Landenweb.nl

LIBANON
 

Basisgegevens
  Officiële
  landstaal		  Arabisch
  Hoofdstad  Beiroet
  Oppervlakte  10.400 km²
  Inwoners  6.064.522
  (mei 2019)
  Munteenheid  Libanees pond
  (LBP)
  Tijdsverschil  +1 (zomer +2)
  Web  .lb
  Code.  LBN
  Tel.  +961

Steden LIBANON

Beiroet

Geografie en Landschap

Geografie

Libanon ligt in het Midden Oosten tussen Syrië en Israël. De kust van Libanon ligt aan de Middellandse Zee. De oppervlakte van Libanon is 10.400 vierkante kilometer. Libanon is daarmee ongeveer 0,3 keer zo groot als Nederland.

advertentie

Libanon Satellietfoto foto: NASA

advertentie

Landschap

De kustvlakte wordt begrensd door het steile Libanongebergte. De hoogste toppen zijn Mont Sannin (2630 meter) en Qurnat As Sawda (3080 meter). De Bekavallei, met een gemiddelde hoogte van duizend meter, is een hoogvlakte die tussen het Libanon en Anti-Libanongebergte in ligt.

advertentie

Qurnat As Sawda, hoogste top van Libanon

Erwin Franzen, public domain

Het land heeft door zijn hoge bergen geen gebrek aan water. De belangrijkste rivieren zijn de Litani en de Orontes (of Asi).

Klimaat en Weer

Het klimaat in Libanon is mediterraan. Dat klimaattype kenmerkt zich door milde natte winters en warme droge zomers. In de winter valt er in de bergen soms een flink pak sneeuw. De beste reistijd is van april tot december. In de overige maanden valt er meer regen.

Planten en Dieren

advertentie

Planten

Libanon is met haar oppervlakte van 10.452 vierkante kilomer een van de kleinste landen ter wereld, maar heeft binnen haar grenzen meerdere totaal verschillende geografische gebieden. De 225 kilometer lange kuststrook, die strekt vanaf Naqoura aan de Israëlische grens tot aan de Nahr al-Kabir aan de noordgrens met Syrië, is zeer smal. Hier liggen de belangrijkste steden, dus dit gebied is dichtbevolkt. Er heerst een duidelijk Mediteraan klimaat met hete zomers en koele regenachtige winters. In de kustgebieden groeit veel fruit, zoals sinaasappels, citroenen, grapefruits, mandarijnen, dadels, bananen en olijven. Palmbomen sieren de boulevards van de kuststeden. Vanaf de kust rijst het beboste Libanon gebergte tot een indrukwekkende hoogte van 3088 meter. Libanon is het dichtstbeboste land in de regio. Door de grote hoogteverschillen, de variatie in bodemsamenstelling en door de relatief grote hoeveelheid neerslag (regen én sneeuw) is er een enorme diversiteit aan flora. Er is overal volop water, dus in de vruchtbare bergstreken wordt overal groente en ook fruit geteeld en wel van een geweldige kwaliteit! Aardbeien, kersen, appels en peren, abrikozen, perziken en pruimen, vijgen en druiven, maar ook amandelen, walnoten en natuurlijk olijven. In het voorjaar zijn de bergen en de valleien weelderig groen en bedekt met paarse cyclamen, inheemse “Libanon Viooltjes”, dieprode anemonen, orchideeën en irissen. Er zijn uitgestrekte bossen met verscheidene soorten pijnboom, evenals cipres, conifeer, jeneverbes, beuk en eik. Verreweg de meest beroemde boomsoort van Libanon is de Cedrus Libani, de Ceder van Libanon. Deze bomen bedekten eens het gehele Libanon gebergte. De ceder wordt beschreven in oude geschriften zoals de epos van Gilgamesh en natuurlijk de Bijbel; Koning Solomon kocht cederhout van Koning Hiram van Tyrus voor de bouw van zijn tempel. De ceder is het nationale symbool en tooit de vlag van Libanon. Helaas zijn er niet zoveel van deze schitterende reuzen meer. Hij groeit op grote hoogte in de bergen, in beschermde natuurreservaten, met name nabij Bsharré, Tannourine en in het Chouf gebergte. Het Chouf Cedar Reserve in Barouk is met haar 550 vierkante kilometer het grootste natuurreservaat in het Midden Oosten. Hier staan ceders van ruim 2.000 jaar oud met een omvang van ruim 7 meter, evenals 16 andere boomsoorten. Het aantal plantsoorten dat hier is waargenomen en geregistreerd ligt al ver boven de 500. Onderzoek en rapportage is nog niet afgerond. Ook het Horsh Ehden Nature Reserve, nabij Tripoli in het noordelijk Libanon gebergte heeft een unieke flora, met 35 verschillende boomsoorten. Hier staan enkele zeer zeldzame boom- en plantsoorten, zoals de inheemse Ehden melkwikke, Ciciliaanse den en wilde appel.

Ten oosten van het Libanon gebergte strekt van noord naar zuid de Bekaa Vallei, een zeer vruchtbare en waterrijke hoogvlakte, op een hoogte van 900 tot 1100 meter. Hier wordt intensieve akkerbouw bedreven. Dit gebied stond in de Oudheid al bekend als de graanschuur van het Romeinse Rijk. Al van oudsher wordt hier uitstekende wijn verbouwd. Ook groeit er tabak, katoen, graan, aardappelen en alle mogelijke soorten groente en fruit. In de noordelijke Bekaa wordt hier en daar nog steeds (illegaal maar zeer winstgevend!) hashish gekweekt, ondanks de pogingen van de regering om de boeren te dwingen op andere gewassen over te gaan…

De tweede bergketen, de Anti-Libanon, ligt ten oosten van de Bekaa Vallei en vormt de grens tussen Libanon en Syrië. Dit gebied heeft weinig neerslag en is dus droog en relatief onbegroeid. Dit is een dunbevolkt gebied. Het zuidelijke deel van de Anti-Libanon is daarentegen een waterrijke streek. Hier liggen vele dorpen en er wordt een prima kwaliteit tabak geteeld, evenals olijven, vijgen etc.. Dit gebied ligt aan de voet van Mount Hermon; in het Arabisch Jabal al-Sheikh genaamd, vanwege de witte (sneeuw)muts die deze berg het grootste deel van het jaar “draagt”. Deze zorgt voor talloze beken, watervallen en stroompjes die aanzwellen tot rivieren.

advertentie

Dieren

Libanon heeft een bijzondere geografische ligging op een punt waar drie continenten elkaar kruisen. Hier passeren tijdens de lente en de herfst enorme aantallen trekvogels. Dankzij de opstijgende luchtstromen boven dit gebied kunnen deze vogels in snel tempo enorme afstanden overbruggen. Onder de vele vogelsoorten die zijn waargenomen komen veel roofvogels voor, zoals de steppearend, zwarte wouw, Balkansperwer, steppenbuizerd, wespendief en schreeuwarend. Ook de ooievaar en de zwarte ooievaar trekken in enorme zwermen tweemaal per jaar over Libanon.

In de nationale parken zoals het Chouf Cedar Reserve, Tannourine Nature Reserve en het Horsh Ehden Nature Reserve zijn meer dan 200 vogelsoorten waargenomen, zoals de gevlekte en de gouden adelaar, zwarte gier, witte pelikaan, verscheidene soorten havik, gier, buizerd, valk, maar ook de koekoek, meerdere uilsoorten, duif, specht etc..

Er zijn wel 32 soorten wilde zoogdieren waargenomen, waaronder de gazelle, wolf, everzwijn, lynx, jakhals, hyena, rode vos, wezel, das, stekelvarken, egel, haas, marter, etc. . Er komen 6 verschillende soorten vleermuis voor, waarvan er 4 als bedreigde soorten worden beschouwd.

In Libanon komen verschillende soorten hagedissen voor, evenals de gekko, kameleon, veel kikkers en padden, een tiental slangensoorten en de Griekse schildpad.

Ongeveer 6 km buiten de kust van Tripoli ligt een eilanden-reservaat met een totale oppervlakte van ongeveer 6 vierkante kilometer. Het reservaat is bereikbaar per boot vanaf de boulevard van Tripoli. De eilanden zijn vlak; het hoogste punt is 6 meter boven zeespiegel. De bodem bestaat uit rots en zand en er groeien ongeveer 70 plantsoorten. Het is een broedplaats voor 10 soorten trekvogels, overwinteringsplaats van 24 vogelsoorten en zo’n 14 soorten trekvogels strijken er neer om te rusten in het voorjaar en de herfst. Enkele vogels die hier zijn waargenomen zijn: bontbekplevier, visdiefje, oeverzwaluw, steltkluut, moerashavik, sneeuwplevier en verscheidene meeuwsoorten.

Het reservaat is tevens een broedplaats voor verschillende schildpadsoorten, waaronder de groene schildpad, dikkoppige zeeschildpad en de leerschildpad. Het is ook een broedplaats voor de Mediterrane zeehond (Monachus Monachus).

Op de eilanden komen hagedissen voor en enkele inheemse slangsoorten, evenals vleermuizen.

Er zijn plannen voor de aanleg van een botanische tuin in dit reservaat.

Geschiedenis

advertentie

Ontstaan en Burgeroolog

In 1920 werd de staat Libanon door Frankrijk gesticht, nadat Britse en Franse legers de Ottomaanse troepen hadden verslagen. Het Franse mandaatgebied werd in 1943 officieel onafhankelijk. In hetzelfde jaar kwamen de leiders van de destijds meest invloedrijke bevolkingsgroepen, de maronieten en de soennieten, het zogenaamde Nationale Pact overeen. Op basis van het aandeel in de volkstelling van 1932 werd een verdeling gemaakt van politieke en ambtelijke functies tussen de christelijke en islamitische bevolkingsgroepen. Hierbij werd een verdeelsleutel van respectievelijk 6:5 gehanteerd.

In 1975 brak een burgeroorlog uit die 15 jaar zou duren, waarbij diverse christelijke en islamitische milities elkaar bestreden. Een Syrische interventiemacht slaagde er in de orde te herstellen. De Arabische Liga richtte vervolgens de multilaterale Arab Deterrent Force (ADF) op bestaande uit 30.000 (voornamelijk Syrische) soldaten, die nieuwe vijandelijkheden tussen de strijdende partijen diende te voorkomen.

Negentiger jaren

In mei 1991 sloten Libanon en Syrië het “Verdrag inzake Broederschap, Samenwerking en Coördinatie” teneinde het beleid inzake politieke, militaire en economische aangelegenheden, alsmede de binnenlandse veiligheid op elkaar af te stemmen. Hiermee werd de invloed van Syrië in Libanon in feite geï nstitutionaliseerd. Een jaar later, in augustus 1992, werden voor het eerst in ruim twintig jaar parlementsverkiezingen gehouden. De verkiezingen werden echter geboycot door de christenen uit protest tegen de voortdurende aanwezigheid van Syrische troepen in Libanon. Hierdoor zou volgens hen een eerlijk verloop van deze verkiezingen niet gegarandeerd zijn. De verkiezingen werden gewonnen door de steenrijke bouwmagnaat Rafiq Hariri. De nieuwe premier startte een ambitieus wederopbouwprogramma,"Horizon", waarbij de activiteiten zich echter sterk richtten op Beiroet en weinig verbetering teweeg brachten in de leefomstandigheden van de bevolking. Na aanvankelijke successen en economische groei, stortte de economie in en zag Harriri zich gedwongen af te treden. In november 1998 werd hij opgevolgd door Salim al-Hoss. De nieuwe regering slaagde er niet in het land uit de economische malaise te halen.

2000- 2010

De parlementsverkiezingen in augustus/ september 2000 werden een eclatante overwinning voor de voormalige premier Hariri en diens politieke bondgenoten. De andere winnaar van de verkiezingen was Hezbollah, weliswaar een gewapende verzetsbeweging maar ook een legale shi’itische politieke partij. De Israëlische terugtrekking uit Zuid-Libanon in mei 2000 wordt in Libanon algemeen gezien als de verdienste van Hezbollah, wat zich vertaalde in politieke winst tijdens de verkiezingen. In september 2004 verlengde Syrië het mandaat van de Libanese president Lahoud tegen de constitutionele bepalingen in. Naar aanleiding hiervan diende de Veiligheidsraad van de VN op 2 september 2004 resolutie 1559 in waarbij het alle buitenlandse troepen oproept zich uit Libanon terug te trekken en de soevereiniteit en politieke onafhankelijkheid van Libanon te waarborgen.

Premier Hariri diende op 20 oktober 2004 zijn ontslag in, als gevolg waarvan zijn kabinet viel. Omar Karami, premier in de periode van 1990 tot 1992, werd benoemd tot opvolger van Hariri. De populaire Rafiq Hariri, die zich kandidaat had gesteld voor de verkiezingen van mei/juni 2005, en daarin gold als favoriet, kwam op 14 februari 2005 om bij een aanslag met een autobom in Beiroet. Deze dramatische gebeurtenis leidde tot sterke internationale veroordeling en algehele consternatie in het nog altijd fragiele Libanon. Nationaal werd dit geuit in massale demonstraties waarin vrijwel alle lagen van de bevolking vertegenwoordigd waren, en die voornamelijk gericht waren tegen Syrië, dat nog altijd een grote invloed uitoefende op haar buurland, en door velen werd gezien als betrokken bij, of zelfs verantwoordelijk voor, de aanslag op Hariri.

Onder internationale druk trokken de laatste Syrische troepen en leden van haar geheime inlichtingendienst zich op 26 april 2005 terug uit Libanon. De verkiezingen leidden tot een grote overwinning voor de oppositie, onder leiding van Saad Hariri – de zoon van Rafiq Hariri – en zijn brede coalitie. Verdeeldheid bleef er echter onder andere, omdat de uit verbanning teruggekeerde Maroniet Generaal Michel Aoun, wiens partij 21 zetels veroverde en zodoende als voornaamste vertegenwoordiger van de christenen geldt, weigerde zich te voegen bij de coalitie. Dit leidde deels – maar ook samen met andere factoren – tot een impasse over de vorming van het kabinet, dat uiteindelijk na een paar weken (19 juli 2005) werd gepresenteerd door de nieuwe premier Fouad Siniora, voormalig economisch adviseur van Rafiq Hariri en minister van Financiën. Het 24-koppige kabinet telt voor het eerst ook een lid van de Hezbollah. Onder premier Siniora wordt gepoogd op basis van een nationale dialoog de grote verdeeldheid in het land te overbruggen. De verdeeldheid betreft vooral de vraag hoe om te gaan met de nog openstaande onderdelen van VNVR resolutie 1559 –in casu de ontwapening van milities, lees Hezbollah. De dialoog voorkomt weliswaar dat de partijen elkaar volledig de rug toekeren, maar er is geen sprake van resultaten. Hezbollah stelt dat de eigen ontwapening niet aan de orde is zolang het Midden-Oosten conflict niet is opgelost. Ook over de positie van president Lahoud, die wordt gesteund door de sjiitische partijen (Hezbollah en Amal) en de met Hezbollah verbonden generaal Aoun, wordt geen overeenstemming bereikt.

In de periode na de moord op Hariri en het vertrek van Syrië wordt Libanon getroffen door een reeks bomaanslagen. Ze zijn gericht tegen politici of intellectuelen die behoren tot de “oppositie”, d.w.z. anti-Syrië (b.v. christelijk leider Gibran Tueni) en worden algemeen toegeschreven aan Syrië of Libanese belangengroepen die met Syrië zijn verbonden. Een aantal van deze aans lagen heeft echter geen duidelijk doelwit en is er kennelijk op gericht het land te destabiliseren.

Op 12 juli 2006 breekt er oorlog uit tussen Libanon en Israël wanneer Hezbollah strijders Israël binnen dringen en twee Israelische soldaten ontvoeren, Ehud Goldwasser en Eldad Regev. Aanvankelijk stond het niet-sjiitische deel van de Libanese bevolking kritisch tegenover de actie van Hezbollah, die volgens veel Libanezen met deze actie de sociale en economische opbouw van het land op het spel zetten. De harde Israëlische reactie deed de populariteit en legitimiteit van Hezbollah in de loop van het conflict toenemen.

De internationale gemeenschap reageert met verontwaardiging op de onverwacht (felle) aanpak, maar het bleek niet mogelijk snel een staakt-het-vuren tot stand te brengen. Op 11 augustus 2006 werd door de VN-Veiligheidsraad Resolutie 1701 aangenomen om de gewelddadige acties een halt toe te roepen. Resolutie 1701 biedt de basis voor een duurzame oplossing van de crisis in Libanon en vormt tevens de basis voor de plaatsing van een internationale troepenmacht in (Zuid-) Libanon met een robuust en helder mandaat. De EU heeft actief bijgedragen aan de totstandkoming van resolutie 1701 en is, getuige haar leidende rol bij het versterkte UNIFIL en de wederopbouw van Libanon, volledig gecommitteerd aan de snelle en volledige implementatie van deze resolutie. Doel van de internationale inspanningen is het steunen van de Libanese regering in het creëren van een stabiel en veilig Libanon.

In de jaren 2006 en 2007 blijft het onrustig en is er strijd tussen regeringstropen en militanten om het Palestijnse vluchtelingenkamp Nahr al-Bared. Eind november 2007 treed president Emile Lahoud af. Op 25 mei 2008 kiest het parlement legerchef Michel Suleiman als nieuwe president. Op zijn beurt kiest hij Fouad Siniora als premier. Op 16 juli 2008 laat Israël Libanese gevangen vrij in ruil voor de stoffelijke overschotten van twee soldaten. Hezbollah viert dit als een overwinning. In juni 2009 wint de prowesterse alliantie van de 14e maart 71 van de 128 zetels in het parlement. Saad Hariri is de nieuwe premier. In december 2009 slaagt Hariri er in een regering van nationale eenheid te vormen.

2010-heden

In februari 2010 spreekt Harari zijn ongerustheid uit jegens Israël na een opmerking van een Israëlische minister dat een oorlog met Libanon waarschijnlijk was. Premier Benjamin Netanyahu van Israël neemt afstand van de uitspraken van de minister. In augustus 2010 is er een grensincident waarbij vier doden vallen.

In januari 2011 valt de regering uit elkaar nadat Hezbollah zich uit de regering terug trekt. Najib Mikati formeert in juni 2011 een door Hezbollah overheerste regering. In de zomer van 2012 wordt het Syrische conflict ook voelbaar in Libanon. Alawieten en Soennieten staan elkaar naar het leven. Libanon vangt veel Syrische vluchtelingen op. In september 2013 zijn er volgens de Verenigde Naties ten minste 700.00 vluchtelingen uit Syrië in Libanon. In december 2013 zijn er diverse aanslagen in Beirut en blijft de situatie onrustig. In februari 2014 vormt de soenniet Tammam Salam na tien maanden onderhandelen een kabinet waarin de macht gedeeld wordt. In april 2014 herbergt Libanon meer dan een miljoen vluchtelingen uit Syrië. In mei 2014 houdt president Suleiman het voor gezien en er is nog steeds geen opvolger voor hem. In januari 2015 worden er maatregelen genomen om de vluchtelingenstroom in te dammen. In juni 2016 lopen de spanningen tussen de bevolking en de vluchtelingen op na bomaanslagen door Syrische militanten. In november 2017 neemt premier Hariri plotseling ontslag omdat hij vreest voor een samenzwering om hem te doden, een maand later komt hij hier op terug.

Bevolking

Bekende Libanezen:

Estephan El Douaihy • Bashir Shihab II • Youssef Karam • Charbel • Elias Peter Hoayek • Gibran Khalil Gibran • Camille Chamoun • Mohammad Hussein Fadlallah • Fairuz • Rafic Hariri • Michel Suleiman • Amin Maalouf • Mario Kassar • Rabih Abou-Khalil • Haifa Wehbe • Youssef Mohamad • Myriam Fares • Nancy Ajram

In Libanon wonen 6.229.794 mensen (2017). De bevolkingsdichtheid is hoog en bedraagt ongeveer 596 inwoners per vierkante kilometer.

Bevolkinssamenstelling:

95% van de bevolking heeft een Arabische achtergrond. De overige 5% bestaat vooral uit Armeniërs en Koerden.

Taal

In Libanon wordt(officieel)Arabisch gesproken. Tevens spreekt men Frans,Engels en Armeens.

Enkele uitspraakregels van het Arabisch:

Er bestaat geen vaste Nederlandse schrijfwijze voor Arabische woorden. De namen worden geschreven zoals ze uitgesproken worden. Aqaba kan dus net zogoed als Akaba gespeld worden.

Het Arabische schrift wordt van rechts naar links geschreven en bestaat uit 28 medeklinkers. Klinkers worden niet geschreven en daardoor ontstaan er verschillende Latijnse schrijfwijzen voor één-en-hetzelfde woord. Arabische cijfers worden van links naar rechts geschreven.

Enkele woorden en zinnen:

NederlandsArabisch
Eenwahed, vrouwelijk: wahda
Tweeetnen
Drietalata
Tien‘ashra
Honderdmeyya
Duizend‘alf
Zondagyom el had
Woensdagyom el ’arba’
Ja‘aywa
Neela’
Zomersef
Wintersheta
Waar is het hotel?fen el fondok?
Hoe laat is het?essa’a kam?
Hoe heet u?‘esm-ak ‘ak? (man)
Hoe heet u?‘esm-ek ‘eh? (vrouw)
Hebt u wisselgeld?‘andokom fakka?

Godsdienst

Ongeveer 60 procent van de bevolking is moslim en 40 procent is christen. Deze twee religies worden in allerlei stromingen en sekten beleden.

Samenleving

Staatsinrichting

Met het Taïf-Akkoord van 1989 werden de grondwet en het politieke bestel van Libanon ingrijpend gewijzigd. De president moet nog immer maroniet zijn, maar diens macht is sterk beperkt. De politieke macht ligt nu bij de trojka van de maronitische president, de soennitische premier en de sjiitische voorzitter van het Parlement. Onderlinge meningsverschillen maken effectief regeren echter moeilijk. De uitvoerende macht ligt bij de raad van ministers onder leiding van de premier. Het parlement heeft 128 zetels, die naar regio en bevolkingsgroep zijn verdeeld met 64 zetels voor de christelijke bevolkingsgroepen en 64 voor de moslims. De president wordt officieel door het parlement gekozen. De premier wordt door de president gekozen na overleg met de afgevaardigden in het parlement. De regering wordt vervolgens gezamenlijk samengesteld door de president en de premier. Tot recentelijk had buurland Syrië veel politieke invloed in Libanon. Echter, na de Syrische terugtrekking op 26 april 2005 en de internationale oproep voor Libanese autonomie, lijkt veel van die macht te zijn verdwenen. De verkiezingen van juni 2005 worden alom gezien als de eerste onafhankelijke sinds 15 jaar. De laatste parlementaire verkiezingen werden gehouden in juni 2005. De volgende presidentiele verkiezingen zullen november 2007 gehouden worden, de verkiezingen voor het parlement in mei 2009.

Politiek

In Libanon wordt geen partijpolitiek in westerse zin bedreven maar een sektarische verdeelsleutel toegepast. Dit geldt zowel voor de verdeling van zetels in het Libanese parlement als voor de verdeling van de drie Libanese politieke sleutelposities (premier is soennitische moslim, parlementsvoorzitter is sjiitische moslim en president is maroniet christen.) De politiek draait veel meer om individuen, families en religieuze bevolkingsgroepen. Christenen, soennieten en druzen hebben elk hun politieke partij. De grootste bevolkingsgroep, de sjiieten zijn verdeeld over de pro-Syrische Amal-beweging en de door Iran gesteunde Hezbollah.

Lahoud wordt vanwege de wijze van verlenging van zijn ambtstermijn en zijn pro-Syrische opstelling informeel geboycot als gesprekspartner door de meeste buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders. Vooralsnog is zijn positie echter onaangetast met name als gevolg van interne verdeeldheid over een mogelijke andere kandidaat voor de post.

De anti-Syrische Lijst Martelaar Rafik Hariri, won 72 zetels bij de verkiezingen in 2005. Het pro-Syrische Ontwikkeling-en Weerstandsblok met onder andere Amal en Hezbollah kregen samen 35 zetels. Bij de laatste verkiezingen in juni 2005 was de religieuze verdeling van de stemgerechtigden, 40% christenen en 60%. Moslims. Niet alleen de religieuze scheidslijn verdeelt de Libanese politiek ook de scheidslijn tussen Pro en Anti – Syrië verdeelt het politieke landschap in Libanon. Met name de moord op Rafik Hariri, de daarop volgende terugtrekking van alle Syrische troepen uit Libanon, het VN onderzoek naar de moord op Hariri en het conflict tussen Hezbollah en Israël hebben deze scheidslijn tot de belangrijkste in de Libanese samenleving en politiek gemaakt.

Premier Siniora beoogt een hervormingsagenda door te voeren, maar stuit daarbij op de eerder genoemde scheidslijn die ook door zijn kabinet loopt. In het kabinet van Siniora hebben 6 pro- Syrische ministers zitting ( 2 Hezbollah ministers, 3 Amal ministers en 1 Christelijk). De pro – Syrische groeperingen hebben sinds het einde van de 34 dagen durende oorlog tussen Hezbollah en Israë l steeds luider om een kabinet van nationale eenheid geroepen. Deze wens zou voornamelijk voortkomen uit de angst van pro-Syrische groeperingen voor het VN onderzoek inzake de moord op Hariri en het voorgenomen besluit om een tribunaal in te stellen om de daders van deze moord te berechten. De moord op Rafik Hariri wordt onderzocht door de Verenigde Naties. Ze heeft daartoe de United Nations International Independent Investigation Committee (UNIIIC) ingesteld die onder leiding van de Belg Serge Brammertz, de Libanese autoriteiten ondersteunt bij het onderzoek in de zaak Hariri.

De actuele politieke situatie staat beschreven in het hoofdstuk geschiedenis.

Economie

Hoeksteen van het economische beleid is sinds het einde van de burgeroorlog een stabiele Libanese pond. Deze is door de regering kunstmatig hoog gehouden om zo buitenlandse investeerders aan te trekken. Het land heeft een groot begrotingstekort en een staatsschuld die na de oorlog in 2006 is gestegen tot bijna twee keer het BNP, Inmiddels is de schuld 149% van het BNP (2017). Ten gevolge van een verhoging van enkele belastingen en andere inkomstenbronnen zoals douanerechten is het begrotingstekort enigszins teruggedrongen. Daarnaast zijn de uitgaven iets verminderd. Na een korte opleving is de toestand van de Libanese economie zorgwekkend te noemen. De burgeroorlog in Syrië en de daaropvolgende politieke crisis hadden een schadelijk effect op de economie.

De economische groei is 1,5 % in 2017 en het BBP per hoofd van de bevolking is $19.600.

Vakantie en Bezienswaardigheden

Beiroet is de hoofdstad en grootste stad van Libanon. Het Nationaal Museum van Beiroet is het belangrijkste museum van de archeologie in Libanon. Het toont meer dan 1300 voorwerpen vanaf de Prehistorie tot de Middeleeuwen. Binnen en buiten de stad, zijn er veel plekken interessant voor sightseeing, shoppen en het proeven van heerlijke gerechten. Er is ook een uitzonderlijk nachtleven. Dit alles zal toeristen verleiden om meer tijd in deze bijzondere stad te besteden dan zij van plan waren. Ze zullen worden aangetrokken door de prachtige architectuur van de Ottomaanse gebouwen met hun kenmerkende stijl in combinatie met spannende moderne gebouwen. Lees meer op de Beiroet pagina van Landenweb.

Naast de piramides in Egypte, Petra in Jordanië en Palmyra in Syrië is de tempel in Baalbek de belangrijkste en meest indrukwekkende antieke bezienswaardigheid in het Midden-Oosten. Baalbek ligt op 86 kilometer van Beiroet richting de Syrische grens. Tijdens het Romeinse Rijk was Baalbek de belangrijkste stad in de Arabische provincie. De tempel getuigt hiervan en is een bijzonder relikwie. De Jupiter tempel is enorm. Naast de ruïnes, die een uitstekende indruk van de grootte van de tempel te geven, staan zes pijlers nog steeds overeind. Ze zijn 22 meter hoog. Wanneer je er tussen staat ben je verbaasd dat men in staat was om zo iets groots te bouwen op dat moment. Theres is een uitstekend museum met goede documentatie over deze tempel.

Klik op de menuknop bovenaan het scherm voor meer informatie

LIBANON LINKS

Advertenties
• Libanon Vliegtickets.nl
• Djoser Rondreis Libanon
• Beiroet Vliegtickets Tix.nl
• Hotels Beirut
• Autoverhuur Sunny Cars Libanon

Nuttige links

Libanon Startnederland (N+E)
Reisinformatie Libanon (N)
Reizendoejezo - Libanon (N)
Rondreis Libanon (N)
Startpagina Libanon (N)
Telefoongids Libanon
Worldphotos Libanon

Bronnen

BBC - Country Profiles

CIA - World Factbook

Elmar Landeninformatie 

Grünfeld, R. / Syrië, Jordanië en Libanon

Kosmos-Z&K

Jenkins S. & Jousiffe A. / Lebanon

Lonely Planet 

 

laatst bijgewerkt juli 2021
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems