TOSCANE
Samenleving
Samenleving
To read about TUSCANY in English - click here
Authentieke Reizen naar Toscane |
Populaire bestemmingen ITALIE
Campanie | Lombardije | Sardinie |
Sicilie | Toscane | Umbrie |
Veneto |
Samenleving
Staatsinrichting
advertentie |
Parlement van Italië is gevestigd in het Palazzo MontecitorioPhoto: Manfred Heyde CC 3.0 Unported no changes made
Het Italiaanse parlement bestaat uit een Kamer van Afgevaardigden (Camera dei Deputati) met 630 leden en een Senaat (Senato) met 315 leden. In theorie kunnen de Italianen iedere vijf jaar naar de stembus gaan om de vertegenwoordigers van het parlement en van de gewestelijke raden te kiezen. In de praktijk vinden er in Italië vaak vervroegde verkiezingen plaats.
De president heeft een ambtsperiode van zeven jaar en wordt gekozen door een verenigde zitting van de twee kamers aangevuld met drie vertegenwoordigers van elke regionale raad. De president heeft het recht om het parlement te ontbinden, de ministers-presidenten te benoemen en mag ook een wetsontwerp vast houden om in beraad te nemen. Na het beëindigen van zijn ambtsperiode wordt hij automatisch lid van de Senaat voor het leven. De voorzitter van de Senaat is plaatsvervanger van de president.
De kabinetten na de Tweede Wereldoorlog zitten gemiddeld zo'n elf maanden! Voor de actuele politieke situatie zie hoofdstuk geschiedenis.
Administratieve indeling
advertentie |
Regioni ItaliePhoto:TUBS CC 3.0 Unported no changes made
Er zijn 20 regioni (gewesten), die zijn onderverdeeld in 95 provincies en 8091 gemeenten (comuni). Deze administratieve eenheden worden bestuurd door raden, die elke vijf jaar gekozen worden, en een uitvoerend orgaan. Het uitvoerend orgaan is verantwoording schuldig aan de raad.
Vijf regioni (Sicilië, Sardinië, Valle d'Aosta, Trentino-Alto Adige en Friuli-Venezia Giulia) bezitten een zekere mate van autonomie (regioni a statuto speciale), vanwege het feit dat het of eilanden zijn of dat ze grenzen aan andere landen.
Het grootste gewest is Sicilië, het kleinste Valle d'Aosta.
Hieronder een overzicht van de 20 gewesten met hun respectievelijke hoofdstad:
- Abruzzo L'Aquila
- Basilicata Potenza
- Calabrië Catanzaro
- Campanië Napels
- Emilia-Romagna Bologna
- Friuli-Venezia Giulia Triëst
- Lazio Rome
- Ligurië Genua
- Lombardije Milaan
- Le Marche Ancona
- Molise Campobasso
- Piedmont Turijn
- Puglia Bari
- Sardinië Cagliari
- Sicilië Palermo
- Trentino-Alto Adige Trento
- Toscane Florence
- Umbrië Perugia
- Valle d'Aosta Aosta
- Veneto Venetië
Onderwijs
advertentie |
Italie Perugia UniversiteitPhoto: Francesco Gasparetti CC 2.0 Generic no changes made
Kleuteronderwijs voor 3- tot 5-jarigen is niet verplicht. Het onderwijs op openbare en particuliere scholen wordt over het algemeen door de staat betaald. De openbare instellingen zijn allen staatseigendom.
In Italië geldt de schoolplicht van zes tot veertien jaar en omvat vijf jaar basisonderwijs (scuola elementare) en drie jaar lager voortgezet onderwijs (scuola media). De regering heeft een voorstel gedaan om de leerplicht naar tien jaar te brengen, namelijk van vijf tot vijftien jaar.
Het basisonderwijs is bestemd voor kinderen van zes tot elf jaar en bestaat uit twee cycli, een van twee jaar en een van drie jaar. De leerlingen gaan automatisch over van de eerste naar de tweede cyclus.
Na vijf jaar basisonderwijs leggen de leerlingen de examens voor het diploma af dat toegang geeft tot het lager voortgezet onderwijs.
Het secundair onderwijs is voor leerlingen van elf tot veertien jaar en omvat drie klassen die een volledige studiecyclus vormen.
Het hoger secundair onderwijs staat open voor jongeren van 14 tot 19 jaar. Op het schoolplichtig onderwijs volgen cycli van drie, vier of vijf jaar, waarna men verder kan studeren aan de universiteit of in het hoger onderwijs of waarna men kan gaan werken.
Alle scholen na het schoolplichtig onderwijs vallen onder het hoger secundair onderwijs en kunnen in de volgende categorieën verdeeld worden.:
Klassieke en wetenschappelijke opleidingen (scuole di tipo classico): het"liceo classico" en het"liceo scientifico" bereiden de leerlingen voor op de universiteit en op andere vormen van hoger onderwijs.
Kunstopleidingen: het"liceo artistico" en de"istituti d'arte", opleidingen die respectievelijk vier en drie jaar duren.
Technische opleidingen: er bestaan vercshillend soorten"istituti tecnici": landbouw, handel, bedrijfskunde en vreemde talen, toerisme, landmeetkunde, industrie, buitenlandse handel, scheepvaart; deze opleidingen duren vijf jaar.
Beroepsopleidingen: vijf jaar verdeeld in een driejarige kwalificatiecyclus en een tweejarige vervolgcyclus, aan het eind waarvan men naar het hoger onderwijs kan overgaan.
advertentie |
De ingang van Liceo Massimo Classico e Scientifico InternazionaliPhoto: PaoloGeno CC 3.0 Unported no changes made
Het hoger universitair onderwijs wordt verstrekt aan openbare en particuliere universiteiten, technische hogescholen en andere universitaire instellingen. Het universitair hoger onderwijs omvat drie cycli, die respectievelijk worden met:
Een"diploma universitario" na twee of drie jaar studie
Een"diploma di laurea", na vier of zes jaar studie
Een"diploma di specializzazione" na minstens twee jaar en een doctoraat ("diploma di dottorato di ricerca") na minstens drie jaar.
In Italië bestaan drie academische graden, namelijk het"diploma", het"laurea" en het"dottorato di ricerca". De laatste twee academische graden geven recht op de titel Dr. ("Dottore").
Het universitair onderwijs wordt uitsluitend in het Italiaans verstrekt. Het niet-universitair hoger onderwijs kan aan verschillende soorten voor hoger onderwijs worden gevolgd; dit geldt vooral voor het kunstonderwijs, zoals academies en conservatoria.
In 1995-1996 waren er 47 algemene universiteiten, twee universiteiten Italiaanse studies voor buitenlanders en drie gespecialiseerde universiteiten (handel; onderwijs; katholicisme); drie polytechnische universiteiten; zeven gespecialiseerde universitaire instituten voor architectuur, bio-medicijnen, moderne talen, zeestudies, oosterse studies, sociale vraagstukken en een lerarenopleiding. De oudste universiteit van Italië, en zelfs van heel Europa, is die van Bologna (ca. 1200). In de 13e eeuw zijn verder universiteiten opgericht in Genua, Macerata, Napels, Padua en Perugia.
Maffia
advertentie |
Thuisgebieden Italiaanse maffiaPhoto: NordNordWest CC 3.0 Unported no changes made
De maffia (Siciliaans, van het Arabische afah = bescherming; Italiaans: mafia), is een verzamelnaam voor in het begin van de 19de eeuw op West-Sicilië ontstane geheime, netwerkachtige organisaties, die op gewelddadige wijze opereren. De leden van die organisaties heten maffiosi. Het woord maffioso werd voor het eerst in 1863 gebruikt. De ambivalente relaties die de maffia onderhoudt met vertegenwoordigers van de overheid (enerzijds hen bestrijdend, anderzijds met hen samenwerkend) onderscheidt hen van andere misdaadorganisaties. In Napels wordt de geheime misdaadorganisatie camorra genoemd, in Calabrië 'ndrangheta en op Sicilië Cosa Nostra. In de 20ste eeuw, rond 1900, is ook in de Verenigde Staten een maffia ontstaan eveneens genoemd Cosa Nostra, met veel afstammelingen van Siciliaanse immigranten.
De maffia heeft zich op Sicilië vooral ontwikkeld rond Palermo, een gebied dat rijk is aan grote landgoederen (latifundia). De maffiosi namen de plaats in van de in Palermo verblijvende landeigenaren en gedroegen zich als opzichters en grote pachters. Zij onderhielden intensieve contacten met de landheren in de stad. Als tegenprestatie voor beveiliging van hun landgoederen en later ook voor steun bij verkiezingen boden de landheren de maffia bescherming tegen de overheid.
Van de maffia als één organisatie, met één centrale leiding, is eigenlijk nooit sprake geweest. De netwerken van lokale organisaties, cosche genoemd (meervoud van cosca, artisjok; de leden van de lokale maffia's worden gesymboliseerd door de bladeren van de artisjok), controleerden ieder één bepaald territorium en stonden met elkaar op allerlei manieren en via allerlei organisaties met elkaar in contact. Ook bestreden ze elkaar op leven en dood.
Zowel in Italië als in de Verenigde Staten hadden van regeringszijde ondernomen pogingen ter bestrijding van de maffia aanvankelijk weinig succes. In Italië zijn in de loop der jaren een serie anti-maffiawetten van kracht geworden, die door de geringe bereidheid tot medewerking van de plaatselijke autoriteiten nauwelijks effect hadden. Daarop werd er door de regering een vaste kamercommissie ingesteld, die op de naleving van deze wetten moest toezien. Na de moord op generaal Dalla Chiesa, prefect van Palermo, in 1982, werd er een Hoge Commissaris aangesteld die belast werd met het coördineren van de strijd tegen de maffia. Toch werden de eerste successen pas behaald in 1986 met de arrestatie in de Verenigde Staten van Tommaso Buscetta, de belangrijkste “boss” van de Siciliaanse maffia. Er werden daarna nog honderden arrestaties verricht, gevolgd door massaprocessen o.a. in Palermo. Veel veroordeelden kwamen echter al snel weer vrij, waarschijnlijk door banden van de maffia met hoge politieke en rechterlijke autoriteiten. De moorden op de maffiabestrijders en rechters Giovanni Falcone en zijn opvolger Paolo Borsellino in 1992 gaven nieuwe impulsen aan de bestrijding van de maffia. In totaal zijn er tot nu toe elf maffiarechters vermoord.
advertentie |
Totò Riina, grote man van de Cosa Nostra, gearresteerdPhoto: Shirto CC 4.0 International no changes made
Dankzij de medewerking van vele maffia-leden (pentiti = berouwhebbenden) die in ruil voor hun verklaringen vrijwaring van straf en bescherming kregen, konden ook de kopstukken van de organisatie worden gearresteerd, zoals de grote baas op Sicilië, Salvatore (Totò) Riina en de tweede man van de maffia, Nitto Santapaolo. Riina werd in maart 1995 tot levenslang veroordeeld. Eind 1992 waren er al meer dan vierhonderd van deze spijtoptanten. Door de inspanningen van het openbaar ministerie in Milaan onder leiding van de officier van justitie Antonio di Pietro, werden de banden tussen georganiseerde misdaad, politiek en bedrijfsleven zichtbaar. Dit alles bracht de maffia zware slagen toe, maar het betekende allerminst dat de organisatie was uitgeroeid. Zelfs de in 2001 herkozen president Silvio Berlusconi wordt er van verdacht nauwe banden te hebben met de georganiseerde misdaad. Zo werkte er vanaf 1973 een zekere Vittorio Mangano op een van de landgoederen van Berlusconi, die sterke banden met de Siciliaanse maffia had.
De maffiabazen regeren nu in stilte, want ook nu nog zijn drugshandel en afpersing aan de orde van de dag. De hoogste baas van de Cosa Nostra op dit moment is de sinds 1993 voortvluchtige Matteo Messina Denaro (1962), opvolger van de in april 2006 gearresteerde Bernardo Provenzano (1933).
'Ndrangheta
De 'Ndrangheta, een maffiaorganisatie op het vasteland van Italië, is rond 1860 ontstaan in het bergachtige Calabrië, in het zuiden van Italië. De 'Ndrangheta, met een andere structuur dan de Cosa Nostra, heeft tegenwoordig vertakkingen over de hele wereld, en is sinds de jaren negentig van de vorige eeuw de Cosa Nostra als machtigste misdaadorganisatie ter werd wereld voorbijgesteefd. In januari 2021 begon een megaproces tegen ca. 350 'Ndranghetisti, onder wie één capo, Luigi Mancuso, ook 'De Oom', 'De Wolf' of 'De Dikke' genoemd.
advertentie |
Structuur van de 'NdranghetaPhoto: Marcuscalabresus CC 3.0 Unported no changes made
Typisch Toscane
Chianti
De meest geproduceerde (ca. 700 wijngaarden) wijn van Italië is de wereldberoemde Toscaanse chianti. Chianti wordt geproduceerd in het gebied tussen Florence, Siena, San Gimignano en Arezzo. De naar de wijn genoemde kleinere streek Il Chianti is het gebied waar de robijnrode ‘chianti classico’ vandaan komt. Alleen de wijn die in dit gebied wordt geproduceerd, mag zich ‘Vino Chianti Classico Gallo Nero’ noemen. Jaarlijks wordt er ca. één miljoen hectoliter chianti geproduceerd en dat is 73% van de totale productie van kwaliteitswijnen.
Chianti werd al in de Middeleeuwen (ca. 1398) geproduceerd, maar de huidige chianti is in de 19e eeuw ‘uitgevonden’ door baron en staatsman Bettino Ricasoli, die na lang experimenteren de ideale mix van verschillende druivensoorten vond. De ideale samenstelling van chianti bestaat uit minstens 75% sangiovese, aangevuld met canaiolo nero (5-10%) en de witte druivensoorten malvasia del chianti en trebbiano toscano (samen ca. 25%). Vanaf de jaren zeventig van de vorige eeuw wordt er weer veel geëxperimenteerd met andere druivensoorten, met name de cabernetdruif.
Het wijngebied waar de chianti geproduceerd wordt is behoorlijk groot, waardoor de kwaliteit van de chianti-wijnen behoorlijk kan verschillen. Wijnen met de aanduiding DOCG (Denominazione di Origine Controlata e Garantita), Classico Gallo Nero en Chianti Putto garanderen op zijn minst een redelijke kwaliteit. De chianti classico moet een alcoholpercentage hebben van minstens 12%, alle andere chianti’s minimaal 11,5%. Sinds 1924 brengen de in de ‘Consorzio del Vino Chianti Classico’ verenigde wijnboeren een halsetiketje om hun flessen aan, met daarop afgebeeld een ‘gallo nero’, een zwarte haan, hét symbool van de chianti classico. De zes andere wijnbouwgebieden tooien zich met een ‘putto’ als merkteken.
Typische wijndorpen zijn o.a. San Casciano in Val di Pesa, Sant’Andrea in Percussina, Tavernelle Val di Pesa, Barberino Val d’Elsa, Castellina in Chianti, Radda in Chianti, Gaiole in Chianti, Volpaia, Panzano, Greve en Montefioralle.
Naast de chianti classico zijn er nog andere chiantisoorten:
- Chianti di Colli Pisane : heuvels rond Pisa
- Chianti Montalbano : ten westen van Florence, deels uit het Carmignano-gebied
- Chianti Montespertoli : ten zuiden van Empoli en ten zuidwesten van Florence
- Chianti Rufina : ten oosten van Florence
- Chianti di Colli Fiorentini : omgeving Florence
- Chianti di Colli Senesi : heuvels rond Siena
- Chianti di Colli Arantini : heuvels rond Arezzo
De belangrijkste concurrenten van de chianti-wijnen zijn de Brunello di Montalcino, de Sant’Antimo, de Vino Nobile di Montepulciano, de Sassiciai en de Carmignano. De meest bekende witte wijn is de Vernaccia di San Gimignano.
advertentie |
Palio van Siena
De stad Siena is gebouwd op drie heuvels in de vorm van een Griekse ‘Y’. De drie op de heuvels gebouwde stadswijken komen samen op de schelpvormige Piazza del Campo. De drie stadsdelen of ‘terzi’ van Siena, Terzo di Città, Terzo di Camollia en Terzo di San Martino, bestaat uit 17 wijken of ‘contrade’.
Het feest van de Palio begint al twintig dagen vóór de wedstrijd, als bepaald wordt welke wijken mogen meedoen met de race. Eerst worden de zeven wijken toegelaten die bij de vorige Palio niet mee mochten doen. Het lot bepaald dan welke drie districten ook nog aan de race mogen meedoen. Het lot bepaald ook, na de selectiewedstrijden, welk paard aan welke wijk wordt gekoppeld. De ruiters zijn beroepsruiters van buiten de stad.
De middag voor de race vindt de ‘passeggiata storica’, de historische optocht, plaats, nadat de paarden in de parochiekerk zijn gezegend. Op 2 juli en 16 augustus wordt op het plein de Palio delle Contrade gehouden. Er wordt op ongezadelde paarden gestreden om een vaandel waarop de afbeelding van Maria, de stadsheilige. De race duurt drie ronden en in tijd ongeveer één minuut. Het eerste paard dat de finish passeert, heeft gewonnen, ongeacht of de ruiter (‘fantino’) er nog op zit.
De Palio wordt voor het eerst genoemd in 1283, en werd in zijn huidige vorm voor het eerst voor in 1633 gehouden. In de 18e eeuw werd de editie van 16 augustus voor het eerst gehouden.
De editie van 2 juli 2007 werd gewonnen door de wijk Contrada dell’Oca met de ruiter Giovanni Atzeni en het paard Tittìa Fedora Suara. De editie van 16 augustus 2007 werd gewonnen door de wijk Contrada del Leocorno met de ruiter Jonatan Bartoletti en het paard Scompiglio con Brento.
wijk | symbool | deugd |
Aquila | adelaar | strijdlustigheid |
Bruco | rups | handigheid |
Chiocciola | slak | behoedzaamheid |
Civetta | uil | onderscheidingsvermogen |
Drago | draak | hartstocht |
Giraffa | giraf | elegantie |
Istrice | egel | scherpte |
Leocorno | eenhoorn | wijsheid |
Lupa | wolvin | trouw |
Nicchio | schelp | discretie |
Oca | gans | scherpzinnigheid |
Onda | golf (dolfijn) | vreugde |
Pantera | panter | stoutmoedigheid |
Selva | woud (neushoorn) | kracht |
Tartuca | schildpad | vastberadenheid |
Torre | toren (olifant) | verzet |
Valdimontone | ram | doorzettingsvermogen |
advertentie |
Leonardo da Vinci (1452-1519)
Leonardo da Vinci werd geboren in Vinci, ca. 60 km ten westen van Florence. De carrière van Leonardo begon in Florence, waar hij een leerling werd van de beeldhouwer Andrea del Verrocchio. In 1472 werd hij meester in het schildersgilde en tien jaar later verliet hij de Toscaanse hoofdstad en vestigde zich aan het hof van de Sforza’s in Milaan. In 1494 vielen de Fransen Milaan aan en hij keerde terug naar Florence, waar hij zijn meest bekende werk schilderde, de Mona Lisa.
In 1506 ging hij weer naar Milaan en kwam er in dienst van de Franse koning. Vanaf deze periode hield hij zich voornamelijk nog bezig met de wetenschap. In 1513 ging hij wonen in Rome en in 1517 stierf hij in een kasteel te Cloux.
Galileo Galilei (1564-1642)
Galileo Galilei werd geboren in Pisa en studeerde af als arts. Zijn echte interesse ging uit naar wiskunde, natuurkunde en astronomie. In 1589 werd hij in Pisa hoogleraar wiskunde aan de universiteit aldaar. Hij gaf daar drie jaar les en schreef ondertussen een boek over zijn theorieën over vallende lichamen. In tegenstelling tot wat de Griekse filosoof Aristoteles dacht, beweerde Galilei dat lichamen van hetzelfde materiaal ongeacht hun gewicht met dezelfde snelheid vallen.
Echt beroemd werd Galilei pas toen hij bevestigde wat Copernicus altijd al gezegd had: de planeten, en dus ook de aarde, draaien om de zon en niet andersom zoals de katholieke Kerk beweerde. Nog in 1615 verbood de Kerk de leer van Copernicus, maar toch mocht Galilei in 1624 van paus Urbanus VIII een boek publiceren waarin de theorie van Copernicus naast die van Aristoteles werd verklaard.
In 1632 publiceerde Galilei het boek ‘Dialogo sopra i due massimi sistemi di mondo’ (Gesprek over de twee belangrijkste systemen van de wereld), waarin hij overduidelijk voor de leer van Coperbnicus koos. De Kerk accepteerde dit natuurlijk niet en hij werd voor de kerkelijke rechtbank gedaagd en zijn boek kwam op de ‘Index’, en lijst van verboden boeken.
Pas in de 21e eeuw verklaarde het Vaticaan officieel dat de kerkelijke rechtbank zich toen vergist had.
Niccolo Machiavelli (1469-1527)
Niccolò Machiavelli (Florence, 3 mei 1469 - Florence, 21 juni 1527) was een Italiaanse politicus en filosoof. Op 28 mei 1498 werd hij hoofd van de Tweede Kanselarij van de Grote Raad van Florence, zijn voornaamste publieke functie, waaruit hij eind 1512 ontzet werd.
Het jaar daarna, in 1513, schreef hij Il Principe (De vorst), een boek dat nog steeds gelezen wordt. De hoofdmoot van het boek wordt gekenmerkt door utilistisch denken: het doel heiligt de middelen. Omvangrijker en misschien ook belangrijker dan Il Principe zijn de Discorsi, voluit de Discorsi sopra la prima deca di Tito Livio (Verhandelingen over de eerste tien boeken van Titus Livius).
Italië beleefde volgens Machiavelli in die jaren een rampzalige tijd, vooral sinds in 1494 de Italiaanse Oorlogen begonnen toen Karel VIII met Franse legers de Alpen overtrok en de Italiaanse staten machteloos stonden. De Italiaanse Oorlogen zouden duren tot 1559. In de geschiedenis van het oude Rome, zoals die onder andere beschreven is door Titus Livius, ziet Machiavelli een stichtend tegenvoorbeeld.
Zijn leven lang probeerde hij Italië aan te sporen zich te bevrijden van de buitenlandse heersers die er de baas speelden. Hij bezat hiervoor de kennis maar niet de macht. Zij die de macht bezaten wilden zijn kennis niet gebruiken volgens zijn inzichten.
Als hoofd van de Tweede Kanselarij was hij verantwoordelijk voor vraagstukken aangaande het grondgebied en de buitenlandse politiek van Florence. Florence was sinds vier jaar een republiek nadat de burgers Pierro de' Medici hadden afgezet. Vijf dagen voor het aantreden van Machiavelli in mei 1498 was hij ooggetuige van de terechtstelling van de stichter van de republiek, Girolamo Savonarola, die opgehangen en levend verbrand werd op het Piazza della Signoria na het einde van de Eerste Italiaanse Oorlog.
Alhoewel hij in Florence bekend stond om zijn gebrek aan respect voor alles en iedereen, was hij als politicus zeer serieus. Hij was er van overtuigd dat alleen een sterke staat haar burgers kon beschermen, met name tegen de oorlogvoerende partijen van die tijd: Venetië, de koning van Frankrijk, de paus, en hertog Valentino. Hoewel zijn stad rijk was, wilden haar burgers niet investeren in een eigen leger. De stad probeerde in de meeste conflicten neutraal te blijven, maar als ze dat iets te lang bleef moest ze haar vrijheid vaak afkopen met gouden dukaten. Machiavelli begreep dat die situatie niet kon blijven duren, het geld van de rijke maar weerloze natie zou niet voldoende zijn om haar te redden. Hij wilde een militie, geen huursoldaten, gevormd uit burgers die de republiek trouw zouden zijn.
Via een omweg kreeg hij toestemming van de Grote Raad om de nodige boeren te rekruteren, hoewel de adel zich tegen dit besluit verzette. Hij zette door en op 15 februari 1506 liet hij 400 boeren door de straten marcheren in een witte wambuis, een paar wit-rode kousen en witte baret, schoenen en een ijzeren kuras. In 1509 slaagde hij erin Pisa te heroveren.
Toen Florence betrokken raakte bij de Oorlog van de Liga van Kamerijk tussen paus Julius II en koning Lodewijk XII van Frankrijk, bleef Florence tegen het advies van Machiavelli in te lang neutraal, en toen de Fransen zich terugtrokken rekenden de troepen van de Heilige Liga met de Florentijnen af en hielpen De Medici opnieuw aan de macht. Machiavelli belandde in 1513 in de gevangenis, waar hij gemarteld werd, maar uiteindelijk vrijgelaten. Hij werd uit Florence verbannen naar het nabijgelegen dorpje Sant’Andrea in Percussina, waar hij zijn wereldberoemde boek ‘Il principe’ (‘De vorst’) schreef. Het doel van Il Principe: als politicus wilde hij vooral een pragmaticus zijn in tegenstelling tot de toen heersende doctrine dat een machthebber altijd de weg van de deugd moest bewandelen. Men moest goed zijn zolang het kon, maar anders een vos, om de vallen te kennen, en een leeuw, om de wolven af te schrikken.
Hij stierf zes weken na de beruchte Plundering van Rome in 1527 door de Duitse, veelal Lutherse troepen van keizer Karel V tijdens de Oorlog van de Liga van Cognac.
Machiavelli schreef niet in het Latijn maar in het Italiaans, meer bepaald het Florentijns of het Toscaans van Dante, Petrarca of Boccaccio.
Marmer/Carrara
De marmerlaag van de Apuaanse Alpen strekt zich uit over enkele tientallen km2 met als belangrijkste bekken dat van Carrara.
Carrara is wereldberoemd om zijn marmergroeven, die aan de voet van de Apuaanse Alpen in drie valleien liggen: het indrukwekkende bekken van Frantiscritti, die van Collonata en die van Ravaccione. Hier ligt nog steeds het grootste marmerwinningsgebied ter wereld met ca. 300 groeven in bedrijf.
Het fijnkorrelige marmer met zijn doorschijnende witheid (Bianco di Carrara) werd al door de Romeinen gewonnen. Carrara produceert ook getint marmer, of marmer dat oranje, groene, grijsblauwe of donkerrode aders vertoont. Een blok marmer (‘bancata’) kan wel 30 ton wegen en de huidige productie ligt op ca. 1200-1300 ton blank marmer per jaar.
Het grootste blok marmer ooit werd besteld door Mussolini in 1928, mat 17x2,35x2,34m en woog 300 ton.
Scheve toren van Pisa
De reden dat de ‘Torre Pendente’ zo scheef staat, is vanwege de instabiele zand- en kleihoudende onderlaag van de Campo dei Miracoli waarop de toren gebouwd is.
Met de bouw werd begonnen in 1173 door de bouwmeester Bonnano Pisano. In 1178 werd de bouw stilgelegd omdat na de voltooiing van de derde verdieping al naar het zuiden ging overhellen. Pas in 1273 werd de bouw door Giovanni di Simone weer hervat, in eerste instantie door het versterken van de fundamenten. De bouw werd uiteindelijk in 1370 door Tommaso Pisano met de bouw van het torentje.
Begin 19e eeuw besloot men om het grondwater onder de toren weg te pompen, maar dit had een averechts effect. De toren helde door deze actie in 1990 4,47 meter over en zou uiteindelijk instorten, zo had men berekend. Tussen januari 1990 en december 2001 werd de toren gesloten en werkte men met man en macht om de toren te redden van de ondergang. Door middel van een soort ‘corset’ van staalkabels en injecties met cement en lood (870 ton) is met succes het verzakken gestopt. De toren is tevens 43,8 cm gecorrigeerd waardoor de situatie uit de 18e eeuw weer bereikt is en het gevaar van instorten de komende eeuwen niet meer aanwezig is. De ca. 55 m hoge toren kan beklommen worden via een wenteltrap van 294 treden.
TOSCANE LINKS
Advertenties
• Toscane Tui Reizen
• Hotels Trivago
• ANWB vakantie boeken Toscane
• Authentieke reizen naar Toscane
• Italie met de Trein
• Toscane Hotels
• Autoverhuur Sunny Cars Florence
• Wandelvakantie Toscaanse Kust
• Boeken, ook tweedehands, over TOSCANE bij Bol.com
Nuttige links
Chianti Sculpture Park ( D+E+F+I+S)Florence-Nu Online gids over Florence (N)
Toscane 2 Link Belgiƫ (N)
Toscane Foto's Kees Hulsen
Toscane Startnederland (N)
Bronnen
Aigner, G. / Toscane
Lannoo
Beliën, H. / Toscane/Umbrië
Gottmer/Becht
Breuiller, J. / Toscane, Umbrië
ANWB
Büld Campetti, C. / Toscane
Het Spectrum
Catling, C. / Florence & Toscane
Van Reemst
Florence en Toscane
Lannoo
Leeuwen, G. van / Toscane
ANWB
Leeuwen, G. van / Toscane, Umbrië
ANWB
Pelz, M. / Toscane
Elmar
Romig-Kirsch, U. / Toscane
Van Reemst
Schaper, A. / Toscane, Umbrië en de Marken
Elmar
Tuscany & Umbria
Lonely Planet
CIA - World Factbook
BBC - Country Profiles
laatst bijgewerkt september 2024Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems