en pas eind 19e eeuw (1883-1893) werd het kanaal daadwerkelijk gegraven door een Franse bouwonderneming. Heden ten dage maken moderne schepen nauwelijks nog gebruik van het voor deze tijd te smalle kanaal.

advertentie

PELOPONNESOS LINKS

Advertenties
• Peloponnesos Rossholidays
• ANWB vakantie boeken Peloponnesos
• Naar Peloponnesos met Sunweb
• Hotels Trivago
• Authentieke reizen naar Peloponnesos
• Peloponnesos Reizen Tui
• Hotels Peloponnesos
• Autoverhuur Sunny Cars Peloponnesos
• Boeken, ook tweedehands, over PELOPONNESOS bij Bol.com

Nuttige links

Peloponnesos Reisverslag (N)
Reisinformatie Peloponnesos (N)

Bronnen

www.landenweb.nl/griekenland

Wikipedia

CIA - World Factbook

BBC - Country Profiles

laatst bijgewerkt maart 2024
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems