AEGINA
 

Basisgegevens
Officiële   landstaal	Grieks
Hoofdstad	Aegina
Oppervlakte	85 km²
Inwoners	13.056   (mei 2019)
Munteenheid	Euro
Tijdsverschil	+1 (zomer: +2)
Web	.gr
Code.	GRC
Tel.	+30

To read about AEGINA in English - click here

Populaire bestemmingen GRIEKENLAND

Aegina	Alonissos	Andros
Chios	Hydra	Kalymnos
Karpathos	Kefalonia	Korfoe
Kos	Kreta	Lefkas
Lesbos	Mykonos	Naxos
Paros	Patmos	Peloponnesos
Poros	Rhodos	Samos
Santorini	Skiathos	Skopelos
Spetses	Thassos	Zakynthos

Geografie en Landschap

Geografie

Aegina of Egina (spreek uit: Éjina) is een Grieks eiland dat tot de Saronische of Argo-Saronische archipel behoort, samen met de eilanden Salamis, Poros, Hydra en Spetses. Aegina ligt midden in de Golf van Aegina of Saronische Golf en is het eiland dat het dichtst bij Athene ligt, op slechts 20 km van de haven van Piraeus. Aegina telt een aantal stranden die niet erg breed zijn maar waar het toch goed toeven is. De belangrijkste stranden zijn Kolona, Marathonas, Aiginitissia, Klima, Ayia Marina en Souvala.

De oppervlakte van Aegina bedraagt ca. 85 km² en de totale kustlengte is ongeveer 60 km. De afstand van west naar oost bedraagt maximaal 15 km, van noord naar zuid ca. 10 km. Aegina is na Salamis het grootste eiland van de Saronische eilandengroep. Vlakbij Aegina liggen de eilandjes Angistri (13 km²) en het piepkleine Moni (1,35 km²).

advertentie

Satellietfoto Aegina_{Photo: Publiek domein}

Angistri is een bewoond, met pijnbomen begroeid eiland met mooie stranden, vier dorpjes (Megalochori - Skala - Limenaria - Metochi) en gevarieerde accommodatie voor toeristen. Rond Angistri liggen nog wat kleine eilandjes, onder andere Metopi, Dorousa, Kira, Spalathronisi en Aponissos.

Het onbewoonde Moni is een ideaal eiland voor mensen die op zoek zijn naar rust, zee, zon en natuur. In de zomer zijn er regelmatig bootverbindingen tussen het op Aegina gelegen Perdika en Moni. De kleine boten leggen aan op het strand en achter dat strand ligt een mooi bosgebied dat, gelegen op de steile helling van een berg, bijna het gehele noorden van Moni bedekt. De rest van het eiland is kaal en rotsachtig, maar er leven op en rond het eiland wel gemzen, herten, pauwen en zelfs een kleine groep zeehonden.

advertentie

Strand van Moni_{Photo: Ggia CC 3.0 Unported no changes made}

Landschap

Aegina is opgebouwd uit vulkanisch gesteente, mergel en krijt. Het is een tamelijk vlak eiland met een aantal lage bergen, waarvan de Oros, een uitgebluste vulkaan, met 532 meter de hoogste is en de Nikolaki met 451 meter een goede tweede. De oostkant van Aegina, waar de twee eerder genoemde bergen liggen, heeft een ruig, onherbergzaam landschap. De westkant van het eiland, waar Aegina-stad ligt, is vruchtbaarder en minder bergachtig dan het oosten; de velden daar zijn begroeid met druivenranken, olijfbomen, vijgenbomen, amandelbomen en vooral pistachebomen. In het zuiden zijn veel roodgekleurde rotspartijen te vinden. De zand- en grindstranden op Aegina zijn klein en smal.

advertentie

Kustlandschap van Aegina_{Photo: Pawel"pbm" Szubert CC 3.0 Unported no changes made}

Aegina telt ook verschillende moerasgebieden, die weliswaar klein zijn maar van groot belang voor de plantengroei op het eiland en voor de vogelpopulatie. Het belangrijkste moerasland is dat van Marathonas, gelegen aan de westkant van Aegina.

Klimaat en Weer

Aegina heeft een Mediterraan klimaat met droge, warme zomers en milde winters met beperkte regenval. Aegina heeft daardoor het droogste klimaat van alle Saronische eilanden.

advertentie

Griekenland Meltemi_{Photo: Publiek domein}

	min.temp.	max.temp.	watertemperatuur	regendagen	uren zon per dag
januari	6°C	14°C	14°C	11	4
februari	7°C	15°C	14°C	10	5
maart	9°C	17°C	14°C	8	6
april	11°C	20°C	16°C	7	8
mei	14°C	24°C	18°C	4	9
juni	17°C	27°C	22°C	2	10
juli	20°C	30°C	24°C	1	12
augustus	20°C	30°C	26°C	1	11
september	18°C	28°C	23°C	3	9
oktober	14°C	24°C	22°C	7	7
november	10°C	19°C	19°C	9	5
december	8°C	16°C	16°C	12	4

Planten en Dieren

Planten

advertentie

Olijfboom_{Photo: Views of Reality CC 4.0 International no changes made}

De grote biodiversiteit op het kleine Aegina is indrukwekkend. Honderden verschillende soorten bomen, struiken, bloemen, wilde planten, grassen en kruiden groeien en bloeien op het eiland. Hieronder een willekeurig overzicht:

akerboterbloem	Canadese fijnstraal	gewone reigersbek
akkergoudsbloem	Christusanjelier	gewone zoutmelde
akkerleeuwenbek	cistusroos	gewoon biggenkruid
akkerwinde	donkere troshyacinth	glad biggenkruid
anemoon	doornappel	gladde ereprijs
asperge-erwt	doornige pimpernel	glanzige ooievaarsbek
baardiris	doornzaad	golfbladige toorts
bastaardklaproos	dophei	Griekse cyclaam*
basterdamarant	dubbelkelk	grijze mosterd
basterdwikke	duinvogelmuur	groot akkerscherm
behaarde kanarieklaver	echte kruisdistel	groot glaskruid
bezembrem	eenbloemige klaver	groot kaasjeskruid
bezenstruik	eenjarig bingelkruid	grote brandnetel
biet	elegante winde	grote wasbloem
blaasjeswingerd	Europese heliotroop	grote weegbree
blaassilene	fijnbladige duivenkervel	hazenpootje
blauwe lupine	fraai duizendguldenkruid	hazenpootweegbree
blauw guichelheil	fraaie zuring	heggenrank
blauw klavertje	franjewijnruit	heliotroop
blauw walstro	Franse silene	hennepvreter
bloedrode bremraap	Franse vogelmelk	herderstasje
bochtig lamsoor	gekapperde kalfsvoet	herik
bonte wikke	gekroonde ganzenbloem	hertshooi
boommalva	gele ganzenbloem	hertshoornweegbree
boomspinazie	gele hoornpapaver	hoenderbeet
braam	gele sternbergia	honderjarige aloë
brandkruid	gestekelde acanthus	hondshelmkruid
brede raket	gevlamde fijnstraal	hondskruid
brem	gevlekt zonneroosje	hoornklaver
bremhoornklaver	gewone duivenkervel	hottentotvijg
bremraap	gewone melkdistel
bruidsbloem	gewone raket

advertentie

Griekse cyclaam komt voor op Aegina_{Photo: Tejvan Pettinger CC2.0 Generic no changes made}

inkarnaatklaver	kuiflavendel	reuzekervel
Italiaans slangenkruid	lakmoesplant	robertskruid
Italiaanse kamperfoelie	leeuwenbekje	rode ganzenvoet
kamferalant	liggende klaver	rode hoornpapaver
kamille	malvereigersbek	rode kroot
kamperfoelie	Mariadistel	rode ossentong
kappertje	mediterrane klaver	rond cypergras
kattendoorn	mediterrane melkdistel	ronde ooievaarsbek
kattenstaartamarant	mediterrane selaginella	rood vetkruid
klaproos	mediterrane winde	roze look
klavervreter	meekrap	rozemarijn
kleefkruid	melganzenvoet	ruige rupsklaver
kleine brandnetel	monnikenpeper	rupsklaver
kleine rupsklaver	monniksbaard	ruwe klaver
kleine tongorchis	mosbloempje	ruw parelzaad
klein kruiskruid	muur	ruw vergeetmijnietje
kleinbloemig kaasjeskruid	muurganzenvoet	saffloer
kleinbloemig slangenkruid	muurnavelkruid	saffraankrokus
kleinbloemig zonneroosje	naaldenkervel	salie
kleinbloemige salie	nachtschone	schorrenkruid
kleine honingklaver	oerprei	schubkamille
kleine klaproos	oleander	schubvaren
kleine pimpernel	oosterse raket	Siciliaanse winde
kleine witte klaver	ossentong	siererwt
kleverige alant	paarse morgenster	slaapbol
kluwenhoornbloem	papegaaienkruid	slangenlook
kluwenzuring	parapluplant*	slank duizendguldenkruid
knikbloem	pauwanemoon	smalbladig ijskruid
knikkende klaverzuring	pekklaver	smalbladige klaver
knopig doornzaad	postelein	smalle wegbree
kompassia	raketsla	Spaanse gouddistel
kransmuur	rankende bosrank	Spaanse margriet
kuifhyacinth	reigersbek	Spaanse mosterd

