LITOUWEN
rondreis MH15

L I T O U W E N

MEER REISINFO EN FOTO’S TE VINDEN OP ONZE TRAVELBLOG:
WWW.TANGATANGA.COM/HERLINDEMARC

LITOUWEN – ALGEMEEN
Als leidraad gebruiken we het ANWB boekje ‘actief anders’ van Estland, Letland en Litouwen. Het is een uitgave van 2005, jammer genoeg wat verouderd, maar een heruitgave ervan hebben we niet kunnen vinden.
We hebben de hoogtepunten uit Lonely Planet opgelijst.
Verder nemen we ook een lijst mee van campings die we van het internet hebben gehaald.
We bezoeken de 3 Baltische staten door eerst via het binnenland naar het noorden te rijden en terug te keren via de kustlijn, hier en daar een stuk landinwaarts. Op deze manier kunnen we een mooie lusvormige tocht maken.
Gezien de Baltische staten bij de Europese Unie horen, zijn er geen grensposten tussen de landen onderling en de andere Europese landen waaraan ze grenzen.
Aan de grensovergang Dyviliskiai (Polen – Litouwen) bevindt zich een toerismekantoor, maar geen wisselkantoren. Onze eerste bestemming in Litouwen is Druskininkai, een kuuroord, waar meerdere banken en een informatiekantoor gevestigd zijn.
De Baltische Staten leven 1 uur voor op West-Europa (GMT +2). Omdat ze zo noordelijk gelegen zijn, duren de zomerdagen merkbaar langer dan bij ons. Niettegenstaande deze ligging hebben we 2 maanden zon en zeer warme temperaturen gehad (nooit beneden 30°C) en amper enkele korte onweersbuien of wat regen ‘s nachts. ’s Nachts koelde het amper af. Enkel de laatste dag van ons verblijf in Litouwen was ietwat koeler, het werd een gure regendag.
Litouwen is gelegen aan de Oostzee (99 km kustlijn) en wordt begrends door Letland, Polen, Rusland en Wit Rusland. Een leuk weetje: het geografische middelpunt van Europa ligt binnen de Litouwse grensen. Op 11 maart 1990 werd Litouwen als eerste Baltische land uiteindelijk onafhankelijk van het Sovjetbewind waaronder het land in de 20ste eeuw lange tijd had geresulteerd.
Litouwen heeft 3,37 miljoen inwoners, waarvan 81 % Litouws, 8,1 % Russisch, 7 % Pools e, 1,4 % Wit Russisch is. De hoofdstad Vilnius heeft 565.000 inwoners. De voertaal is het Litouws, voor ons een onverstaanbare taal. De meeste mensen spreken een mondje Engels, soms Duits. Wanneer we in hun nabijheid kamperen, valt het ons op dat ook zij een goed volk zijn. Dat ze een andere cultuur hebben dan we gewend zijn valt vooral op door het feit dat ze enorm verdraagzaam zijn, maar zelf niet steeds rekening met anderen houden. Een klein voorbeeldje hiervan: ze lopen zo dicht bij de tentjes dat ze telkens struikelen over de scheerlijntjes … iets waaraan wij ons vlug zouden ergeren … maar wanneer dit bij hen gebeurt, kijken ze zelfs niet op. Zulke dingen vallen ons ook dagelijks op in het verkeer.
Vóór middernacht wordt er niet geslapen, vaak steekt met de BBQ pas aan om 23.00u.
We hebben de indruk dat men een tamelijk hoge levensstandaard heeft. De prijzen in dit land liggen gemiddeld iets lager dan in West-Europa, maar zijn niet echt goedkoop te noemen. Supermarkten hebben voldoende variatie te bieden, in de buurt van grote steden zijn grote moderne winkelcomplexen te vinden. Winkelen kan van 10.00 u tot 19.00 u (16.00 u op zaterdag, gesloten op zondag), supermarkten of winkelcentra zijn open tot 22.00 u, 7 dagen per week. Men rijdt met grote en dure wagens, vaak zijn dit 2de handswagens uit West-Europa, herkenbaar aan de sticker met de landcode of reclame van de garage. Campinggas is moeilijk te vinden, wij namen voldoende voorraad mee uit België.
Campings zijn niet overal dik bezaaid. Kleine kampeergelegenheden aan huizen of boerderijen worden soms aangeboden, echter zonder enig comfort. Verder mag je op vele plaatsen ook wild kamperen. Vaak zijn vrije kampeerplaatsjes aangeduid in de natuur, nabij een meer of rivier.
In de toerismekantoren is een kaart verkrijgbaar met een aantal volwaardige campings erop ingetekend, deze hoeven daarom niet zeer groot te zijn. Degene die we hiervan hebben aangedaan zijn allemaal aangename campings, zeer proper, soms eenvoudig, maar vaak met uitgebreide keuken, overdekte zitplaatsen, sauna, … Op de campings die we aandeden was geen WIFI beschikbaar, zelden was er een computer met internet die kon gebruikt worden door de kampeerders (7 LTL/uur).
Het is een zeer veilig land, we hoorden nooit iets over misdrijven, zagen geen tekenen van vandalisme.
De Litouwse munt, Litas, heeft een vaste koers tegenover de Euro:
1 LTL = 0,2896 EUR
1 EUR = 3,4528 LTL
Overal zijn bankautomaten te vinden. Bij het wisselen van cash in een bankkantoor vraagt men een commissie van 3 LTL.

DRUSKININKAI
Onze eerste bestemming op Litouwse bodem is het kuuroord Druskininkai. Een aangenaam luchtig en groen plaatsje aan enkele meren, waar het ’s avonds leuk kuieren is door de brede wandelstraat met ludieke beelden.
We maken een wandeling in een natuurpark/museum aan de rand van het stadje, Girios Aidas. Hier staan wat houten beelden in een mooi bos. Goed om even de benen te strekken, maar stelt eigenlijk niet zoveel voor.
Het beeldenpark Antanas Cesnulis te Naujasodé (5 LTL pp) loont echter de moeite van een bezoekje. We genieten van de mooie tuin, met een ruime variatie aan houten sculpturen. www.cesnuliusodyba.puslapiai.lt
Vanuit Marcinkonys, gelegen in het Dzukijos nacionalinis parkas, maken we een prachtige wandeltocht die vertrekt aan het bezoekerscentrum. Daar is een plannetje van de wandeling ‘zackagirio gamtinis takas’ (14 km) verkrijgbaar, deze is goed aangeduid met rode diagonale streepjes op witte achtergrond. Onderweg lopen we over smalle kronkelende paadjes door bossen en veengebied, langs riviertjes, typische huisjes, stuifduingebied, vijvers, … We komen langs een mooi geel kerkje op een heuvel in het gehuchtje Januliai.
Op aanraden van de parkwachters bezoeken we het kleine authentieke dorpje Zervynos aan de Ula rivier.
Verderop aan deze rivier bewonderen we ‘Ula’s eye’, een helder ovaal waterpoeltje waarin op de bodem fijn zwart zand opborrelt, als een oogbol. We hebben de indruk dat dit een soort warmwaterbron is, maar het water voelt koel aan.
Overnachting:
Hotel Senasis Pastas Guesthouse, 130 LTL per nacht voor een ruime 2-persoons kamer met sanitair, salonnetje, koelkast, waterkoker, TV, internetaansluiting, zeer proper, vriendelijke ontvangst (spreekt geen Engels, noch Duits), stadsplan en toeristische info te verkrijgen, recent hotel, V. Kudirkos G. 37, tel. +370 313 51 707, senasispastas@gmail.com, www.senasispastas.lt

TRAKAI
Het mooie stadje Trakai, gelegen op een landengte tussen 3 meren, is een ideale uitvalsbasis om de omgeving te verkennen. Het is een zeer toeristisch plaatsje dat heel wat variatie te bieden heeft.
Het kasteel van Trakai is gelegen op een eilandje in het Galvé meer. Hier werd het gebouwd rond 1400 door Vytautas, de zoon van vorst Kestutis. Hij haalde uit de Krim ongeveer 400 Karaim om het kasteel te bewaken. Zij legden de basis voor het stadje Trakai, door hun houten huizen op de oever tegenover het kasteel te bouwen, ze worden nog steeds bewoond door hun afstammelingen. Ieder huis heeft 3 ramen, 1 voor God, 1 voor Vytautas en 1 voor de Karaim zelf. Ze zijn geschilderd in mooie pasteltinten. Een lust voor het oog.
Voor de liefhebbers van watersporten is er een ruime keuze aan activiteiten voorhanden op de meren in de omgeving.
Vilnius is de hoofdstad van Litouwen, ook wel eens de stad van ‘kerken’ genoemd. En die zijn er inderdaad enorm veel. Het is een kleine hoofdstad, met een mooi oud stadscentrum met smalle straatjes.
Tijdens onze rondwandeling komen we de meeste belangrijke gebouwen tegen.
Vooral de kathedraal is zeer opvallend van stijl, klassiek wit gebouw met bovenop grote beelden. Rondom het centrum kunnen enkele heuveltjes worden beklommen die mooie uitzichten bieden op de rode daken van de oude gebouwen, de vele kerktorens in verschillende stijlen, de Neris rivier, maar ook de moderne gebouwen in de andere stadsdelen.
Boven in de stadspoort Ausros Varti bezoeken we een klein kapelletje van de karmelieten, waarin een bijzonder icoon van de Maagd Maria wordt bewaard. Bedevaarders zitten hier op hun knieën te bidden.
De informatie die we krijgen in het toerismekantoor stelt ons wat teleur, behalve een stadsplannetje worden we niet veel wijzer. Gelukkig vinden we een leidraad met wat nuttige informatie in ons boekje van ANWB. Dit biedt slechts een basis, maar beter dan niets …
Het is eenvoudig om met de wagen de stad te bezoeken, overal zijn parkeerplaatsen voorhanden (1 LTL per 40 min.). Ter plaatse is alles gemakkelijk te voet te verkennen, het oude stadscentrum is zeer compact.
Overnachting:
Kempingas Slenyje, 58 LTL per nacht voor 2 personen + tent + auto, ruime camping op een schiereiland in het meer, geen afgebakende plaatsen, weinig schaduw, weinig en minder goed onderhouden sanitair, modderig na een regenbui, wasmachine, warm water, gratis internet, sauna, ijsblokken voor de koelbox kunnen worden ingevroren in het restaurant, Slenio G1, Trakai, tel. +370 528 53 880, slenyje@gmail.com, www.camptrakai.lt

PALUSE
Paluse is gelegen aan het Lusiai ezeras meer, in een streek waar oude traditionele dorpjes goed bewaard zijn gebleven. In dit vakantiedorpje zelf staat een mooi typisch houten kerkje, vervaardigd met als enig gereedschap de bijl.
Op weg van Trakai naar Paluse bezoeken we Europos Parkas (zo’n 25 km voorbij Vilnius). Dit park van 55 ha stelt een 100-tal kunstwerken tentoon van kunstenaars uit 30 landen. Een deel ervan staat verspreid in het bos, anderen op het grote grasveld rondom het restaurant aan het einde van het domein. Met een plattegrond zoeken we onze weg doorheen het park via smalle paadjes. Door middel van deze kunstwerken wil men een artistieke betekenis geven aan dit geografische centrum van het Europese continent. Hier brengen we een ganse namiddag door, een aantal werken zijn echt de moeite waard. Het bekendste werk bestaat uit talrijke oude beeldbuizen en verscheen hiermee in het Guinness book of records. Inkom: 21 LTL per persoon + 6 LTL voor het fototoestel. . www.europosparkas.lt
In het dorpje Svencionys worden we verrast door een opvallend Russisch-Orthodox houten kerkje dat geschilderd is in wit met blauwe strepen.
Een mooie wandeling vertrekt aan het kerkje van Paluse en brengt ons langs de oever van het meer voorbij een aantal houten totempalen. We komen uit aan het dorpje Meironys waar we doorheen wandelen en de mooie houten huizen met voorportaal bewonderen. De dorpen in deze omgeving hebben slechts 1 straat waarlangs de huizen worden gebouwd in zeer typische stijl. Zo’n 50 meter vóór het brugje nemen we een pad naar rechts dat tussen een aantal huizen door naar het bos voert tot aan de asfaltweg, die we een eindje naar links volgen om aan de overkant de groene markeringen (diagonale streep) van het natuurleerpad op te pikken. We wandelen door een moerasgebied over houten loopbruggetjes, om verder te gaan langs een vennetje en over een plateau om weer af te dalen naar het strandje bij het meer. (7 km)
Vanuit Paluse rijden we verder door naar Letland. Onderweg bezoeken we nog een aantal mooie plaatsen in het Aukstaitija nationaal park met zijn vele meren.
Via een bospad klimmen we naar het uitzichtpunt Ladakalnis, van waar we een mooi zicht hebben op de meren rondom. Het pad leidt ons verder naar het typische dorpje Salos II, cultureel erfgoed (3 km).
Ginuciai castle mound is onze volgende stop, behalve een mooi uitzicht van op het mooie pad op de heuvelrug tussen 2 meren, is hiervan niets overgebleven.
Ginuciai molen, een oude watermolen die werd omgebouwd tot guesthouse, zorgde vroeger niet enkel voor bloem, maar leverde ook de elektriciteit van het dorp. Binnen zou de installatie nog in de oude toestand te bewonderen zijn, maar we vinden geen mogelijkheid om deze te bezichtigen.
De 800 jaar oude eik van Trainiskis is enorm, met zijn 23 meter hoogte en 6,1 meter breedte. Bovendien staat deze op een mooie plaats met zicht op het meer Baluosas.
Overnachting:
Kempingas Paluse (gemeentelijke camping), 40 LTL per nacht voor 2 personen + tent + auto, groot grasplein met aan de rand wat hoge bomen die schaduw bieden, geen afgebakende plaatsen, vrij nieuwe maar beperkte sanitaire blok (voldoende zolang er geen grote groepen komen), warm water, mooi uitgeruste en zeer volledige keuken, grote zitruimte binnen + overdekt terras, zeer rustig, gelegen achter het houten kerkje, receptie aan de overkant van het kampeerterrein, zo’n 300 meter verder te bereiken via een padje tussen de huizen door, tel. +370 386 52 891, info@paluse.lt, www.paluse.lt

KURTUVENAI – SIAULIAI
Wanneer we de grens van Letland met Litouwen passeren, zien we dat het reeds te laat wordt om nog tot aan de kust te rijden, we willen immers nog op enkele mooie plaatsen stoppen onderweg. In de buurt van het stadje Siauliai staat op onze kaart een camping vermeld, daar zullen we overnachten.
Voor we de stad bereiken, stoppen we bij de kruisheuvel, Kryziu kalnas. De heuvel vol kruisen in alle soorten en maten, steekt uit boven een groene vlakte. Hij ontstond in 1830 – 1831 tijdens de Novemberopstand. Families plaatsten kruisjes op de verdedigingsheuvel ter nagedachtenis aan hun dierbare gesneuvelden (rebellen), waarvan ze de lichamen niet meer terugvonden. Het gebruik van deze heuvel werd nog versterkt tijdens de periode 1944-1990, wanneer Litouwen (na een periode van onafhankelijkheid) werd bezet door de Russen, die telkens opnieuw alle kruisen op de heuvel vernietigden en verwijderden. Ondertussen groeide deze heuvel uit tot een internationaal bedevaartsoord. Vooral de Litouwers komen hiernaartoe, voor hen is deze heuvel het symbool van het katholieke geloof en de trouw aan hun eigen identiteit.
Al van ver zien we de heuvel boven de vlakte uitsteken. Een warboel van kruisen groot en klein, in alle soorten en kleuren. Nog dagelijks worden hier kruisen toegevoegd door gelovige Litouwers. Naast de heuvel lopen enkele lange slierten kruisen uit over de vlakte. De heuvel wordt te klein …
Siauliai (de 4de grootste stad van Litouwen) is een leuk stadje om even te stoppen. Een aantal ludieke beelden sieren de straten. Soberheid siert de witte kathedraal, ook binnenin. Op de buitengevel vinden we de oudste zonnewijzer van Litouwen. In een parkje verderop staat de hoogste zonnewijzer van Litouwen. Het 4 meter grote beeld op de 21 meter hoge zuil wordt ook wel eens ‘de gouden jongen’ genoemd. Op het ronde betegelde pleintje rondom zijn de schaduw het uur, ingelegde cijfers helpen hierbij. Aan de rand van een meer staat een enorme vos, een luchtig metalen kunstwerk.
Overnachting:
Kempingas Kurtuvénai ***, 50 LTL per nacht voor 2 personen + tent + auto, kleine goed onderhouden camping, rustig gelegen aan een meertje in een natuurgebied, afgebakende plaatsen, picknickplaats aan het meer, nieuw modern sanitair gebouw met grote keuken, kookvuren, koelkast, diepvries, wasmachine en droogkast, spreken Engels, geen schaduwplaatsen, tel. +370 413 70 333, kurtuveniaicamping@kurtuva.lt, www.kurtuva.lt

KLAIPEDA
Op weg naar de kust bezoeken we in Telsiai de St. Antonio basiliek. De roze plafonds met witte tekening, het houtsnijwerk en de beschilderde beelden maken het interieur kleurrijk en apart.
In het Zematijas nationaal park rijden we naar het dorpje Platelai, één van de 53 authentieke dorpjes in dit gebied. Hier staat nog een oude houten kerk met losstaande toren. We vinden er ook de grootste es van het land. De boom is niet meer in zeer gezonde toestand, het middelste deel van de dikke stam ontbreekt, we vinden dit niet zo’n prachtexemplaar.
Aan de jachthaven maken we een 4 km lange natuurwandeling doorheen het bos, over een plankjespad over moerasgebied en terug via de rand van het enorme meer Plateliu Ezeres. Het is eigenlijk een natuurleerpad, maar ons Litouws is niet goed genoeg om iets te leren van de vele bordjes met uitleg.
Klaipeda is de 3de grootste (haven)stad van Litouwen, gelegen aan de kust van de Oostzee. Hier leggen ferryschepen vanuit Duitsland aan, een handige manier om de lange weg hierheen niet te moeten rijden. In het oude stadscentrum zijn nog een aantal herinneringen aan de Middeleeuwen te vinden, o.a. smalle kasseienstraatjes, oude vakwerkhuizen, opslagplaatsen, … Aan de oever van de Memel rivier ligt de Meridianas, een oud zeilschip van Finse makelij uit 1948 … ’t is te zeggen, normaal gezien … wanneer wij er passeren is ‘de vogel gaan vliegen’ of misschien beter … ‘het schip gaan varen’ ...
Tijdens een daguitstap vanuit Klaipeda bezoeken we het Orvydu sodyba. Dit is een eerder speciale beeldentuin. Het ontstaan ervan ligt in de periode van Chroesjtsjov, die alle niet-communistische monumenten liet vernietigen in de jaren ’60, zelfs de grafstenen op kerkhoven. Een lokale beeldhouwer, Vilnius Orvydas, slaagde erin een aantal grafstenen en andere beelden te redden door deze in zijn tuin te verbergen. Daar voegde hij later nog andere beelden aan toe, hij verwerkte rotsblokken en boomstronken met een speciale vorm tot kunst. Zijn nakomelingen onderhouden de tuin en hebben deze voor publiek opengesteld (6 LTL pp.).
De tuin komt ons een beetje luguber over, misschien omdat alles in het dichte groen is opgesteld en op het moment van ons bezoek een onweersbui boven ons hoofd dreigde. Zeer speciaal en ongewoon, daarom een bezoekje waard.
In het stadje Kretinga stoppen we bij het landhuis uit de 16de eeuw met zijn aangebouwde wintertuin. Een bezoekje binnen slaan we over, de wintertuin ziet er niet zeer exotisch uit en het landhuis is eerder beperkt. We vinden de inkomprijs hiervoor nogal hoog (5 LTL pp., 10 LTL voor de camera). Het klooster verderop is mooi door zijn sobere inrichting, volledig wit interieur met enkel het altaardeel en de spreekstoel die ertegen afsteken in bruine tinten.
We maken nog een wandeling in de ‘botanische’ tuin van Palanga, eerder een mooi verzorgd park met een kasteeltje erin. Langs de straten van dit stadje staan overal kraampjes die sieraden in barnsteen verkopen.
Barnsteen is geen gesteente, maar prehistorische fossiele hars die uit naaldbomen is gelekt en versteend. Vaak zitten er zaadjes, takjes, insecten in deze stenen van goudgele tot donkerrode kleur, die vooral worden gebruikt voor het maken van sieraden. De ‘stenen’ wordt vooral gevonden aan de kusten van de Baltische landen aan de Oostzee, het Russische Kaliningrad verzorgt 90 % van de wereldproductie.
Het gure weer doet ons even twijfelen, toch vertrekken we voor een dag naar de Koerse landtong (Curonian Split) vlak voor de Litouwse kust, die bijna raakt aan Klaipeda. Het 98 km lange smalle schiereiland is verdeeld tussen Litouwen en Rusland, waar het is bevestigd aan het vasteland. Het is een uniek natuurgebied met witte stranden, hoge duinen, heuvels, naaldbossen en 5 kleine vissersdorpjes. Deze dorpjes werden gegroepeerd tot 1 stadje, Neringa. Het Koerse nationale park werd door Unesco erkend.
Met een ferry moeten we naar de overkant (duurtijd: 10 min., vaart +/- om de 20 min., prijs retour: 40 LTL voor auto incl. bestuurder + 2,9 LTL per passagier).
Een klein eindje verderop komen we aan de grens van het nationale park (inkom: 20 LTL per auto).
We rijden eerst helemaal tot aan de Russische grens (52 km) waar eigenlijk niet veel te zien is, om op terugweg het ganse eiland te verkennen.
Onze eerste stop is de ‘wandelende duin’ Parnidis in het grootste plaatsje van het schiereiland, Nida. Een 52 meter hoge duin die zich voortdurend verplaatst. Jaren geleden dreigde ze over het dorpje Nida te schuiven. Vader en zoon Kuvertas brachten beplanting aan op en rond de duin, waardoor de beweging werd vertraagd en het dorpje gespaard. Momenteel verschuift de duin nog slechts 1 meter per jaar. Andere dorpjes op de landtong werden wel door duinen bedolven. We beslissen de felle wind en regen te trotseren om tot op de duin te wandelen, binnen de minuut zijn we doornat. Wel indrukwekkend bovenop deze bewegende duin te staan in al dat natuurgeweld.
In het dorpje Nida zelf vinden we overal zeer kleurrijke windwijzers. Deze werden in het verleden gebruikt op de visserssloepen, maar nu dienen ze ter verfraaiing van huis en tuin. De uitgesneden figuurtjes vertelden wat meer over de schipper, zo kon je eruit opmaken of hij gehuwd was, rijk, een huis had, kinderen, meisjes, jongens, … Elke windwijzer werd daardoor uniek.
We bezoeken er het etnologisch kerkhof met zijn bijzondere houten grafzerken. De Lutherse kerk ernaast is weerom zeer sober gehouden en versierd met de typische locale kenmerken, zoals de windwijzers en het houtsnijwerk van het kerkhof.
Aan het einde van de weg in het dorpje Pervalka parkeren we om verder te wandelen over een bospad langs de kust tot we een mooi uitzicht hebben op de ‘vuurtoren van de paarden’, die op een stenen platform in zee is gebouwd.
Langs de hoofdweg vinden we het 1,2 km lange wandelpad in het Nagliai natuurreservaat. De wandeling langs de ‘dode duinen’ is echt prachtig. Van hieruit zien we de zee aan weerskanten van de landtong. De hevige windvlagen storen ons niet om dit prachtige landschap te kunnen bewonderen. Soms is het wel even duwen om vooruit te kunnen wandelen.’s Avonds zullen we ontdekken dat het witte zand door de wind overal in onze kledij is verzameld ...
Het 2de grootste plaatsje van het eiland Juodkrante heeft heel wat te bieden. Tijdens een regenbui bezoeken we het galerijtje en souvenirwinkeltje dat bekend staat om zijn windwijzers.
Nadien wandelen we over het beeldenparkje langs de zee. Moderne kunstenaars uit o.a. Litouwen, Zweden, UK, … stellen hier hun werken over het onderwerp ‘aarde en water’ tentoon. Zeer passend in dit kader aan zee.
Op de ‘heksenheuvel’ aan de overkant van de straat staan een 80-tal houten beelden in het bos. Met onderwerpen over het dagelijkse leven, spreuken, sprookjes, heksen, duivels, de bevolking aan zee, de Koerse landtong, … soms ludiek, griezelig, … 25 kunstenaars werkten hieraan, 3 zomers lang.
Aan de andere kant van het dorpje bevindt zich de ‘baai van barnsteen’. In 1855 werd hier een enorme hoeveelheid barnsteen opgeschept bij het uitdiepen van de baai. Van 1860 tot 1890 werd hier gemiddeld 75 ton barnsteen per jaar gewonnen. Nu is het een vissershaventje, enkele kunstwerken van hout en stro sieren de watervlakte.
We beëindigen ons bezoek aan de Koerse landtong met een wandeling op de ‘duin van het berenhoofd’. Op deze grote oppervlakte met dode bomen, breken jaarlijks opnieuw meerdere branden uit. Een wirwar van grillige zwarte stammen steken omhoog uit het witte zand.
Aan iedereen die Litouwen bezoekt en van natuur houdt, kunnen we enkel aanraden een bezoek te brengen aan dit natuurwonder, voor ons was het één van de mooiste dagen tijdens onze reis in de Baltische staten en dit ondanks het gure weer. Wie tijd heeft, kan best op het eiland overnachten, er is zoveel te zien …
Overnachting:
Camping Pajuris, 55 LTL per nacht voor 2 personen + tent + auto, geen afgebakende plaatsen, gelegen in een bos dat veel schaduw biedt, vlakbij het strand, ruime goed uitgeruste keuken met kookvuren, koelkast, diepvriezer, zitruimte met tafels en stoelen, prima sanitair al zou het iets meer dan 1 keer per dag mogen gepoetst worden, internet enkel op de computer aan de receptie (5LTL per uur), wasmachine en droogkast (8 LTL per machinegebruik), zeer vriendelijk en behulpzaam, spreken goed Engels, Slaito g. 3, Giruliai – Klaipeda, tel. +370 677 73 227, camping@klaipedainfo.lt, www.klaipedainfo.lt/lt/index.php?page=3&sub=73

MARIJAMPOLE – KAUNAS
Voor we het land verlaten bezoeken we nog de Kaunas, de 2de grootste stad van Litouwen. Van de prachtige St. Mykolas Archangelas kerk aan het ene uiteinde, wandelen we door de autovrije winkelstraat naar de oude stad aan het andere uiteinde. Daar wandelen we van het oude raadhuis naar het raadhuisplein, door de smalle kasseistraatjes met mooie oude huisjes. De grootste kerk van de Baltische staten vinden we bovenop een heuvel aan de rand van het centrum. Het is een moderne strakke witte kerk, de raampartijen vormen verticale lijnen op de zijgevels en toren. Ook binnenin is alles sober en strak gehouden. De enige versiering is een reusachtige foto van de kruisenheuvel (zie Kurtuvénai – Siauliai 15/08) aan de wand achter het altaar. Voor ons, die van moderne stijl houden, één van de mooiste – zo niet de mooiste – kerken die we reeds zagen.
Omdat er nog tijd overblijft, rijden we nog een stukje verder richting Poolse grens. We zullen overnachten in het laatste stadje van betekenis voor we de grens bereiken, Marijampole.

Overnachting:
Guesthouse Keta ***, 150 LTL per nacht voor een 2-persoonskamer met ontbijt, gratis WIFI, TV, sanitair op de kamer, nogal warme en besloten kamer onder het schuine dak, vriendelijke ontvangst, spreken wat Engels, uitgebreid ontbijt met warme schotel naar keuze (verschillende combinaties met eieren of pannenkoeken), restaurant, Gedimino g. 14a, Marijampole, tel. +370 614 52 264, www.keta.ten.lt, keta@interplus.lt

Veel reisplezier, www.tangatanga.com/herlindemarc