DJIBOUTI
 

Basisgegevens
Officiële   landstaal	Arabisch, Frans
Hoofdstad	Djibouti
Oppervlakte	23.200 km²
Inwoners	983.740   (mei 2019)
Munteenheid	Djiboutiaanse frank   (DJF)
Tijdsverschil	+2
Web	.dj
Code.	DJI
Tel.	+253

Geografie en Landschap

Geografie

Djibouti ligt in Oost-Afrika. Djibouti grenst aan de Golf van Aden en de Rode Zee en ligt tussen Eritrea en Somalië. Verder grenst Djibouti nog aan Ethiopië. De oppervlakte van Djibouti is 23.000 vierkante kilometer. Djibouti is daarmee ongeveer 2/3 keer zo groot als Nederland.

advertentie

Djibouti Satellietfoto_{Photo: Publiek domein}

Landschap

advertentie

Op de achtergrond de Mousa Ali, hoogste punt van Djibouti_{Photo :Skilla1st CC 4.0 International no changes made}

Er zijn drie regio's in Djibouti. Ten eerste de vulkanische woestijnplateaus in het midden en zuiden van het land, ten tweede de smalle kustvlaktes en ten derde de bergen, met hoogtes van 1500 tot 2000 meter, in het noorden van Djibouti. De hoogste piek is de stratovulkaan Mousa Ali (2021 meter) op de grens met Ethiopië en Eritrea; de laagste punt is het Assal-meer (150 meter beneden de zeespiegel).

Djibouti heeft een kustlijn van 300 kilometer met veel witte zandstranden waar geen mens komt. In het achterland onderbreken zoutwaterbassins en enkele oases het ruige woestijnlandschap. De belangrijkste rivieren in Djibouti zijn de Essalou, Ouâhayyi en de Sadaï.

Klimaat en Weer

Djibouti heeft een uitgesproken woestijnklimaat. Juli is de heetste maand met een gemiddelde temperatuur van 36 °C. In deze maand waait ook de hete khamsin-wind. Tussen oktober en april zijn de temperaturen draaglijker en kan er een buitje vallen. Over het algemeen is het erg droog in Djibouti.

Planten en Dieren

Planten

Door de geringe regenval is het plantenleven beperkt. Op de rotsachtige woestijngrond groeit niet meer dan doornstruiken en wat gras. Hier en daar staan groepjes palmbomen. Langs de kust groeit mangrove.

Dieren

Tot de dierenwereld behoren hyena's, antilopen, gazellen, ezels, flamingo`s, , geiten, jakhalzen, kamelen en struisvogels . Voor de kust leven veel vissoorten, waaronder barracuda en tonijn.

Geschiedenis

De Fransen vestigden zich in 1856 in dit gebied, dat zij in 1883 officieel in bezit namen als Frans Somaliland. De stad Djibouti werd in 1888 gesticht door de Fransen en was bedoeld als tegenhanger van het Britse Aden. Sinds 1897 is Djibouti de regeringszetel van het land. In maart 1967 gaf 60% van de bevolking bij referendum te kennen bij Frankrijk te willen blijven, waarna de naam werd gewijzigd in Afar- en Issaland, de twee belangrijkste bevolkingsgroepen in het land.

In de hoofdstad Djibouti, voornamelijk bewoond door Issa, had 70% van de bevolking tegen de associatie met Frankrijk gestemd, hetgeen aanleiding gaf tot bloedige botsingen tussen hen en de Afar. Bij een referendum in mei 1977 koos 98% voor onafhankelijkheid. Op 27 juni 1977 werd het land onder de naam Djibouti een zelfstandige staat, onder leiding van president Hassan Gouled Aptidon die in 1981, 1987 en 1993 in dat ambt herkozen werd. De etnische rivaliteit tussen de Afar en de Issa (laatstgenoemden nemen sleutelposities in) leidde in november 1991 tot een guerrilla door leden van het Afar-volk tegen de regering. Zij noemen zich het Front pour le Rétablissement de l'Unité et de la Démocratie (FRUD). Frankrijk besloot op 25 februari 1992 tot een vredesmissie en liet door 250 van de in Djibouti gelegerde Franse soldaten een bufferzone vormen tussen de Afar en regeringssoldaten. Het FRUD kondigde een eenzijdig staakt-het-vuren af. Er kwam echter geen dialoog met de regering op gang. Op 19 juli 1992 laaide de strijd weer op. Bij een kabinetswijziging in juni 1995 werden twee FRUD-leiders benoemd op een ministerspost en in maart 1996 ging de regering over tot erkenning van het FRUD als politieke partij, waarmee het vredesproces tussen de regering en de voormalige rebellengroepering is voltooid.

De positie van Djibouti als internationaal handelscentrum ging verloren door de sluiting van het Suezkanaal (1967-1975) en door de in hevigheid toenemende burgeroorlog in Ethiopië (1974). Door de daarmee samenhangende sluiting van de spoorlijn Djibouti-Addis Abeba en de ontwikkeling van de Eritrese havenstad Assab stagneerde de handel met Ethiopië, die de laatste jaren (in 1996 tekenden Djibouti en Ethiopië een handelsovereenkomst) en zeker sinds het Ethiopisch-Eritrees conflict weer aantrekt.

Vanaf de jaren tachtig zijn veel vluchtelingen uit Ethiopië (hongersnood) en Somalië (burgeroorlog) het land binnengestroomd.

In januari 2003 wint Ismael Omar Guelleh de presidentverkiezingen, het zijn de eerst vrije verkiezingen sinds 1977. In 2005 wordt Guelleh herverkozen, hij was de enige kandidaat. In februari wint de regerende coalitie alle 65 zetels in het parlement, de verkiezingen werden geboycot door de oppositie. In juni 2008 breken er gevechten uit tussen Eritrea en Djibouti. In april 2009 berispt de Verenigde Naties Eritrea omdat het nog troepen heeft in het betwiste gebied, Eritrea ontkent dat dit het geval is. In april 2010 wijzigt het parlement de grondwet zodat de president voor een derde termijn kan worden herkozen. In april 2011 wordt Guelleh inderdaad weer gekozen, de oppositie boycot de verkiezingen. In februari 2012 verstrekt het IMF een lening om de stilgevallen economie van Djibouti te ondersteunen. In 2013 doen de oppositiepartijen weer mee met verkiezingen, ze verwerpen het resultaat. In 2014 en 2015 is het onrustig in het land onder meer vanwege bomaanslagen door de Islamitische terreurgroep al-Shabab. In april 2016 wordt Guelleh voor een vierde termijn herkozen. In juni 2017 beschuldigt Djibouti Eritrea ervan dat ze troepen naar betwist gebied hebben gestuurd. In augustus 2017 opent China officieel een militaire basis in Djibouti. Bij de presidentsverkiezingen van april 2021 wordt Guelleh voor een vijfde termijn herkozen

Bevolking

In Djibouti wonen 865.267 mensen (2017).De bevolkingsdichtheid is ongeveer 40 inwoners per vierkante kilometer.

• De natuurlijke bevolkingsgroei bedraagt 2,16%. (2017)
• Geboortecijfer per 1000 inwoners is 23.4 (2017)
• Sterftecijfer per 1000 inwoners is 7.5 (2017)
• De levensverwachting is 63,6 jaar. (mannen 61 en vrouwen 66,2 jaar (2017)

De bevolking bestaat vooral uit twee etnische groepen: de Afar (35%), verwant aan de Ethiopiërs, en de Somali (60%) met Somalische voorouders. Tot de minderheden behoren Jemenitische Arabieren en Europeanen (er is een grote Franse gemeenschap).

Taal

Djibouti kent twee officiële talen, het Frans en het Arabisch. Verder wordt er Somali en Afar gesproken.

Enkele uitspraakregels van het Arabisch:

-alle letters worden uitgesproken

-een ‘ betekent dat een letter heel kort uitgesproken wordt

-de r is een rollende r

-de y wordt uitgesproken als sj

-de sh wordt uitgesproken als sj

-de gh wordt uitgesproken als een brouw-r of Franse r

-de kh wordt uitgesproken als een hard g

-de ou wordt uitgesproken als oe

Er bestaat geen vaste Nederlandse schrijfwijze voor Arabische woorden. De namen worden geschreven zoals ze uitgesproken worden. Aqaba kan dus net zogoed als Akaba gespeld worden.

Het Arabische schrift wordt van rechts naar links geschreven en bestaat uit 28 medeklinkers. Klinkers worden niet geschreven en daardoor ontstaan er verschillende Latijnse schrijfwijzen voor één-en-hetzelfde woord. Arabische cijfers worden van links naar rechts geschreven.

Enkele woorden en zinnen:

Nederlands	Arabisch
Een	wahed, vrouwelijk: wahda
Twee	etnen
Drie	talata
Tien	‘ashra
Honderd	meyya
Duizend	‘alf
Zondag	yom el had
Woensdag	yom el ’arba’
Ja	‘aywa
Nee	la’
Zomer	sef
Winter	sheta
Waar is het hotel?	fen el fondok?
Hoe laat is het?	essa’a kam?
Hoe heet u?	‘esm-ak ‘ak? (man)
Hoe heet u?	‘esm-ek ‘eh? (vrouw)
Hebt u wisselgeld?	‘andokom fakka?

Godsdienst

Djibouti was een van de eerste Afrikaanse landen waar de islam verspreid werd. Djibouti ligt nog geen 35 kilometer van de kust van Saoedi-Arabië. Behalve soennitische moslims zijn er rooms-katholieke, protestante en grieks-orthodoxe minderheden.

Samenleving

Staatsinrichting

In 1992 werd een nieuwe grondwet van kracht die weliswaar het presidentiële systeem naar Frans model van de oude grondwet van 1977 in stand houdt, maar zorgt draagt voor een meerpartijenstelsel. Daarmee kwam een einde aan de alleenheerschappij (sinds 1981) van de eenheidspartij, het Rassemblement Populaire pour le Progres (RPP). De uitvoerende macht berust bij de voor zes jaar direct gekozen president, die staatshoofd en opperbevelhebber van het leger is. De wetgevende macht berust bij het parlement met 65 leden, de Chambre des Députés, die elk vijf jaar in directe districtsverkiezingen gekozen worden. Djibouti is administratief verdeeld in vier districten (cercles).

Politiek

De verhoudingen tussen Afar en Issa spelen een belangrijke rol in de landspolitiek. Ook de hechte persoonlijke banden van de president met de kleine groep politici die Djibouti reeds vanaf voor de onafhankelijkheid hebben geregeerd, zijn van belang. De drie belangrijke oppositiepartijen zijn de Parti de Renouveau Démocratique (PRD), de Parti National Dé mocratique (PND) en het FRUD, de voormalige Afar-guerrillagroepering. Opponenten van de regering zijn verdeeld. De PRD van Mohamed Djame Elabe, die in januari 1991 ontslag nam uit het kabinet, was de enige oppositiepartij tijdens de parlementsverkiezingen in 1992. De PRD veroverde geen enkele zetel, hoewel deze partij 28% van de stemmen haalde. Bij de presidentsverkiezingen in 1993 waren de tegenkandidaten Elabe van de PRD en Awale van de PND. Aptidon werd gekozen, ondanks beschuldigingen van verkiezingsfraude. In 1997 waren zowel de PRD als de PND verwikkeld in een interne strijd om het leiderschap. De factie van de FRUD die het vredesakkoord met de regering tekende, richtte een politieke partij op en vormde een alliantie met de regerende RPP in april 1997. Het deel dat gewapend verzet bleef bieden, onder aanvoering van mr. Dini, bereikte in 2001 een vredesakkoord met de regering.

Bij de presidentsverkiezingen van 9 april 1999 is Ismael Omar Guelleh met 74 % van de stemmen gekozen tot de opvolger van Aptidon. In 2002 werd grondwet opnieuw veranderd door de verwijdering van wet die stelde dat er niet meer dan vier partijen mochten deelnemen aan de verkiezingen, met het gevolg dat op 10 januari 2003 acht partijen meededen aan de parlementaire verkiezingen. De partijen waren in 2 blokken gegroepeerd; het presidentiele blok UMP (incl. RPP, PND, PPSD en FRUD), en het oppositieblok UAD (Union pour uni Alternance Dé mocratique, aangevoerd door mr. Dini). De UAD won 37% van de stemmen, maar behaalde in geen enkel district de meerderheid (nodig voor zetels). Het resultaat was een volledige bezetting van de parlementszetels door het UMP. Dini overleed in 2004.

Tijdens de presidentiele verkiezingen op 8 april 2005 werd Guelleh voor 6 jaar herkozen in verkiezingen zonder tegenkandidaat. Na de verkiezingen gingen geruchten over de formatie van nieuwe rebellengroepen en leefde de angst dat de wapenstilstand verbroken zou worden.

Op 10 en 31 maart 2006 zijn respectievelijk lokale en regionale verkiezingen gehouden die met overgrote meerderheid zijn gewonnen door de RPP, de belangrijkste partij in de UMP coalitie. President Guelleh en zijn UMP regering hebben nu feitelijk alle macht, van nationaal tot lokaal niveau, voor de komende vijf jaar in handen. De FRUD heeft het niet goed gedaan tijdens de verkiezingen en sloot zich, direct na de uitslag van de stemmen, informeel aan bij de oppositie door, met de oppositie, te stellen dat er tijdens de verkiezingen fraude is gepleegd. De opstand van FRUD tegen de UMP kan tot verdeeldheid in de regering leiden en wellicht tot hernieuwde spanningen tussen Issa en Afar. De UAD heeft de verkiezingen geboycot omdat volgens UAD de door de president Guelleh politieke hervormingen niet zijn doorgevoerd. Tijdens de verkiezingen zijn er restricties gelegd op de bewegingsvrijheid van onafhankelijke (buitenlandse) waarnemers. Ondertussen zijn er weer wat botsingen gemeld tussen Afar opstandelingen en het Djiboutiaanse leger.

De actuele politieke situatie is beschreven in het hoofdstuk geschiedenis.

Economie

Djibouti heeft een vrijemarkteconomie en behoort met een BNP van $ 3.600 (2017) per hoofd van de bevolking tot de wat armere landen van de wereld. Circa 23% van de bevolking leeft onder de armoedegrens. De werkeloosheid ligt tegen de 40%. De economie steunt voornamelijk op de koopkracht van de in het land verblijvende Europeanen en op de in Djibouti gestationeerde Duitse, Franse en Amerikaanse militaire basissen. Andere belangrijke inkomsten komen voort uit Ethiopië die voor haar in- en exportindustrie gebruik maakt van de haven van Djibouti. De relaties tussen Djibouti en Ethiopië zullen zich naar verwachting dan ook verder ontplooien. Ethiopië heeft aangegeven zich te interesseren in infrastructurele ontwikkeling in Djibouti. Desalniettemin wil Ethiopië haar afhankelijkheid van Djibouti afbouwen door aansluiting te zoeken bij andere belangrijke havens in bijvoorbeeld Soedan, Somaliland en Kenia.

Door de natuurlijke gesteldheid van het land is verbouw van dadels en groenten slechts op beperkte schaal mogelijk. Van enig belang is de, voornamelijk door nomaden beoefende, veehouderij (runderen, schapen, geiten en kamelen). De droogte in de Hoorn van Afrika raakt ook Djibouti hard. Veel van het vee is door de droogte gestorven en dit kan op de middellange termijn voor grote problemen gaan zorgen, omdat mensen gewoonweg hun bron van inkomsten verloren zijn.

Langs de kust vindt enige visserij plaats. Er wordt zout gewonnen, voor lokale ruilhandel. De grond van Djibouti bevat vermoedelijk gips, mica, amethist en zwavel, maar van mijnbouw is nog geen sprake. De industrie is onderontwikkeld en draagt nog voor geen 20% aan het BNP bij. Vrijwel alle voedingsmiddelen en gebruiksmiddelen moeten worden geïmporteerd. Dat geldt ook voor olie die noodzakelijk is voor de energievoorziening. De stijging van de olieprijzen in het afgelopen jaar is daarom een belangrijke kostenpost geweest voor Djibouti. Een verdere stijging van de olieprijzen, gecombineerd met een grotere economische groei door de havenontwikkeling en overeengekomen handelsverdragen, in combinatie met nog immer hoge overheidsuitgaven kan leiden tot inflatie. De export die onder meer bestaat uit de verkoop van bewerkte huiden is te verwaarlozen. De regering wil de toeristische sector verder ontwikkelen.

De belangrijkste handelspartners zijn Hoorn-landen, Jemen, Saoedi-Arabië, China en Frankrijk. Onlangs zijn ook nieuwe handelsverdragen gesloten met Iran en Qatar. De Independent Petroleum Group uit Koeweit zal in de komende tijd een oliepijpleiding tussen Djibouti en Addis Ababa leggen. Dubai Ports International heeft voor de komende 20 jaar de verantwoordelijkheid over het beleid ten aanzien van Djibouti’s haven en internationale vliegveld. Hetzelfde bedrijf gaat een diepwaterhaven ontwikkelen in Doraleh. Vooral de laatste jaren is de handel met Somalië en Ethiopië sterk gegroeid. De handelsbalans blijft echter negatief.

De belangrijkste donoren zijn EU, Frankrijk, Verenigde Staten. In 1996 hebben de regering en het IMF voor het eerst een overeenkomst gesloten. Het IMF is niet tevreden over de voortgang van Djibouti in de structurele oplossing van het armoedeprobleem. Het IMF heeft echter eveneens aangegeven dat droogte-gerelateerde betalingsbalans problemen niet in de beoordeling zullen meetellen. Er is een spoorlijn die Djibouti met Addis Abeba verbindt; de hoofdstad heeft een internationale luchthaven. Nog geen 10% van de wegen is geasfalteerd.

Vakantie en Bezienswaardigheden

Ontdek de hoofdstad Djibouti stad met zowel een traditionele kant als expat wijken, compleet met westerse restaurants. Dwaal rond in de markt, en let op de verkoop en consumptie van de populaire drug genaamd khat, gemaakt van bladeren van een plant afkomstig uit Oost-Afrika. De bladeren worden gekauwd om de gebruiker een gevoel van euforie te geven. De vismarkt in Djibouti stad is te vinden aan de waterkant en is het leukste in de vroege ochtend. Je hebt een grote keuze aan vers gevangen vis, die gelijk wordt gebakken.

Het Assal meer is het laagste punt van het Afrikaanse continent. Het meer ligt ongeveer 155 meter onder de zeespiegel. Het is ook de zoutste water op aarde, met bijna 35 procent meer zout dan de Dode Zee. Zoutpannen omringen het meer waar zout wordt gewonnen voor export naar Ethiopië. Het is een vreemd maar mooi schouwspel. Het wordt erg warm bij het Assal meer, dus vergeet niet om genoeg water in flessen mee te nemen.

Khor Ambado ligt op 45 minuten rijden van Djibouti stad in Tadjoura Bay, dit idyllische witte zandstrand is een heerlijke plek om te snorkelen. Ontdek het rif vol met zeeleven op slechts 35 meter van de kust. Het is een populaire bestemming voor Europese toeristen maar zelden druk. De Moucha en Maskali eilanden liggen op ongeveer 45 minuten varen van de haven van Djibouti stad. De wateren rond deze eilanden zijn een droom voor duikers mantaroggen en verschillende soorten haaien leven rond de eilanden.

Klik op de menuknop bovenaan het scherm voor meer informatie

DJIBOUTI LINKS

Advertenties
• Djibouti Vliegtickets.nl
• Tradetracker plaats advertenties en verdien geld
• Boeken, ook tweedehands, over DJIBOUTI bij Bol.com

Nuttige links

Djibouti Startnederland (N+E)
Reisinformatie Djibouti (N)
Telefoongids Djibouti