NAXOS
Geschiedenis

To read about NAXOS in English - click here

Authentieke Reizen naar Naxos

Populaire bestemmingen GRIEKENLAND

Aegina	Alonissos	Andros
Chios	Hydra	Kalymnos
Karpathos	Kefalonia	Korfoe
Kos	Kreta	Lefkas
Lesbos	Mykonos	Naxos
Paros	Patmos	Peloponnesos
Poros	Rhodos	Samos
Santorini	Skiathos	Skopelos
Spetses	Thassos	Zakynthos

Geschiedenis

Naxos vóór Christus

Vanaf het begin van de prehistorie, ca. 4000 v.Chr., werd Naxos bevolkt, blijkt uit archeologische vondsten. Men vermoedt dat de eerste nederzettingen bevolkt werden door kolonisten uit Thracië van het Griekse vasteland. Zij vereerden Dionysos, de god van de wijn. Op enig moment hierna werd Naxos bezet door de Carianen onder leiding van hun hoofdman Naxos uit Caria in Zuidwest-Anatolië.

Naxos was in de oudheid niet alleen een belangrijk centrum van Cycladische beschaving, maar ook een economische macht. Zo gebruikte Naxos als een van de eerste Griekse eilanden op grote schaal marmer, dat zelfs geëxporteerd werd naar Kreta. Op Naxos zelf werd het marmer, dat van een uitstekende kwaliteit is, ook gebruikt door beeldhouwers, die er in de Archaïsche periode fraaie beelden van maakten en overal in Griekenland hun kunsten vertoonden.

Aan deze periode van groei en bloei kwam een einde door een vulkaanuitbarsting op het eiland Santorini (ca. 1614 v.Chr.), waardoor onder andere de handel met belangrijke eilanden als Kreta zo goed als stil kwam te liggen door de vernietiging van schepen en havens. Rond 1000 v.Chr. werd Naxos gekoloniseerd door de Ioniërs uit Attica, het schiereiland waar Athene op ligt. De Ioniërs stichtten de hoofdstad Naxos-stad en introduceerden de landbouw op het eiland.

Van 545-524 v.Chr. werd Naxos, dat in die tijd een bloeiperiode kende, bestuurd door de tiran Lygdamis. Hij was oorspronkelijk een van de oligarchen die op dat moment Naxos bestuurden en stond op goede voet met de Atheense tiran Peisistratos. In 545 v.Chr. keerde Lygdamis zich, met de hulp van Peiristratos, tegen de oligarchen die zich ten koste van de bevolking steeds meer verrijkten. Hij verbande zijn rivalen en nam ook de macht op het eiland Paros, een van de aartsrivalen van Naxos, over. In 524 v.Chr. werd Lygdamis afgezet door een Spartaans leger, maar Naxos bleef zich voorlopig ontwikkelen onder een nieuwe oligarchie. In 506 v.Chr. weerstond Naxos een vier maande durende belegering van Aristagoras, tyran van Milete, een belangrijke stad in het huidige West-Turkije.

Tijdens de Perzische oorlogen in de 5e eeuw v.Chr. tussen de Perzen en de Griekse stadstaten koos Naxos de kant van Athene. Deze oorlogen werden voorafgegaan door de Ionische opstand in 499 v.Chr. en de gevolgen daarvan voor Naxos waren desastreus; bijna het hele eiland werd in 490 v.Chr. verwoest door de Perzen.

In 376 v.Chr. werd Naxos lid van de tweede Attisch-Delische Zeebond, een veel minder belangijk militair bondgenootschap dan de eerste Attisch-Delische Zeebond (479 v.Chr. - 404 v.Chr.), die de tegenhanger vormde voor de Peloponnesische Bond onder leiding van Sparta, de grote rivaal van Athene. Het stadstatensysteem in Griekenland zorgde er echter voor dat Griekenland op den duur niet echt veel macht meer had in het Middellandse Zeegebied. Evenals veel andere eilanden werd Naxos in de loop der tijd veroverd door Egyptenaren, Macedoniërs, Ptolemaeus I Soter (veldheer onder Alexander de Grote, koning van Egypte en stichter van de Egyptische dynastie der Ptolemaeën), Rhodos en Romeinen.

advertentie

Naxos ná Christus

In de 9e eeuw n.Chr. werd Naxos geteisterd door overvallen van piraten en Saraceners van Kreta. De bewoners van Naxos trokken zich in die Byzantijnse tijd terug in het hoog gelegen binnenland en in die tijd werden er ook veel religieuze gebouwen neergezet.

In 1204 viel Constantinopel, de hoofdstad van het Oost-Byzantijnse Rijk, en het Griekse grondgebied werd door de kruisvaarders verdeeld. De Fransen vestigden zich op het vasteland van Griekenland. Het bestuur over Naxos en andere Griekse eilanden kwam niet lang daarna in handen van de Genuezen en de Venetianen (Naxos in 1207), in dit geval Marco Sanudo (ca. 1153 - ca. 1227), neef van de Venetiaanse doge Enrico Dandolo.

Ca. 1207 verzamelde hij een vloot bij elkaar en veroverde Naxos, en dat was het begin van het Hertogdom Naxos (ook wel Hertogdom van de Archipel of Hertogdom van de Egeïsche Zee en in het Italiaans Ducato di Nasso), een van de kruisvaardersstaten die ontstonden na de Vierde Kruistocht. De bewoners van Naxos verzetten zich vanuit het fort van Apalyros hevig tegen de mannen van Sanudo en hielden het een aantal weken vol. In 1210 gaven de Naxioten zich over en Sanudo veroverde vervolgens een hele serie eilanden van de Cycladen en de Sporaden. In 1227 kwam er met de dood van Marco Sanudo een eind aan zijn heerschappij, maar het hertogdom bleef bestaan onder zijn opvolgers, tot ver in de 16e eeuw.

Hertogen van Naxos
Huis Sanudo
1207-1227	Marco I Sanudo
1227-1262	Angelo Sanudo
1262-1303	Marco II Sanudo
1303-1323	Guglielmo I Sanudo
1323-1341	Niccolò I Sanudo
1341-1361	Giovanni I Sanudo
1361-1363	Fiorenza Sanudo
1364-1371	Fiorenza en Niccolò II Sanudo
1371-1383	Niccolò III dalle Carceri

Huis Crispo
1383-1397	Francesco I Crispo
1397-1418	Giacomo I Crispo
1418-1437	Giovanni II Crispo
1437-1447	Giacomo II Crispo
1447-1453	Gian Giacomo Crispo
1453-1463	Guglielmo II Crispo
1463	Francesco II Crispo
1463-1480	Giacomo III Crispo
1480-1494	Giovanni III Crispo
1500-1511	Francesco III Crispo
1517-1564	Giovanni IV Crispo
1564-1566	Giacomo IV Crispo

Ottomaanse tijd
1566-1579	Jozef Nasi

Vanaf 1537 werd Naxos bezet door de Turken van het Ottomaanse Rijk, slechts onderbroken door een korte periode van Russische overheersing gedurende de Eerste Turks-Russische oorlog van 1770-1774. Daarna kwam Naxos weer in handen van de Turken en dat duurde tot aan Griekse Revolutie van 1821. Bij deze revolutie lieten de bewoners van Naxos zich niet onbetuigd en vochten tegen de Turkse bezetters. Griekenland werd in 1830 officieel onafhankelijk en ook Naxos sloot zich in 1832 aan bij de nieuwe staat en werd het bestuurlijke centrum van de Cycladen. Tot aan de Tweede Wereldoorlog was Halkí de hoofdstad van Naxos.

Naxos werd tijdens de Tweede Wereldoorlog van 1941-1944 bezet door eerst de Italianen van Benito Mussolini en later nog een periode door de Duitsers van Adolf Hitler. Een opmerkelijke rol in het verzet speelde de in het dorp Aperathos geboren latere politicus en schrijver Manolis Glezos. Samen met Apostolos Santas klom hij op 30 mei 1941 naar de Akropolis in Athene en haalde daar de door de Duitsers geplaatste swastika-vlag neer. Deze daad inspireerde veel Grieken om zich in het verzet te storten. Glezos werd op 21 april 1943 gearresteerd door Italiaanse troepen, maar wist uiteindelijk in september 1944 uit zijn gevangenschap te ontsnappen.

In mei 2014 werd Glezos op 92-jarige leeftijd nog gekozen in het Europese Parlement voor de linkse SYRIZA-partij. Op hem werd meer gestemd dan op welke andere Griekse kandidaat dan ook.

Eind mei 2014 werd bekend dat Griekenland ongeveer 90 populaire stranden wilde verkopen aan private ondernemingen. Twee stranden waren al verkocht, en op de verkooplijst stond ook het Naxiotische strand Agios Prokopios.

Begin juni 2014 zeilde het Turkse militaire fregat 'Gelibolu' een aantal uren door de Griekse territoriale wateren. Het Turkse schip zeilde ten noorden van Naxos de Griekse territoriale wateren binnen en rondde verder nog de eilanden Paros en Milos. Het schip werd constant in de gaten gehouden door Griekse schepen en de Griekse luchtmacht.

Zie verder ook de geschiedenispagina van Griekenland op landenweb.

advertentie

Nuttige links

Reisinformatie Naxos (N)
Startnederland Naxos (N)

Bronnen

www.landenweb.nl/griekenland

Wikipedia

CIA - World Factbook

BBC - Country Profiles
laatst bijgewerkt april 2024
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems

NAXOSGeschiedenis