Parapluplant_{Photo: Daniel Beyer CC3.0 Unported no changes made}

spatelviltkruid	viltige klaver	wrattig walstro
spiesmelde	violier	zachte ooievaarsbek
springkomkommer	vlasleeuwenbek	zandraket
stekelige cichorei	voederwikke	zeeajuin
stekelig sterrenoogje	vogelpootklaver	zeealant
stekend loogkruid	vreemd helmkruid	zeeraket
sterhyacinth	weegbreeslangenkruid	zeerus
stinkend streepzaad	wilde asperge	zeevenkel
struikmalva	wilde cichorei	zeeviolier
struikvormige zeekraal	wilde komijn	zilte schijnspurrie
struikwinde	wilde nigelle	zilverblad nachtschade
tengere veldmuur	wilde peen	zomerbitterling
tijm	wilde reseda	zomerviolier
tijmbladig bonenkruid	wisselbloem	zonneroosje
tijmbladig zonneroosje	wit bilzenkruid	zwarte nachtschade*
troshyacinth	witte affodil	zwartmoeskervel
tubereuze leeuwentand	witte amaranth
varkensgras	witte klaver
venkel	witte mosterd
venusnavel	witte reseda
vijgcactus	wolfsmelk

Zwarte nachtschade_{Photo: Vinayaraj CC 4.0 International no changes made}

Dieren

Steenpatrijs_{Photo: Richard Bartz CC 2.5 Generic no changes made}

Aegina is een uitstekende bestemming voor vogelliefhebbers, die gedurende het hele jaar vele soorten kunnen tegenkomen. Sommige gebieden die bekend staan als vogelgebieden bij uitstek zijn Mt. Ellanio (Hellanios), de berghut van Paxia Rachi en het gebied buiten het dorp Kontos. Vang dan een glimp op van onder andere Europese steenpatrijzen, kleine zwartkoppen, baardgrasmussen, tapuiten en ooievaars.

Aegina is de thuisbasis van een unieke delicatesse, waarvan de meeste eilandbewoners niet eens het bestaan af weten. Het is een vis die bekend staat als de Katsoula en alleen te vinden is in zeer speciale omstandigheden, die Aegina schijnt te bezitten. De vis wordt dan ook zelden gevonden buiten de wateren rond het eiland.

Een andere bekende vis van Aegina is de grootkopharder die leeft in ondiepe zonnige wateren rond Aegina. Deze vis wordt omgezet in Lykourinos, een heerlijke gezouten traktatie.

Grootkopharder_{Photo: Publiek domein}

Geschiedenis

Mythologie

Volgens de mythologie dankt Aegina haar naam aan de nimf Aegina, de dochter van de riviergod Asopus, die Zeus verleidde op het eiland Aegina, toen nog Oenone geheten. Daar beviel ze van Aecus, de eerste koning van het eiland en grootvader van de beroemde Trojaanse held Achilles. Aecus doopte de naam van het eiland ter ere van zijn moeder om tot Aegina.

Nimf Aegina_{Photo: Publiek domein}

Vóór Christus

Aegina: Tempel van Aphaia_{Photo: Alun Salt CC2.0 Generic no changes made}

Archeologische vondsten in Kolona, vlakbij de hoofdstad van Aegina, dateren uit ca. 3000 voor Christus en bewijzen dat het eiland al bewoond was tijdens de neolithische periode.

Rond het midden van het tweede millennium voor Christus groeide de economie van Aegina sterk door de ontwikkeling van de handel. Met eigen schepen, Aegina was in die tijd een vooraanstaande zeemacht, werden lokale producten als aardewerk en hoogwaardige producten van metaalbewerking uitgevoerd naar de Cycladen, Kreta en het vasteland van Griekenland. In deze periode werden er ook veel tempels gebouwd ter ere van de goden die voor de welvaart op het eiland zorgden.

Op het hoogtepunt van haar economische macht, in de 7e en 6e eeuw voor Christus, was de handelszone van Aegina inmiddels uitgebreid tot Egypte en Fenicië. Aegina sloeg in die periode ook voor het eerst in de Europese geschiedenis munten, waarop een zeeschildpad te zien was. Sinds die tijd is de schildpad hét symbool van Aegina. In deze eeuwen was Aegina zeer rijk, het waren letterlijk gouden tijden voor het eiland.

Munt Aegina met afbeelding zeeschilpad_{Photo: O. Mustafin CC 1.0 no changes made}

In 480 voor Christus leverde de vloot van Aegina, aan de kant van de Grieken, een belangrijke bijdrage tijdens de Slag bij Salamis tegen de Perzen. Deze zeeslag, tijdens de Tweede Perzische Oorlog tussen de Griekse stadstaten en Perzië onder leiding van Xerxes, vond plaats in de zee-engte tussen Piraeus en Salamis. Het betekende een keerpunt in de oorlog, de Perzische opmars werd met behulp van Aegina gestuit. Na de Perzische nederlaag bloeide en groeide Aegina maar door, en in deze periode werd de prachtige tempel van Aphaia gebouwd.

Helaas voor Aegina kwam er aan alle voorspoed snel een einde. Athene zag de toenemende macht van Aegina, op alle fronten, met lede ogen aan, en viel het eiland in 459 voor Christus aan. De muren van Aegina-stad werden neergehaald en de vloot werd verslagen.

Ná Christus

Philippus van Macedonië_{Photo: Richard Mortel CC 2.0 Generic no changes made}

Na deze ingrijpende gebeurtenis zonk Aegina weg in de geopolitieke vergetelheid en verliep de geschiedenis van het eiland verder ongeveer synchroon met de rest van Griekenland. De overheersing door Philippus van Macedonië werd gevolgd door die van een van zijn zonen, Alexander de Grote. Daarna kwamen achtereenvolgens de Ptolemaeën van Egypte, de Romeinen (ca. 86 na Christus), de Byzantijnen, vanaf 1204 de Venetianen, de Franken en de Catalanen. In 1452 kwamen de Venetianen weer aan de macht tot 1537. In 1540 werd Aegina bezet door de Turken en deze eerste Ottomaanse periode duurde tot 1687. Daarna was het weer de beurt aan de Venetianen, maar die periode duurde maar kort, tot 1715. Daarna zuchtten de Grieken weer onder het Turkse juk, dat duurde tot aan de revolutie van 1821.

Aegina leverde een belangrijke bijdrage tijdens de Griekse Revolutie tegen de Turken en beleefde nog een onverwacht maar kort moment van glorie in de periode 1827-1829, toen het eiland tot de tijdelijke hoofdstad van het gedeeltelijk bevrijde Griekenland werd uitgeroepen onder het presidentschap van Ioannis Kapodistrias.

Griekenland in 1827_{Photo: Publiek domein}

Er volgde weer een bloeiperiode waarin veel instellingen gebouwd werden, zoals het eerste Griekse gymnasium in 1828 in Griekenland en de Eunardios School door een Zwitserse bankier. Maar met de oprichting van de moderne Griekse staat in 1930 keerde Aegina terug naar haar bescheiden positie en kon zich alleen nog beroemen op haar positie als de belangrijkste producent van pistachenoten in Griekenland.

In de jaren zestig van de vorige eeuw begon het toerisme zich voorzichtig te ontwikkelen en vele Atheners en buitenlanders bouwden zomerhuizen op het eiland. Deze eerste golf van toeristen waren vooral intellectuelen en artiesten, maar geleidelijk aan werd Aegina onderdeel van het massatoerisme. De haven van Aegina is op dit moment de op één na drukste haven van Griekenland na die van Piraeus.

Zie verder ook de geschiedenispagina van Griekenland op landenweb.

Bevolking

Aegina haven_{Photo: Brideshead in het publieke domein}

In Aegina wonen ongeveer 13.190 mensen. De laatste jaren stijgt het inwonersaantal licht. Veruit de meesten daarvan wonen in de gelijknamige hoofdplaats. Andere bekende plaatsen op het eiland zijn: Perdika, Aghia Marina, Paleochora en Mesagros. Veel inwoners van Athene gaan regelmatig in het weekend naar Aegina en in de zomer komen er nog eens in grote getalen toeristen naar het eiland onder de rook van Athene. Het eiland is snel te bereiken vanuit Athene met zowel ferryverbindingen als snelle draagvleugelboten, de zogenaamde Flying Dolphins.

Taal

Grieks alfabet_{Photo: M. Adiputra CC 3.0 Unported no changes made}

Het moderne Grieks of Nieuw Grieks behoort net als het Nederlands tot de Indo-Europese taalfamilie en is één van de oudste nog levende talen. Hoewel behorend tot dezelfde taalfamilie lijkt het Grieks nauwelijks op een andere Indo-Europese taal. Dit komt omdat het Grieks zich relatief geïsoleerd van buitenlandse invloeden heeft kunnen ontwikkelen.

In de klassieke oudheid werden er verschillende Griekse dialecten naast elkaar gebruikt, maar het Attisch van de stad Athene verstond men in geheel Griekenland. Vanaf de vierde eeuw voor Christus kreeg het Attisch concurrentie van het Koinè-Grieks, een soort algemeen beschaafd Grieks dat gebruikt werd van Macedonië tot het Nabije Oosten. Vanaf die tijd werd het Attisch gebruikt in het onderwijs en het was de officiële overheids- en kerktaal in het Byzantijnse Rijk en in de Kerk. De gewone man sprak een soort volkstaal die van het Koinè-Grieks afstamde. In de Middeleeuwen vestigden zich allerlei andere volken in Griekenland en veranderde de spreektaal drastisch terwijl de schrijftaal hetzelfde bleef en aldus de twee talen steeds verder uit elkaar groeiden.

Na de Vrijheidsoorlog begin 19e eeuw trachtte de overheid een nieuwe taal in te voeren, het Katharevousa of"gezuiverde taal". De overheid en op scholen ging men deze taal inderdaad gebruiken maar het volk bleef zich van de Dimotiki bedienen, de spreektaal van het Griekse volk. De bedoeling was dat het Dimotiki zou verdwijnen, maar dat bleek moeilijker dan gedacht en mislukte dan ook. Vanaf 1920 mocht het Dimotiki op scholen gebruikt worden en in 1974 verdween het Katharevousa van diezelfde scholen.

Het Griekse alfabet bestaat uit 24 letters die er op het eerste gezicht ingewikkeld uitzien, maar bij nader inzien simpeler zijn dan het Nederlandse alfabet. De uitspraakregels zijn regelmatig en daardoor sneller te begrijpen. In het Grieks is het belangrijk om de juiste klemtoon te gebruiken. Een woord met de klemtoon op de eerste lettergreep kan een totaal verschillende betekenis hebben van hetzelfde woord maar met de klemtoon op bijvoorbeeld de derde lettergreep.

De alfabetten van alle grote Europese talen zijn min of meer gebaseerd op het oude Griekse alfabet. Ons Romeinse alfabet wordt soms wel de westerse vorm van het Griekse alfabet genoemd.

Enkele woorden en uitdrukkingen:

• Een – éna
• Twee – dhio
• Drie – tría
• Tien – dhéka
• Honderd – ekató
• Maandag- símera
• Woensdag – tetárti
• Zondag – kiriakí
• Hoeveel kost dat? – póso káni?
• Alstublieft – parakaló
• Brood – psomi
• Eieren – avga
• Vlees – kreas
• Zout – alat
• Bier – bira
• Water - nero

Godsdienst

Naamgeving Aegina

Aegina of Egina (Grieks: Aigina) is de naam van een figuur uit de Griekse mythologie. Aegina was een nimf, de dochter van de riviergod Asopus, en werd door Zeus bemind. Oppergod Zeus bracht haar naar het onbewoonde eiland Oenone in de Golf van Egina (tussen Attika en Argolis), waar zij beviel van een zoon Aeacus. Deze zou later, ter ere van zijn moeder, de naam van zijn geboorte-eiland veranderen in Aegina.

Religieuze gebouwen

Een van de best bewaarde meesterstukken van oude Dorische architectuur is de tempel van Aphaia of Afaia. 25 van de oorspronkelijke 32 zuilen zijn nog te zien, in originele staat ofwel gerestaureerd. De restanten van de tempel liggen op een heuvel in het oosten van Aegina vlakbij de badplaats Agia Marina, met prachtig vergezichten op Athene en Piraeus.

De huidige overblijfselen stammen uit het begin van de 5de eeuw voor Christus en is gebouwd net na de Slag bij Salamis. De opvallende positie die het beeld van Aphaia inneemt op twee gevelstructuren, doet vermoeden dat de bewoners van Aegina Aphia gelijkstelden aan de veel bekendere olympische godin Pallas Athena.

Tempel van Aphaia op Aegina_{Photo: Alun Salt CC 2.0 Generic no changes made}

Het Agios Nektarios-klooster/kerk, een van de grootste kloosters op de Balkan, ligt op zes kilometer afstand van Aegina-stad op de heuvel Xantos. Het klooster is genoemd naar Sint Nektarios, die is overleden in 1920 en heilig werd verklaard door Rome in 1961. In het vrouwenklooster leven nu nog een klein aantal nonnen en er is een groot gastenverblijf. Het klooster is gebouwd van 1904 tot 1910 door de toenmalige bisschop Pentapoleos Nektarios. Opmerkelijk zijn een schildering van de heiligverklaring van Sint Nektarios, een mozaïekvloer met aanduiding van kloosters op omliggende eilanden en een uit hout gesneden iconostase.

Op 9 november is de viering van de naamdag van Nektarios, op die dag wordt het klooster bezocht door duizenden mensen. In 1994 werd het kerkgedeelte van de Agios Nektarios ingewijd als kathedraal en staat, in ieder geval bij de lokale bevolking, bekend als de grootste Grieks-orthodoxe kerk na de Aya Sofia in Istanbul.

Agios Nektarios, Aegina_{Photo: Eustaquio Santimano CC 2.0 Generic no changes made}

Zeer interessant is ook het nonnenklooster (sinds 1935) van de maagd Panaghía Chryssoleontissa, gelegen op de weg naar Marathon. Het klooster, maar beperkt te bezichtigen, werd gebouwd in 1600 in de stijl van de versterkte kloosters van de berg Athos. Binnen in de kerk is een prachtige uit hout gesneden iconostase te zien uit de 17e eeuw.

Verspreid over het eiland zijn nog het bezoeken waard de kerken Eisódia tis Theotókou en Aghii Theódori of 'Omorphi Ekklisía' in Aegina-stad en Aghios Geórgios Katholikós, Aghios Dionysios en Aghios Nikólaos in het ooit met kerken bezaaide Palaiochóra, de al meer dan 200 jaar verlaten middeleeuwse stad van Aegina, die tot in de 19e eeuw de hoofdstad van het eiland was. Van de meer dan 100 kapellen en kerken zijn er nu nog zo'n twintig over Ten zuiden van Aegina-stad, in de buurt van het gehucht Pachiá Ráchi, ligt de 14e eeuwse kerk van Taxiárchis.

Eisodia tis Theotókou, kerk op Aegina_{Photo: George E. Koronaios CC 4.0 International no changes made}

Griekse mythologie

Het woord mythe is afgeleid van het woord"muthos", dat eerst uiting betekende en later vaak werd uitgelegd als"een gesproken of geschreven verhaal".

Mythologie (muthologia) is dus"vertellen over verhalen", of een verzameling mythen, of de studie van mythen.

Toen het schrift ontstond in Griekenland waren de mythen en legenden al verankerd in de orale overleveringen en vooral latere dichters gaven de verhalen een ander verloop. De Griekse mythologie lijkt veel op andere mythologieën. Zo komt de Noorse god Odin overeen met de Griekse Zeus en verrichtten de Noorse helden vaak dezelfde heldendaden als hun Griekse collega's.

Enkele Griekse goden

Aeolus (Aiolos)
Een zoon van Hippotes, die door Zeus was aangesteld als bewaker van de winden. Hij was de baas over de (wind)goden: Boreas, Zephyros, Notos en Euros.

Aphrodite
Aphrodite is de godin van de liefde en schoonheid. Zij werd geboren uit het schuim van de zee, waar ook het belangrijkste heiligdom gewijd aan Aphrodite staat. Ze was getrouwd met Hephaestus, maar had liever Ares als minnaar.

Haar zoon was Eros, de god van de liefde. Aphrodite wordt afgebeeld met de gevleugelde Eros en met duiven. Zij was een van de Olympische goden. De Romeinen noemden haar Venus.

Aphrodite, godin van de liefde en schoonheid_{Photo: Tilemahos Efthimiadis CC2.0 Generic no changes made}

Apollo
Apollo was de zoon van Zeus en Leto, en tweelingbroer van Artemis. Hij is god van het licht, van de geneeskunde, muziek en wetenschap. Apollo wordt vaak afgebeeld met een lier in zijn hand. Het belangrijkste heiligdom gewijd aan Apollo ligt in Delphi, de belangrijkste orakelplaats van het oude Griekenland. Apollo was een Olympische god.

Ares
Ares was een zoon van Zeus en Hera en is de god van de oorlog. Hij wordt vaak afgebeeld in volledige wapenuitrusting en was een Olympische god. De Romeinen nomen hem Mars.

Artemis
Artemis was de tweelingzus van Apollo, en dochter van Zeus en Leto. Zij was de godin van de natuur en de jacht. Zij was ook de beschermgodin van zwangere vrouwen en wordt vaak afgebeeld met een boog in haar hand. Zij was een Olympische god en haar Romeinse naam is Diana.

Dionysos
Dionysos was een zoon van Zeus en de god van de druiven en de wijn. Hij wordt vaak afgebeeld met een staf, die van boven omwonden is met klimopbladen. Hij was een Olympische god en zijn Romeinse naam is Bacchus of Liber.

Dionysos_{Photo: Zde CC 4.0 International no changes made}

Eros
Eros is de god van de behoeften en wordt ook wel Himeros genoemd. Eros wordt vaak gezien als gevleugelde jongensgod die mannen in hun hart schiet met liefdespijlen. Romeinse namen voor hem zijn Amor en Cupido.

Hermes
Hermes was de boodschapper van de goden en een zoon van Zeus. Hij is ook god van de reizigers, dieven en handelaren. Hij wordt altijd afgebeeld met een reizigersmuts en reizigersstaf of een helm met vleugels. Ook zijn sandalen hebben vleugels. Hij begeleidde de schimmen van de doden naar de onderwereld, de Hades

Pallas Athena
Zij is de dochter van alleen Zeus, want uit zijn voorhoofd geboren. Zij is de beschermgodin van de kunstenaars en handwerkslieden, maar ook de godin van de wijsheid en kennis. In oorlogstijd werd Athena ook nog vereerd als oorlogsgodin. Ze was de speciale beschermgodin van de stad Athene en een beschermengel van Griekse helden als Herakles en Odysseus.

Zij wordt vaak afgebeeld met helm en volledige wapenuitrusting. De uil, die wijsheid symboliseert, was aan haar gewijd. Pallas Athena heeft een heiligdom gelegen in Athene: het Parthenon.

Zij was een Olympische god en haar Romeinse naam is Minerva.

Pallas Athena_{Photo: Diana Ringo CC 3.0 Austria no changes made}

Poseidon
Poseidon is een roer van Zeus en is de god van de zee en beschermgod van de zeevaarders. Zijn paleis ligt diep onder water en hij wordt vaak afgebeeld met een drietand, waarmee hij de zee in beroering kan brengen. Het paard was aan hem gewijd.

Omdat de Grieken geloofden dat het land op de zee dreef, beschouwden ze hem ook als de god die de aardbevingen veroorzaakte. De Romeinse naam is Jupiter.

Zeus
Zeus was de oppergod van de Grieken en de koning van goden en mensen. Daarnaast was hij de god van de lucht en het weer. Hij wordt vaak afgebeeld met een bliksem in zijn hand en is gezeten op een troon. Uit zijn liefdesavonturen met mooie vrouwen zijn vele halfgoden en helden ontstaan, zoals Herakles en Perseus.

Zeus en Thetis_{Photo: Publiek domein}

Samenleving

Bestuur Griekenland

Griekenland kreeg op 1 januari 2011 een nieuwe bestuurlijke indeling als onderdeel van een algehele bestuurlijke hervorming, die vernoemd werd naar Kallikratis, een Griekse architect uit het midden van de 5e eeuw v.Chr.

Griekenland is sinds 2011 in 13 bestuurlijke regio's, de zogenaamde"periferia", opgedeeld. Deze bestuurlijke regio's zijn weer onderverdeeld in 74 regionale eenheden, de 'perifereiaki enotita'. De regionale eenheden, die geen eigen bestuur meer hebben, worden op hun beurt weer onderverdeeld in 325 gemeenten of 'demoi'. Daarnaast kent Griekenland sinds 1926 één autonoom gebied onder een eigen Grieks-orthodox bestuur, namelijk Agion Oros of de monnikenstaat Athos in Chalkidiki (Noord-Griekenland).

De 13 bestuurlijke regio's van Griekenland zijn Attica (1), Centraal-Griekenland (2), Centraal-Macedonië (3), Kreta (4), Oost-Macedonië en Thracië (5), Epirus (6), Ionische Eilanden (7), Noord-Egeïsche Eilanden (8), Peloponnesos (9), Zuid-Egeïsche Eilanden (10), Thessalië (11), West-Griekenland (12) en West-Macedonië (13).

Administratieve regio's Griekenland, waaronder Attica_{Photo: Publiek domein}

Administratieve indeling Aegina

Aegina is een onderdeel van Attica, één van de dertien bestuurlijke regio's van Griekenland. Sinds 2011 bestaat de regio Attica uit acht regionale eenheden (perifereiaki enotita): Aegina behoort tot de regionale eenheid Eilanden en verder zijn er nog de regionale eenheden Oost-Attica, West-Attica, West-Athene, Centraal-Athene, Zuid-Athene, Noord-Athene en Piraeus. De gemeente Aegina bestaat uit het eiland Aegina en een aantal kleinere eilanden. Aegina-stad is de hoofdstad van het eiland; andere plaatsen op Aegina zijn Kypseli, Masagros, Perdika en Vathy. Aegina behoort geografisch gezien tot de Argo-Saronische eilanden, samen met onder andere Hydra, Kythira, Poros, Salamis en Spetses.

Vóór 2011 bestond de huidige bestuurlijke regio Attica uit de prefecturen (nomi) Athene, Oost-Attica, Piraeus en West-Attica. De regionale eenheid Eilanden heeft, net als de andere regionale eenheden, geen eigen bestuur meer. Naast Aegina behoren ook de eilanden Angistri, Antikythera, Dokos, Hydra, Kythira, Poros, Salamis, Spetses en Spetsopoula tot de regio Attica. De regio Attica, met een totale oppervlakte van 3808 km² en als hoofdstad Athene, telde in 2011 ca. 3,8 miljoen inwoners, waarvan er ca. 13.000 op Aegina wonen. De actuele politieke situatie van Griekenland is beschreven in het hoofdstuk geschiedenis .

Aegina behoort tot de regio Attica_{Photo: Pitichinaccio in het publieke domein}

Economie

De verbouw van pistachenoten vormt de belangrijkste inkomstenbron van de bewoners van Aegina. Pistachebomen werden op Aegina geteeld sinds 1860 en later pas verspreid over andere streken van Griekenland.

Pistachenoten: product van Aegina_{Photo: Alexas_Fotos CC 1.0 no changes made}

De dominante variëteit die op Aegina geteeld wordt, is de 'Aeginis' of 'Koilarati', met een kwaliteit die ontbreekt in buitenlandse rassen, en zelfs beschermd wordt door de Europese Unie. Het telen en oogsten van de Aegina pistache is een moeilijk, arbeidsintensief proces.

De noten worden geteeld op kleine familiebedrijven over het hele eiland en met de hand geplukt in augustus en september, waarna ze buiten in de zon te drogen worden gelegd. Het klimaat en de unieke samenstelling van de bodem heeft geresulteerd in een pistachenoot met een smaak en een aroma dat rijker is dan in andere delen van de wereld.

De pistacheboeren hebben ook te lijden gehad onder de economische crisis die Europa in de jaren tien van de twintigste eeuw Europa en vooral Griekenland teisterde. De opbrengst van de pistachenoten bleef wel ongeveer gelijk, maar de kosten werden steeds hoger en daardoor de inkomsten van de boeren steeds lager.

Zie verder het hoofdstuk economie van Griekenland.

Vakantie en Bezienswaardigheden

Aegina heeft een goed ontwikkelde toeristische infrastructuur die voornamelijk gericht is op Grieken van het vasteland die in de weekenden in drommen naar Aegina komen.

Agia Marina, badplaats op Aegina_{Photo: Mister No CC 3.0 Unported no changes made}

De meeste bezoekers komen vanuit Athene en begeven zich richting de drukke, aan de noordkust gelegen badplaats Agia Marina, of naar een van de kleine strandjes aan de oostkust. Over het algemeen heeft Aegina niet veel stranden, maar meer te bieden aan interessante bezienswaardigheden uit de klassieke oudheid en goede wandelgebieden.

De tempel van Aphaia is de topattractie in Aegina. Deze oude tempel dateert van vóór het Parthenon in Athene. Met de Tempel van Poseidon van Sounion aan de Atheense Rivièra en het Parthenon in Athene - is de Tempel van Aphaia de derde schakel in een hypothetische gelijkbenige driehoek. Kostbare voorwerpen uit de tempel zijn te zien in het Nationaal Archeologisch Museum van Athene. maar naast de tempel is een klein lokaal archelogisch museum met voorwerpen die op het eiland gevonden zijn.

Je kunt ook een bezoek bengen aan de archeologische vindplaats Kolona. In de oudheid werd hier een grote Dorische tempel gebouwd, gewijd aan de god Apollo. Een monolithische zuil die deel uitmaakte van de tempel staat nog overeind en het was een belangrijk baken voor Venetiaanse zeelieden die het gebied Colonna noemden.

Klik op de menuknop bovenaan het scherm voor meer informatie

AEGINA LINKS

Advertenties
• Aegina Vliegtickets.nl
• Hotels Aegina
• Vakantieveilingen bied mee op de beste deals
• Tradetracker plaats advertenties en verdien geld
• Vliegtickets Athene Tix.nl

Nuttige links

Telefoongids Griekenland

Bronnen

www.landenweb.nl/griekenland

Wikipedia

CIA - World Factbook

BBC - Country Profiles

laatst bijgewerkt augustus 2021
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems