MYKONOS
Geschiedenis

To read about MYKONOS in English - click here

Mykonos Tui Reizen

Populaire bestemmingen GRIEKENLAND

Aegina	Alonissos	Andros
Chios	Hydra	Kalymnos
Karpathos	Kefalonia	Korfoe
Kos	Kreta	Lefkas
Lesbos	Mykonos	Naxos
Paros	Patmos	Peloponnesos
Poros	Rhodos	Samos
Santorini	Skiathos	Skopelos
Spetses	Thassos	Zakynthos

Geschiedenis

Mykonos vóór Christus

Archeologische vondsten tonen aan dat ca. 3000 jaar v.Chr. de neolithische Kares-stam zich op Mykonos vestigde. Daarvóór waren het de Ioniërs van Athene die vanaf de 11e eeuw v.Chr. op het eiland verbleven. Het dicht bij Mykonos gelegen en dichtbevolkte Delos was in die tijd veel belangrijker dan Mykonos als dé doorvoerhaven van het Egeïsche gebied. Mykonos had in die tijd ook maar twee plaatsen op het eiland.

In 490 v.Chr. maakten de Perzische generaals Datis en Artaphernes een korte tussenstop op Mykonos, op dat moment een arm eiland met beperkte agrarische middelen van bestaan. De bewoners waren pantheïsten (alles en iedereen is goddelijk) en aanbaden goden als Dionysos, Dimitra, Zeus, Appolo, Poseidon en Hercules.

advertentie

Mykonos ná Christus

Later in de geschiedenis van Mykonos behoorde het eiland tot de Romeinen en vervolgens kwamen de Byzantijnen aan de macht. Zij versterkten de verdediging van Mykonos als reactie op de Arabische invallen in de 7de eeuw en hielden de controle over het eiland tot en met de 12e eeuw.

Na de val van Constantinopel in 1204, aan het einde van de vierde kruistocht, stond Mykonos sinds 1207 onder de heerschappij van Andrea en Geremia Ghisi, leden van een Italiaans adelijk geslacht en familieleden van Dandolo, de Doge van Venetië. In 1292 werd Mykonos geplunderd door de Catalanen en in 1390 kwam Mykonos onder het directe beheer van de republiek Venetië.

In 1537, nog steeds onder Venetiaanse heerschappij, werd Mykonos onder de voet gelopen door het leger van Barbarossa Khair ad-Din, een grootadmiraal van de Ottomaanse sultan Suleyman I. De eilandbewoners mochten van de Turken hun schepen bewapenen tegen piraten. Dit had echter een tegengesteld effect, men ging zich zelf bezighouden met piraterij, dat veel lucratiever was dan het bewerken van droog en onvruchtbaar land. Uiteindelijke leidde de piraterij tot het opzetten van een legitiem en bloeiend handelsnetwerk.

Sinds 1615 heeft Mykonos praktisch zelfbestuur als een semi-autonome gemeenschap, met een soort gouverneur en een eilandraad die zich in die tijd wisten te manoeuvreren tussen de Turken en Venetianen. De Venetianen trokken zich in 1718 definitief terug uit de Egeïsche regio na de verovering van een kasteel op het eiland Tinos door de Ottomanen. De bevolking van Mykonos nam tot laat in de 18e eeuw toe met immigranten van andere eilanden zoals Kreta, die vluchtten voor hongersnood en epidemieën als gevolg van de vele conflicten die uitgevochten werden. De oorspronkelijke bewoners van Mykonos stonden in die tijd bekend als uitstekende zeelui en waren succesvol in de handel en de scheepvaart, en ook piraterij was hen niet onbekend. Veel eilandbewoners waren actief in de"Orloff Opstand" (overwining Russische troepen geleid door de broers Orlov tegen de Turken, periode 1770-1774), gunstig voor hen en voor Catharina de Grote van Rusland door de zeer winstgevende handelsverdragen die tussen de Ottomanen en het Russische Rijk gesloten werden.

Al snel na het uitbreken van de Griekse Revolutie in 1821 speelde Mykonos een belangrijke rol in de opstand onder de bezielende en financiële leiding van Manto Mavrogenous, een aristocrate met Verlichtingsideeën. Zij groeide uit tot een Griekse heldin door met succes een aanval van de Ottomaanse vloot in 1822 af te slaan. Manto Mavrogenous nam daarnaast actief deel aan de oorlog met vier bewapende schepen, waarvan er twee geheel op haar kosten waren uitgerust en bemand. Voordat de oorlog voorbij was, was ze bijna heel haar familiefortuin kwijt. In totaal stuurde Mykonos een vloot van 24 schepen naar de strijd tegen de Turken. In 1830 sloot ook Mykonos zich aan bij de nieuwe Griekse staat. Na de onafhankelijkheid werd Manto Mavrogenous door een scandaleuze liefdesaffaire verbannen naar het eiland Paros, waar zij in 1848 stierf.

Na de oprichting van de moderne Griekse staat kreeg de economie van Mykonos een boost door de consolidatie van handelsbetrekkingen met onder andere Zuid-Rusland, Moldavië en Walachije. Bovendien vestigden Mykonische kooplieden zich in belangrijke handelssteden als Constantinopel, Smyrna, Alexandrië, Syros, Livorno en Marseille. De ontwikkeling van stoomschepen ten opzichte van de traditionele zeilschepen aan het eind van de 19e eeuw, de opening van het Kanaal van Korinthe in 1904 en de gevolgen van de Eerste Wereldoorlog leidde tot een neergang van de Mykonotische economie. Veel Mykoniërs vertrokken om werk te vinden in het buitenland (vooral in de Verenigde Staten) en op het vasteland van Griekenland in Athene en de haven van Piraeus.

De ontwikkeling van het toerisme zorgde in de daaropvolgende decennia van de 20e eeuw voor gunstige economische ontwikkelingen. Al in de jaren dertig van de vorige eeuw vierden zich bekende kunstenaars, politici en rijke mensen uit voornamelijk Europa hun vakantie op Mykonos. Ook na de Tweede Wereldoorlog ging dit door en Mykonos profiteerde volop van de steeds toenemende toeristische activiteiten in het Middellandse Zeegebied. Mykonos heeft zich in de 20e en 21e eeuw ontwikkelt tot een zeer succesvolle kosmopolitische vakantiebestemming.

Zie verder ook de geschiedenispagina van Griekenland op landenweb.

advertentie

Nuttige links

Reisinformatie Mykonos (N)
Startnederland Mykonos (N)

Bronnen

www.landenweb.nl/griekenland

Wikipedia

CIA - World Factbook

BBC - Country Profiles
laatst bijgewerkt maart 2024
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems

MYKONOSGeschiedenis