ITALIE Planten en Dieren

Bol Online Winkel

Hotels

Tui

Vakantie en Bezienswaardigheden

Kaart

Artikelen en Reisverhalen

Links

Steden ITALIE

Populaire bestemmingen ITALIE

ITALIE
To read about ITALY in English - click here

Planten

De vegetatie in het mediterrane laag- en heuvelland is groen in de winter, bloeit in april en mei, en verschroeit in de zomer. De oorspronkelijke vegetatie, nu zo goed als geheel verdwenen, is een altijdgroen loofbos van steeneiken. In de plaats daarvan overheerst de macchia, een formatie van altijdgroene dichte en doornige heesters en dwergstruiken, waaronder wilde olijven, oleanders, laurier, myrte, steeneiken, gaspeldoorns en kurkeiken.
Cypressen en olijfbomen zijn kenmerkend vegetatie voor geheel Italie. Het Umbra-bos in de Gargano peninsula in Puglia, is een van de laatste oorspronkelijke bossen in Italië met beuken en steeneiken. Verder zijn er ook beukenwouden in Calabrië en zilverden- en pijnboombossen in Abruzzo.
In de middelgebergten met hun koudere winters wordt de macchia vervangen door struwelen die 's winters hun blad verliezen en meer met de Midden-Europese vegetatie overeenkomen, met o.a. donzige eik en gele kornoelje. In het hooggebergte (Alpen en Dolomieten) zijn de subalpine naaldwoudgordel en de alpine dwergstruik- en weidegordel (met wikke, struisgras en witte affodil) zeer fraai ontwikkeld.

Dieren

De dierenwereld is van een Centraal-Europees en mediterraan karakter; in het noorden treft men nog alpine vormen aan o.a. steenbok, gems, hermelijn, alpenkonijn, bergpatrijs en marmot. In het Gran Paradiso nationale park komt de ibex nog voor, een soort berggeit met lange gedraaide horens. In de Centrale Alpen leeft de chamois, een type geitantiloop met kleine rechte horens. Bekende vogels in de Alpen zijn het zwarte korhoen en de zeldzame steenarend.
In het zuiden komen mediterrane vormen voor o.a. moeflon op Sardinië, stekelvarken, Romeinse mol en een aantal reptielen. Het grote wild is zeer bedreigd in zijn voortbestaan; bruine beer, lynx en wolf zijn zeer zeldzaam geworden. In Italië leven nog ca. 200 Apennijnse wolven en ca. 100 bruine beren. Wellicht is de zeldzame monniksrob nog aan de kusten van Italië te vinden.
De vogelwereld wordt sterk bedreigd door de vangst in de trektijd in voor- en najaar. Naast sterke druk van de jacht heeft ook de ontbossing, al sinds de Romeinse tijd, tot het zeldzaam worden van vele soorten bijgedragen.

Om bedreigde soorten te beschermen zijn er 19 nationale parken, en vijf zijn er nog gepland. Samen zullen ze 5% van de totale landoppervlakte van Italië omvatten. De twee grootste nationale parken liggen in de Alpen: Stelvio (1350 km2) en Gran Paradiso (700km2), tevens het oudste nationale park van Italië. Het kleinste nationale park is gelegen op Kaap Circeo, langs de kust ten zuiden van Rome.
Van de nationale parken is Gran Paradiso bekend vanwege steenbok en gems; in het nationale park van de Abruzzen leven gemzen en de laatste bruine beren. Vooralsnog is de toekomst van de wilde zoogdieren en vogels van Italië een zeer onzekere zaak. De houding van een belangrijk deel van de bevolking getuigt van weinig milieubesef en vooral de jachtregelingen laten veel te wensen over.
Het land is rijk aan ongewervelde dieren; de studie van o.a. insecten en slakken zal zeker nog veel nieuwe soorten opleveren. Onder de laatste telt de familie Helicidae (waartoe o.a. de wijngaardslak behoort) zeer veel soorten, waaronder een aantal inheemse.
Het maritiem-biologisch instituut ("Stazione Zoologica") in Napels, opgericht in 1874, heeft een wereldfaam. In de zuidelijke zeeën komen o.a haaien, blauwvintonijn en zwaardvis voor. In de nog warmere zuidelijke zeeën vinden we rood koraal en sponzen.