GUAM Geschiedenis

GUAM

Vroegste geschiedenis

De geschiedenis van Guam is onlosmakelijk verboden met de geschiedenis van de Marianen. Deze eilanden waren al op z’n vroegst 1500 voor Chr. bewoond door de Chamorro. Deze vroege bewoners kwamen zeer waarschijnlijk van Indonesie. Het feit dat ze als enigste volk van Micronesië rijst verbouwden, wijst sterk in die richting. De belangrijkste overblijfselen uit die vroege tijd zijn de zogenaamde “lattes”, megalithische stenen tot zes meter hoog en zijn waarschijnlijk onderdelen geweest van traditionele Micronesische gebouwen. Het sociale systeem bestond uit drie standen, de matua (edelen), de achoat (half- edelen), en de manachang, vissers en landbouwers. Guam was toen verdeeld in districten bestaande uit enkele dorpjes, voornamelijk gelegen langs de kust. Elk district werd geleid door een “chamorri”, er was geen centraal gezag. Dit leidde uiteraard vaak tot conflicten tussen de diverse districten.

Spaanse overheersing

Het eerste westerse contact dateert van 6 maart 1521 toen Ferdinand Magelhaes met het schip de Trinidad de Utamac Baai op Guam binnenvoer. De Marianen werden aanvankelijk “Islas de las Velas Latinas” genoemd, naar de zeilen die de Chamorro op hun kano’s hadden en die veel beter waren dan de zeilen die de Spanjaarden op hun schepen gebruikten. De naam van het eiland Guam stamt af van het locale Guahan, dat “wij hebben” betekent. Magelhaes kwam meteen in confict met de Chamorro (zeven doden), iets wat nog veel vaker zou gebeuren.
In 1565 arriveerde Miguel Lopez de Legazpi en claimde de Marianen officieel namens Spanje, om daarna de lucratieve handelsroute tussen de Filippijnen en Mexico te gaan exploiteren. Het zou echter nog 150 jaar duren voordat er pogingen gedaan werden om een Europese nederzetting op Guam te stichten. De volgende 250 jaar stopten er vooral Spaanse galjoenen om proviand in te slaan. Ook werd Guam bezocht door Spaanse, Engelse en Hollandse ontdekkingsreizigers. In 1668 arriveerde de jezuïet Diego Luis de Sanvitores op Guam en stichtte een missiepost in Hagåtña. De Chamorro stonden aanvankelijk wel open voor de verhalen van de missionarissen, maar toen ze in de gaten kregen dat ze hun eigen cultuur en gebruiken aan het verliezen waren, volgden er twee decennia van oorlogen en onrust. Sanvitores werd in 1672 gedood.
Rond 1690 waren de gevechten ten einde en was de Chamorro-bevolking gedecimeerd, van de 100.000 waren er nog maar 5.000 over. Ook de door de Spanjaarden meegebrachte pokken en griep kostten velen het leven. Er bleven praktisch alleen vrouwen en kinderen over. Om de bevolking weer op peil te krijgen trouwden Spaanse soldaten en uit de Filipijnen gehaaalde mannen met de Chamorro-vrouwen. Zo ging alsnog veel van de Chamorro-cultuur verloren. De Spanjaarden introduceerden tevens het schrift, stichtten scholen en leerden de Chamorro nieuwe bouw- en landbouwmethoden.
Walvisjagers bezochten de Marianen al sinds 1798. Pas in 1822 legden ze voor de kust van Guam aan. Sommigen waren Engelsen, maar de meeste waren Amerikanen. De jaren veertig van de negentiende eeuw waren wat dat betreft een hoogtepunt, toen honderden walvisjagers de wateren van Guam passeerden.

Guam overgenomen door de Verenigde Staten

In 1898 verklaarden de Verenigde Staten de oorlog aan Spanje. De Spaanse autoriteiten van Guam wisten echter van niets en het kostte de Amerikanen dan ook geen enkele moeite om Guam in te nemen en de Verenigde Staten hadden er een belangrijk militair steunpunt bij. Bij de Vrede van Parijs werd Guam naast Porto Rico en de Filippijnen aan de Verenigde Staten gegeven.
Tot eind jaren dertig van de 20e eeuw werd Guam beheerd door de Amerikaanse marine (na 1950 onder Binnenlandse Zaken). Vanaf februari 1941 mocht Guam van de toenmalige president van de Verenigde Staten, Franklin D. Roosevelt, alleen met toestemming van de autoriteiten bezocht worden. Deze status duurde tot augustus 1962.

Tweede Wereldoorlog

Op 8 december 1941 werd Guam door de Japanners gebombardeerd, op dezelfde dag als Pearl Harbor op Hawaï. Op 10 december namen ca. 5000 Japanse soldaten het eiland in. Het werd door de Amerikanen totaal niet verdedigd. De weinige bewoners werden gevangengenomen, naar Japanse werkkampen gestuurd en er werd begonnen met het leren van de Japanse taal. De Japanners noemden het eiland Omiyajima. In het begin van de bezetting werd de Chamorro-bevolking verder redelijk met rust gelaten. Tegen het einde van de Japanse bezetting moest men echter gaan werken voor de Japanners, o.a. verdedigingsforten werden voor de Japanners gebouwd. Op 12 juli 1944 werden alle Guamezen naar concentratiekampen aan de oostkust getransporteerd. Hun lot was toen onzeker maar als ze gebleven waren, waren er tijdens de voorbereidende bombardementen en de invasie van de Amerikanen vast veel doden gevallen onder de bevolking. Toch werden er door de Japanners aan het einde van de oorlog nog verschillende oorlogsmisdaden begaan. De bombardementen voor de invasie begonnen op 17 juli 1944. Vier dagen later landden er 55.000 Amerikaanse soldaten op de stranden van Guam. Op 10 augustus werd Guam bevrijd van de Japanners. Uiteindelijk sneuvelden er 17.500 Japanners en 7.000 Amerikanen. Hagåtnña en veel andere dorpen waren vernietigd.
In de weken na de bevrijding werd Guam overspoeld door ca. 200.000 Amerikaanse soldaten, die werden voorbereid op een invasie in Japan. Ongeveer een derde van het eiland werd opgeëist door de militairen. Na de oorlog behielden de militairen deze gebieden en vestigden zich daar permanent. Guam speelde daardoor ook een rol van betekenis in de Korea-oorlog en nog later in de Vietnam-oorlog. In 1986 kregen landeigenaren na een rechtszaak eindelijk een schadevergoeding toegewezen die in de miljoenen dollars liep. Nu er steeds meer buitenlandse militaire bases gesloten worden door de Amerikanen, hopen de Chamorro hun land weer terug te krijgen.

GUAM LINKS

Advertenties
• Guam Vliegtickets.nl
• Hotels Guam
• Guam Vliegtickets WTC

Nuttige links

Bronnen