CATALONIE
 

Basisgegevens
Officiële   landstaal	Catalaans, Spaans
Hoofdstad	Barcelona
Oppervlakte	32.113 km²
Inwoners	7.522.596   (mei 2019)
Munteenheid	euro   (EUR)
Tijdsverschil	+0
Web	.es
Code.	ESP
Tel.	+34

To read about CATALONIA in English - click here

Populaire bestemmingen SPANJE

Andalusie	Catalonie	Costa blanca
Costa brava	Costa del sol	El hierro
Formentera	Fuerteventura	Gran canaria
Ibiza	La gomera	La palma
Lanzarote	Mallorca	Menorca
	Tenerife

Geografie en Landschap

Geografie

Catalonië (Catalaans: Catalunya) is een van de 17 autonome regio's met ca 6,5 miljoen inwoners in het noordoosten van Spanje. Het wordt in het zuiden begrensd door Valencia, in het westen door Aragon en het oosten door de Middellandse Zee. In het noorden grenst Catalonië aan Frankrijk en Andorra. De totale oppervlakte van Catalonië bedraagt 32.114 km².

advertentie

Catalonie Satellietfoto_{Photo: Publiek domein}

Catalonië is de meest welvarende regio van het land. De hoofdstad van Catalonië is Barcelona. Catalonië bestaat uit vier provincies. De naam van de hoofdplaats is gelijk aan de naam van de respectievelijke provincie. Barcelona, Gerona (Catalaans: Girona), Lerida (Catalaans: Lleida) en Tarragona.

Landschap

advertentie

Catalonie Landschap_{Photo: DAVID ILIFF CC 3.0 Unported no changes made}

Catalonië is een heel afwisselende regio. Behalve bergen (Pyreneeën) zijn er uitgestrekte velden en rivierdelta's te vinden en natuurlijk de uitgestrekte kuststrook aan de Middellandse Zee.

Klimaat en Weer

advertentie

Catalonie Barcelona Zonsondergang_{Photo: Jeronimo Alcal CC 3.0 Unported no changes made}

Er zijn grote klimatologische verschillen in Catalonië. De kust heeft overwegend een mediterraan klimaat, met warme en droge zomers en koele winters.

In de winter valt de meeste neerslag. Meer naar het binnenland is er een overgang naar een steppeklimaat met hete zomers en koude winters. In de hoge Pyreneeën valt sneeuw in de winter. In de zomer waait soms de Tramontana die koude lucht uit de Pyreneeën naar de kust blaast. Het voorjaar en de vroege zomer zijn prima tijden om Catalonië te bezoeken.

Planten en dieren

Planten

Tijm in de bloei_{Photo: Greenmars CC 3.0 Unported no changes made}

De oorspronkelijke vegetatie van het lage gedeelte van Catalonië bestond uit steeneikenbossen. Door houtkap en ander ingrijpen van de mens is dit natuurlijke bos grotendeels verdwenen. Hier voor in de plaats is er de maquis, een bijna ondoordringbare vegetatie met struiken en lage bomen en wilde kruiden zoals lavendel, tijm en rozemarijn. In de Pyreneeën groeien eiken, sparren en dennen.

Dieren

Catalonie Wezel_{Photo: Keven Law CC 2.0 Generic no changes made}

In Catalonië komen otters, konijnen, hazen, eekhoorns, muizen, vleermuizen en een aantal kleine roofdieren zoals vossen, marters en wezels voor. Bruine beren en wolven zijn bijna uitgestorven. Veel vogelsoorten waaronder de flamingo leven in de Ebrodelta. In de bergen zijn roofvogels zoals de vale gier. Verder ook lammergieren en adelaars.

Geschiedenis

Grondwet Catalonië ten tijde van Filips II_{Photo: Publiek domein}

In Catalonië zijn al sporen van menselijk bestaan uit 80.000 jaar voor Christus. Botten en gereedschap zijn gevonden in grotten rond Moia en Reus.

Voor Christus verschijnen achtereenvolgens Kelten, Feniciërs en Grieken in Catalonië. De Romeinen waren van veel invloed en in Taragona zijn nog veel overblijfselen te zien. Na de Romeinen kwamen de Visigoten en de Mooren. In de Middeleeuwen ontwikkelt Catalonië zich onder de Graven van Barcelona tot een grote maritieme macht. Na de Spaanse successieoorlog viel Catalonië in Castiliaanse handen. Philips V verbood het Catalaans als voertaal. In de 2e helft van de 19e eeuw werd Catalonië het centrum van de Spaanse industrialisatie.

In het begin van de 20e eeuw kreeg Catalonië beurtelings meer en minder autonomie. Na de Spaanse burgeroorlog (1936-1939) kwam Franco aan de macht en braken er zware tijden aan voor de Catalaanse taal en cultuur. Na de dood van Franco kreeg Catalonië de status van autonome regio en brak een nieuwe bloeitijd aan voor Catalonië.

In november 2005 stemde het Spaanse parlement in met een nieuw statuut dat meer autonomie gaf aan de regio Catalonië. In het statuut krijgt de regio de status van 'natie'. Verder krijgt Catalonië zeggenschap over belastingheffing en wordt het regionale Hooggerechtshof de hoogste juridische instantie. De autonomie van Catalonië speelt ook in de jaren 2010 tot 2014. Er wordt een referendum in november 2014 gehouden dat de centrale regering probeert te blokkeren, het gaat toch door onder de naam burgerparticipatie. De meerderheid van de bevolking stemt voor onafhankelijkheid. Tijdens de regionale verkiezingen van september 2015 halen de seperatisten meer dan 50% van de zeteles binnen. In oktober 2015 beslist het Catalaanse parlement onder leiding van Puigdemont om een bindend referendum uit te schrijven. In september 2017 tekent de Spaanse regering van Rajoy beroep aan. Het Spaanse Grondwettelijke hof noemt het referendum illegaal. In oktober 2017 wordt het referendum gehouden en grijpt de Spaanse politie hard in. De meerderheid van de bevolking steunt de seperatisten en de Catelaanse regering roept de onafhankelijkheid uit. Puigdemont vertrekt naar Brussel en er wordt een arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd. In december 2017 organiseert de Spaanse regering verkiezingen in de hoop dat de meerderheid nu voor Spanje zal stemmen. De pro-Spaanse partij wordt wel de grootste, maar de meerderheid van de bevolking steunt onverwachts seperatistische stromingen. Er ontstaat een patstelling. In Spanje geldt in januari 2021 nog steeds een arestatiebevel tegen Puigdemont die ondertussen een zetel in het Europese parlement heeft bemachtigd, mar Spanje dus niet in kan.

Zie verder ook de geschiedenis van Spanje op Landenweb.

Kaart van het Prinsdom Catalonië in 1608_{Photo: Publiek domein}

Bevolking

Catalanen in New York demonstreren voor zelfstandigheid_{Photo: Liz Castro CC 2.0 Generic no changes made}

Catalonië telt 7.6 miljoen inwoners (2017). Bekende Catalanen zijn ondermeer Antinio Gaudi, Salvador Dali, Pablo Casals en Miro. Catalanen hangen sterk aan de eigen identiteit en zetten zich regelmatig af tegen het centrale gezag in Madrid.

Taal

Manuscript In Catalaans_{Photo: Ferbr1 in het publieke domein}

Het Catalaans is een West-Romaanse taal afgeleid van het Latijn. Het is de officiële taal van Andorra en een co-officiële taal van drie autonome gemeenschappen in Spanje: Catalonië, de Valenciaanse Gemeenschap en de Balearen. Het wordt ook gesproken in het Franse departement Pyrénées-Orientales De Catalaans en/of Valenciaans sprekende gebieden worden vaak de Catalaanse landen genoemd. Naar schatting spreken rond de 10 miljoen mensen Catalaans. Catalaans lijkt, geschreven, zowel op Castiliaans als Frans en Italiaans. De uitspraak is minder staccato en klinkt veel minder scherp dan bijvoorbeeld het Spaans.

Godsdienst

Spanje Barcelona Sagrada Familia_{Photo: Bernard Gagnon CC 3.0 Unported no changes made}

Vanaf het jaar 394, toen Spanje nog tot het Romeinse rijk behoorde, is het rooms-katholicisme de staatsgodsdienst geweest. Het was keizer Theodosius die hiervoor zorgde. In 589 werd deze status nog eens bevestigd door de Visigotische koning Recaredo. In 711 werd Spanje veroverd door de Moren en was de islam de belangrijkste godsdienst.

Pas begin zeventiende eeuw heroverde de katholieke kerk haar machtige positie en ontstond een nauwe samenwerking tussen kerk en staat. In 1931, ten tijde van de Tweede Republiek, kwam aan deze ongewenste situatie een einde. De kerk had zich in al die eeuwen niet erg geliefd gemaakt en dit leidde in de Spaanse Burgeroorlog tot de dood van ca. 6000 geestelijken. Het was dan ook niet vreemd dat de kerk hechte banden met het Franco-regime aanging. Franco riep in 1939 het rooms-katholicisme uit tot staatsgodsdienst.

Zo werd het kerkelijke leven door de hele samenleving geweven. Zeer opmerkelijk was dat de kerk alleen maar bisschoppen mocht benoemen op voordracht van Franco. Door deze nauwe samenwerking met de dictator werd de kerk onder de bevolking opnieuw zeer impopulair bij de bevolking. Hoewel het Tweede Vaticaans Concilie de scheiding van staat en kerk eiste, weigerde Franco om hieraan gehoor te geven.

Dorpskerk Spanje_{Foto: Agracier-NO VIEWS CC 3.0 Unported no changes made}

Pas na Franco's dood werd in de grondwet van 1978 weer de scheiding van kerk en staat opgenomen en de vrijheid van godsdienst gegarandeerd. Dit alles op initiatief van de pas aangetreden koning Juan Carlos.

De Spaanse bevolking is voor ca. 95% rooms-katholiek. De rooms-katholieke kerk omvat in totaal 14 aartsbisdommen en 53 bisdommen. Samen vormen de elf kerkprovincies. De aartsbisdommen van Barcelona en Madrid-Alcalá vallen rechtstreeks onder de Heilige Stoel van Rome. De primaat van Spanje is de aartsbisschop van Toledo. Ca. 870.000 mensen belijden een ander geloof dan het rooms-katholicisme, o.a. moslims (ca. 500.000), joden en protestanten (ca. 70.000).

De betrokkenheid met de kerk is de afgelopen decennia sterk teruggelopen. Meer dan 4 miljoen mensen zeggen geen enkel geloof meer aan te hangen. Ook het aantal parochiegeestelijken, kloosterlingen en nonnen loopt sterk terug. Ondanks deze teruggang wordt er nog steeds massaal deelgenomen aan de belangrijke religieuze feesten. Dat het op dit moment steeds meer traditie in plaats van religieuze overtuiging is, mag duidelijk zijn.

Op het platteland wordt er veel deelgenomen aan zogenaamde"romerías", pelgr/images naar het heiligdom van een bepaalde heilige of naar veel vereerde beelden van Maria of Jezus. Een van de bekendste is de pinkster-romerías van Huelva, La Virgen del Rocío. Hier trekken jaarlijks nog honderdduizenden pelgrims naar toe.

"Opus Dei"

San Josemaría Escrivá oprichter van Opus Dei_{Foto: Oficina de Información de la Prelatura del Opus Dei en España cc-by-sa-2.0 no changes made}

De organisatie"Opus Dei", in Spanje ook wel"La Obra" genoemd, wil een betere en meer welvarende maatschappij, maar dan wel sterk gebaseerd op de traditionele christelijke waarden. Deze organisatie werd in 1928 gesticht door de priester Josemaria Escrivá de Balaguer wiens in 1931 gepubliceerde maximen, de"Camino", dienen als leidraad voor de aanhangers van de organisatie. Hij constateerde dat de welvaart onder de bevolking wel toenam, maar dat tegelijkertijd de ook religiositeit en de ontkerkelijking toenam.

Onder het Franco-regime kreeg de beweging steeds meer invloed op het sociale leven, in 1941 op het onderwijs en in 1957 zelfs op de economie. Op dit moment telt de beweging over de hele wereld ongeveer 80.000 leden, waarvan ongeveer 27.000 in Spanje. Door het heilig verklaren van Escrivá in 1998 is Opus Dei doorgedrongen tot in het hart van de rooms-katholieke kerk.

Een bepaalde groep, de"numerarios", wonen in communes en dragen hun inkomens af aan de organisatie. De organisatie krijgt hierdoor veel geld binnen.

Dit soort organisaties krijgt vanzelfsprekend veel kritiek over zich, waarvan de vraag wat er van waar is. Ook Opus Dei wordt ervan beschuldigd mensen hun eigen verantwoordelijkheid af te nemen en mensen die uittreden of willen uittreden hebben het niet gemakkelijk. Verder wordt er van de leden strikte geheimhouding gevraagd over interne zaken.

Samenleving

Staatsinrichting

Cortes, Spanje_{Foto: Ben Bender CC 3.0 Unported no changes made}

Op 22 november 1975 werd Spanje weer een parlementaire constitutionele monarchie. De staatsinrichting is gebaseerd op de grondwet (Constitución) die op 6 december 1978 werd goedgekeurd na een referendum. Ook de grote mate van autonomie van de verschillende volken en regio's werd hierin geregeld.

Het Spaanse parlement, de"Cortes Generales", bestaat uit het Congres van Afgevaardigden (Congreso de los Diputados), te vergelijken met onze Tweede Kamer, en de Senaat (Senado), te vergelijken met onze Eerste Kamer. Deze twee kamers worden door de koning bijeen geroepen en kunnen ook door hem ontbonden worden. Alleen het Congreso kan de regering tot aftreden dwingen na een motie van wantrouwen, een"moción de censura".

Het uit 350 leden bestaande Congres wordt voor vier jaar gekozen. De provincies vormen de kiesdistricten en de enclaves Ceuta en Melilla in Marokko worden elk door één afgevaardigde in het Congres vertegenwoordigd. Het Spaanse kiessysteem is een combinatie van een districtenstelsel en van evenredige vertegenwoordiging. Alle Spanjaarden van achttien jaar en ouder mogen stemmen.

De Senaat heeft 255 leden, regionale afgevaardigden met een zittingsduur van vier jaar en bijna elke provincie mag vier senatoren benoemen. Hierdoor is de stem van de kleinste provincie net zo gewichtig als de stem van de grootste provincie. Dit vindt men geen goede gang van zaken en daarom is men van plan om de hele opzet van de Senaat te veranderen. De bedoeling is dan dat de Senado de vertegenwoordiging in het landsbestuur gaat worden van de autonome regio's, en dus niet meer van de provincies. Vooralsnog zijn het echter niet meer dan plannen.

Nadat een ontwerp-regeringsprogramma is gemaakt wordt door het Congres de minister-president (Presidente del Gobierno) gekozen. Op voorstel van de minister-president kan de koning ministers benoemen of ontslaan. De minister-president is in Spanje zeer machtig en te vergelijken met de Britse premier of de Duitse Bondskanselier. De Spaanse ministers mogen tevens parlementslid zijn.

Nadat het Congres toestemming gegeven heeft, kan de koning, op voorstel van de minister-president, een referendum uitschrijven. Deze referenda hebben louter een consultatief karakter. Voor de huidige politieke situatie zie hoofdstuk geschiedenis.

Koninklijk paleis Spanje_{Foto: Rodrig RM CC 4.0 International no changes made}

Het erfelijk staatshoofd van Spanje is de koning, de"Rey de España", tevens het symbool van de eenheid. De persoon van de koning is onschendbaar en treft geen enkele verantwoordelijkheid. Alle besluiten van de koning worden daarom door de minister-president gecontrasigneerd. Zodoende berust de uiteindelijke verantwoordelijkheid altijd bij degene die de besluiten van zijn handtekening voorziet.

De koning heeft dermate veel, weliswaar formele bevoegdheden, dat hij een grote invloed heeft op een aantal belangrijke zaken.

Enkele van zijn bevoegdheden zijn:

Het bekrachtigen van wetten.

Het uitvaardigen van wetten.

Hij schrijft referenda en verkiezingen uit.

Hij benoemt en ontslaat op voordracht van de premier ministers.

Hij is opperbevelhebber van de strijdkrachten.

Hij kan gratie verlenen.

Administratieve indeling

Spanjhe administratieve indeling_{Foto: TUBS CC 3.0 Unported no changes made}

Onder het regime van dictator Franco had Spanje een sterk gecentraliseerde staatsvorm. In 1978 veranderde de staatsvorm in een gedecentraliseerde structuur met zeventien autonome regio's (comunidades autónomas) die ieder hun eigen president, parlement, uitvoerende macht en hooggerechtshof hebben. Spanje bestaat op een lager niveau uit 52 provincies, inclusief de enclaves Ceuta en Melilla in Marokko die in 1995 werden uitgeroepen tot"Ciudad Autónoma", autonome steden met beperkte bevoegdheden. Deze provincies worden bestuurd door provinciale raden (Diputaciones Provincial). De leden van de proviciale rade worden in aansluiting op gemeenteraadsverkiezingen door de raadsleden in de provincie uit hun midden gekozen. Het dagelijks bestuur van de provincies is de"Comisión de Gobierno".

De gemeentes (municipios) worden bestuurd door burgemeesters en raadsleden (Ayuntamiento). De burgemeesters worden gekozen door de raadsleden en de raadsleden worden gekozen door de inwoners van de gemeenten. In 1998 waren er in Spanje 8097 gemeenten. Spanje kent heel veel zeer kleine gemeenten, soms met minder dan 100 inwoners. Ca. 86% van alle gemeenten heeft minder dan 500 inwoners. Sommige kleine gemeenten hebben als bestuur een zogenaamd"Asamblea Vecinal" waarin alle inwoners een soort buurtraad vormen die de beslissingen neemt.

Op 18 december 1979 kregen Catalonië en de Baskische provincies als eersten een vorm van zelfbestuur. De Baskische bevolking kiest een Baskische Nationale Raad die veel bevoegdheden heeft wat betreft o.a. handel, landbouw, onderwijs en gezondheidszorg. Deze Nationale Raad kiest een premier die vervolgens een regering vormt. Er bestaat zelfs een fiscale autonomie waardoor men zelf belasting kan heffen.

In Catalonië wordt een parlement gekozen. Dit parlement kiest vervolgen zelf de premier en de regering.

Het parlement, de president en de regering dragen samen de historische naam"Generalitat" (Generaliteit). De bevoegdheden liggen o.a. op het gebied van onderwijs, toerisme, energievoorziening, media en financiële instellingen. De Generaliteit kan zelf belastingen heffen en net als in de Baskische provincies heeft Catalonië een eigen politiemacht.

Onderwijs

Bibliotheek van de universiteit van Salamanca_{Foto: Antoine Taveneaux CC 3.0 Unported no changes made}

Het onderwijs in Spanje is lange tijd achtergebleven bij de rest van het moderne Europa. Met name het platteland, waar de afstanden groot zijn en de verbindingen slecht waren, kende een groot aantal analfabeten. Ook het geld dat voor onderwijs werd uitgegeven stak schril af bij andere landen in Europa. De kentering werd ingezet vanaf 1962 onder het Franco-regime. In nauwelijks vijftien jaar tijd is het budget voor het onderwijs met 100% gestegen. Het analfabetisme onder vooral de ouderen werd aangepakt door het Servicio de Educación Permanente de Adultos. Deze organisatie verzorgt cursussen lager onder onderwijs voor ouderen. De zeggenschap over het onderwijs is trouwens in handen van de autonome regeringen. Ook het onderwijs op afstand, de Educación de Distancia", zorgt ervoor dat steeds meer mensen gebruik kunnen maken van het onderwijssysteem, en dat geldt dan voor lager tot en met universitair onderwijs. In 1999 volgden meer dan 130.000 mensen op deze manier universitair onderwijs via de Universidad Nacional de Educación de Distancia, die zelfs vestigingen in het buitenland heeft.

Een derde van het aantal leerlingen gaat naar privé-scholen die in handen zijn van particulieren of religieuzen. De meeste van deze scholen worden voor 100% gefinancierd door de overheid. Ze zijn dan wel verplicht een schoolbestuur te hebben en in principe iedere leerling toe te laten. Het onderwijs aan de staatsscholen is gratis.

Volgens de nieuwe onderwijswet van 1990, de Ley Orgánica de Ordenación General del Sistema Educativo (LOGSE), zijn er de volgende schooltypen in Spanje:

Allereerst de Educación Infantil, het peuter- en kleuteronderwijs. Dit niet verplichte onderwijs bestaat uit een cyclus van drie jaar of van zes jaar.

Daarna volgt het Educación Primaria, het basisonderwijs dat gegeven wordt van zes tot en met twaalf jaar en verplicht is. Er zijn drie cycli van elk twee jaar met een aantal verplichte en een aantal facultatieve vakken. Al in groep drie begint men met introduceren van een vreemde taal.

Het verplichte voortgezet onderwijs is het Educación Secundaria Obligatoria (ESO), van 12 tot 16 jaar, waarna de leerplicht stopt. Het ESO telt twee cycli van twee jaar. De tweede cyclus bevat de meeste vakken die in de eerste cyclus worden gegeven, aangevuld met een aantal keuzevakken dat stijgt tot 30%.

Na het ESO krijgen de leerlingen een certificaat dat toegang geeft tot het"Bachillerato". Ook kan men dan gaan studeren aan beroepsopleidingen.

Het Bachillerato geeft toegang tot de universiteit. Men krijgt verplichte kernvakken en vakken van de richting die men kiest: techniek, kunst, natuurwetenschappen of sociale wetenschappen. Bovendien zijn er ook nu weer een aantal keuzevakken.

Het middelbaar beroepsonderwijs, het Formación Profesional Grado Medio, is niet erg populair in Spanje. Het duurt gemiddeld ongeveer twee jaar en de leerlingen krijgen naast algemeen vormende vakken vooral beroepsgerichte vakken.

Het hoger beroepsonderwijs of Formación Profesional Grado Superior kan gevolgd worden met een diploma Bachillerato.

Het universitair onderwijs is verdeeld in drie cycli:

Na de eerste drie jaar is men"Diplomado" en met dat behaalde diploma kan de tweede cyclus gevolgd worden, die twee jaar duurt. Men is dan een"Licenciado", ongeveer te vergelijken met onze doctorandustitel. Hierna kan men doorstuderen voor de titel van"Doctor".

Spanje telt momenteel 62 universiteiten waarvan 19 particuliere. De universiteit van Salamanca is de oudste van Spanje en dateert van 1218. De Universidad Complutense van Madrid/Alcalá is een van de grootste ter wereld met meer dan 100.000 studenten. Andere grote universiteiten zijn die van Barcelona, Valencia, Sevilla, Granada en País Vasco. Het aantal universitaire studenten is in tien jaar verdubbeld tot meer dan 1,5 miljoen in 1999.

Gezondheidszorg

Hospital Sant Pau, Barcelona_{Foto:Thomas Ledl CC 4.0 International no changes made}

In Spanje wordt van oudsher veel geld door de overheid uitgegeven aan de gezondheidszorg. Een aantal autonome gebieden regelt de gezondheidszorg zelf. De in 1942 opgezette Verplichte Ziektekosten Verzekering was zeer gebrekkig, en pas nadat in 1966 de Seguridad Social werd opgezet veranderde er veel ten goede. In 1971 viel al 75% van de bevolking onder deze regeling en in 1982 was dat percentage al gestegen naar 86%. De Seguridad Social is te vergelijken met ons Ziekenfonds. In 1986 werd de Ley General de Sanidad aangenomen, waardoor het mogelijk werd om de gehele bevolking onder te brengen in het Sistema Nacional de Salud, het Nationale Gezondheidsstelsel. Vanaf 1991 valt 99% van de Spaanse bevolking onder dit stelsel. Men denkt er over om deze regeling te gaan privatiseren.

Spanje kent verder een groot aantal privé-klinieken. Ca. 25% van de medische zorg wordt in privé-klinieken en andere privé-instellingen verzorgd.

Door de sterk verbeterde medische zorg behoort deze op dit moment tot de beste ter wereld. De levensverwachting van de bevolking is daardoor zeer hoog en de zuigelingensterfte is zeer laag. Ook het aantal artsen per 1000 inwoners en het aantal orgaantransplantaties per miljoen inwoners behoort tot de hoogste ter wereld.

Stierenvechten

Valencia plaza de toros_{Foto: Dorieo CC 3.0 Unported no changes made}

Het stierenvechten stamt al uit de oudheid, de stier is dan ook het nationale dier van Spanje, en ook in de Middeleeuwen en de tijd van de Habsburgers werd deze"sport" beoefend. Eerst alleen door de adel maar later kwamen steeds meer"matadores" uit het gewone volk voort.

Er zijn op dit moment ongeveer 700 stierenfokkerijen waar vechtstieren of"toros bravos" gefokt worden. De duurste stieren kosten ongeveer 15.000 euro en een matador, de torero die de stier doodt, verdient tot 50.000 euro per"corrida", per stierengevecht. Per corrida worden zes stieren gedood. Jaarlijks worden er meer dan 13.000 corridas gehouden met 50 miljoen bezoekers en ca. 30.000 stieren.

Corridas vinden alleen plaats in de zomer en beginnen meestal in de namiddag. De voorstelling begint met een parade van drie matadores met hun helpers, de"cuadrilla". Onder begeleiding van typisch Spaanse muziek paraderen zij door de arena, de"plaza de toros". Daarna begint het gevecht en de cuadrilla's testen de stier en dagen hem uit.

Vervolgens komt de op een paard zittende"picador" in beeld die de stier in de schoft verwond, waardoor de stier verzwakt door het bloedverlies. Na de picador komen de"banderillos", die hun scherpe"banderillas" in de schouder van de stier steken. Tenslotte komt de matador die met een zwaardstoot een eind maakt aan de vaak ongelijke strijd. Hoewel alle stieren uiteindelijk sterven, vallen er ook regelmatig doden en gewonden onder de matadoren.

Ondanks vele protesten uit de hele wereld gaat dit Spaanse volksvermaak (fiesta nacional) nog steeds door met alsmaar toenemende bezoekersaantallen. Bovendien is het een heuse bedrijfstak waar vele miljoenen euro's mee verdiend worden en waar 170.000 werknemers direct bij betrokken zijn. Op de Canarische Eilanden zijn de corridas in deze vorm verboden, evenals in sommige gemeentes op het vasteland.

Het Nederlandse Comité Anti Stierenvechten is gevestigd in Utrecht. De landelijke Spaanse publieke omroep, RTVE, stopt in januari 2011 met het uitzenden van stierenvechten. De zender vindt het te gewelddadig voor eventueel kijkende kinderen. In Spanje woedt al tijden een debat over de bloederige traditie. In juli vorig jaar deed Catalonië het stierenvechten in de ban, als tweede regio na de Canarische Eilanden, waar sinds 1991 geen stierengevechten meer worden gehouden.

Economie

Monument voor de SEAT 600 in Fuengirola_{Photo:LANOEL CC 3.0 Unported no changes made}

Catalonië is een belangrijke economische regio in Spanje. Catalonië neemt 1/5 van het Spaanse Bruto Nationaal Product voor haar rekening. Het is het gedeelte van Spanje dat het eerst geïndustrialiseerd is. Vooral de auto-industrie is belangrijk (SEAT). Ook de bouwsector levert veel arbeidsplaatsen, mede door de enorme opkomst van het toerisme in dit gebied.

Vakantie en Bezienswaardigheden

Catalonie: boulevard in Salou_{Photo: Wikisid in het publieke domein}

Catalonië is een erg bekend toeristisch gebied, vanwege vele badplaatsen. Vooral onder jongeren zijn deze in trek, omdat er erg veel discotheken, kroegen en andere uitgaansmogelijkheden zijn. De bekendste badplaatsen aan de Catalaanse kust zijn: Lloret de Mar, Salou, Calella, Malgrat de Mar en Blanes.

Catalonië, Ramblas van Barcelona_{Photo: Luis Miguel Bugallo Sánchez CC 3.0 Unported no changes made}

Barcelona is een trekpleister op toeristisch gebied en miljoenen buitenlandse toeristen bezoeken deze stad. Vooral vanwege de architectuur en cultuur. De verfijnde en stijlvolle stad Barcelona is een van de meest populaire steden van Spanje, de tweede in grootte na Madrid. Barcelona heeft voor elk wat wils en hoewel de stad erg groot is, is het verrassend eenvoudig om je weg te vinden. Barcelona heeft een enorm aantal bezienswaardigheden die de stad een bezoek waard maken.

Casa Milà Barcelona_{Photo: Thomas Ledl CC 4.0 International no changes made}

Toeristische attracties in Barcelona zijn onder andere het Parc Güell - met een aantal prachtige creaties van de wereldberoemde Antoni Gaudi, de Ramblas - de bekendste straat van Spanje, omzoomd met bomen en in trek bij zowel toeristen als bij de lokale bevolking, het Parc de la Ciutadella- de perfecte plek om te ontspannen in de zon, La Sagrada Familia – de torenhoge kathedraal van Gaudí, die is uitgegroeid tot een symbool van Barcelona, de Casa Mila - een bijzonder gebouw ontworpen door Gaudi, en de Eixample - een 19e-eeuwse stadsuitbreiding met statige lanen en herenhuizen.

Catalonie Barcelona Fundació Joan Miro_{Photo: Felix König CC 3.0 Unported no changes made}

Er zijn ook veel belangrijke musea en galeries in Barcelona, de meest populaire is het Picasso Museum met een grote verzameling van schilderijen en keramiek gemaakt door de beroemde kunstenaar. Er is ook een schat aan informatie over het leven van Picasso. Het museum van de Geschiedenis van de stad, dat de hele geschiedenis van de stad beschrijft. Het Museu Nacional d'Art de Catalunya met een collectie Romaanse kunst, waaronder muurschilderingen van de Romaanse kerken. Het Museu d'Art Contemporani de Barcelona omvat buitenlandse werken. Het museum Fundació Joan Miro dat de werken van Miro toont De Fundació Antoni Tàpies heeft een verzameling van Tàpies werken en het werk van architect Antoni Gaudí.

Klik op de menuknop bovenaan het scherm voor meer informatie

CATALONIE LINKS

Advertenties
• Catalonie Tui Reizen
• Vliegtickets naar Barcelona
• Catalonië Hotels
• Barcelona Campings

Nuttige links

Catalonie Startnederland (N+E)
Girona Startkabel (N)
Telefoongids Spanje

Bronnen

Wikipedia

www.landenweb.nl/spanje

Hendriksen, B / Barcelona en Catalonië

CIA - World Factbook

BBC - Country Profiles

laatst bijgewerkt november 2021
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems