BRITISH COLUMBIA
Bevolking

To read about BRITISH COLUMBIA in English - click here

Rondreizen British Columbia

Populaire bestemmingen CANADA

Alberta	British columbia	Manitoba
New brunswick	Newfoundland en labrador	Northwest-territories
Nova scotia	Nunavut	Ontario
Prince edward island	Quebec	Saskatchewan
	Yukon

Bevolking

Algemeen

advertentie

Bevolking Vancouver kijkt massaal naar de finale van de ijshockey Stanley-cup_{Photo: Vaska037 CC 2.0 Generic no changes made}

Canada is een land van immigranten, net als British Columbia. De provinciale populatie bedroeg in 1901 178.000, groeide aan het einde van de Tweede Wereldoorlog uit tot 1.1 miljoen en door voortdurende immigratiestromen tot ca. 4,7 miljoen in 2017. Hoewel de grootste groep immigranten van de Britse eilanden komt, zijn er ook grote groepen Duitsers, Italianen, Russen, Oekraïeners en Grieken. Van meer recente datum zijn Aziatische immigranten, bijvoorbeeld uit Hongkong na de toetreding tot China. Vancouver kent door zijn ligging aan de Stille Oceaan veel Chinezen, meer dan 100.000, en andere Aziatische immigranten. Op dit moment is ongeveer de helft van de inwoners van Aziatische afkomst en na Chinatown San Francisco en Chinatown Manhattan New York heeft Vancouver de grootste Chinatown van Noord-Amerika. Chinatown in de hoofdstad Victoria is de oudste Chinese wijk van Canada en van de gehele Noord-Amerikaanse westkust, want stamt uit de jaren '70 van de 19e eeuw. In 2006 werden er in British Columbia na een volkstelling meer dan dertig etnische groepen van meer dan 20.000 inwoners geteld.

British Columbia trad in 1871 als zesde provincie tot Canada toe. Bekend is dat ca. 90% van de Canadese bevolking binnen een afstand van 160 km van de grens met de Verenigde Staten woont. Minder bekend is dat ca. 75% van British Columbiaanse bevolking binnen 60 km van de Atlantische kust woont. De stad Vancouver telt iets meer dan 610.000 inwoners, in de agglomeratie, met (voor)steden als Surrey, Burnaby, Richmond, Coquitlam, Maple Ridge, New Westminster, Port Coquitlam, North Vancouver, Port Moody, White Rock, Pitt Meadows en Langley, wonen ongeveer dan 2,5 miljoen mensen.

Op Vancouver Island wonen ca. 760.000 mensen, waarvan meer dan de helft in de agglomeratie van het zuidelijk gelegen en qua klimaat zeer prettige Victoria. De rest van de mensen woont aan de zuidoostkust en wat dorpen in het westen en noorden van het eiland. Nanaimo is met ca. 85.000 na Victoria de grootste stad op Vancouver Island.

advertentie

Overzicht bevolkingsdichtheid British Columbia_{Photo: Publiek domein}

Nederlandse Canadezen

Hoewel de eerste Hollanders al in de 17e eeuw in Noord-Amerika arriveerden, kwam de stroom pas goed op gang tijdens de Amerikaanse Revolutie (1775-1783), toen Hollandse loyalisten zich in de Brits Noord-Amerikaanse kolonies vestigden. Deze groep paste zich snel aan en ging vrij geruisloos op in de grote immigratiegolf na 1815. Vanaf ca. 1850 kwam er door slechte economische en socale omstandigheden in Nederland weer een grote immigratiegolf op gang, die zich vooral concenteerde op de Amerikaanse 'frontier'. Vanaf ca. 1880 werd de goedkope landbouwgrond steeds duurder en trokken nieuwe immigranten en Amerikaanse Nederlanders naar de Canada 'Last Best West'.

Een bevolkingsonderzoek in 2006 wees uit dat er iets meer dan één miljoen Canadezen zijn met een Nederlandse achtergrond. De emigratie van Nederlanders naar Canada is in drie periodes te verdelen. Gedurende de eerste periode van 1890 tot 1914 trokken de Nederlandse immigranten richting de prairies van West-Canada en stichtten daar nederzettingen als New Nijverdal (nu Monarch in Alberta), Neerlandia in Alberta (1911) en Edam in Saskatchewan (1907).

advertentie

Edam Cafe in Edam, Saskatchewan_{Photo: Jacobsimmonds CC 3.0 Unported no changes made}

De meerderheid van deze immigranten verspreidde zich over West-Canada als boer of als boerenknecht. Andere immigranten vestigden rond grote steden al Calgary, edmonton en Winnipeg. De laatste stad had voor de Eerste Wereldoorlog waarschijnlijk de grootste Nederlandse gemeenschap van Canada.

De tweede grote immigratiegolf duurde van 1923 tot 1930, eindigend aan het begin van de Grote Depressie. Goedkope landbouwgrond was er niet veel meer, maar in andere sectoren konde de immigranten nog gemakkelijk een baan vinden, met name toen de economische crisis op zijn eind liep en de economie weer aantrok. Met name in Ontario en westelijke provincies als British Columbia grepen de Nederlandse immigranten hun kans. Veel Nederlanders vestigden zich in die periode in het zuiden en zuidwesten van Ontorio, en dan speciaal in Toronto. Men schat dat tussen 1890 en 1930 ca. 25.000 Nederlandse en Amerikaans-Nederlandse immigranten zich in Canada vestigden.

Door de grote economische crisis in de jaren dertig en door de Tweede Wereldoorlog zakte de immigratie naar Canada even in, maar vanaf 1947 kwam de immigatie weer goed op gang uit economisch geruïneerde landen van Europa. aanvankelijk waren de nieuwe immigranten weer veelal afkomstig van de agrarische sector, maar al snel waren er meer technici en andere vakmensen nodig. Ontario was de populairste bestmming, maar ook trokken veel immigranten naar Alberta, British Columbia en de maritieme provincies. Eind jaren zestig van de vorige eeuw hadden zich ca. 150.000 Nederlandse immigranten gevestigd in alle Canadese provicies, behalve in Newfoundland & Labrador.

advertentie

Overzicht aantal immigranten, +100.000 o.a. uit Nederland_{Photo: Kransky CC 3.0 Unported no changes made}

Bijzonder zijn de vele nazaten van 19e eeuwse Russische immigranten, aanvankelijk in de provincie Saskatchewan, in stadjes als Grand Forks en vooral Castlegar (sinds 1908), maar ook in de provincie Saskatchewan. Deze zogenaamde 'Doechoboren', religieuze pacifisten uit Zuid-Rusland en Oekraïne, vluchtten in 1899 vanwege hun religieus-politieke overtuigingen onder leiding van Peter Verigin (1859-1924) of 'Lordly' uit Rusland voor de Russische tsaar Nicolaas II naar onder andere Canada. Zij trokken zich niets aan van de overheid en wezen de liturgie en procedures van de georganiseerde kerk af. Zij geloofden dat God zich in ieder individu ophield, en niet in een kerkgebouw of instituut. De Douchoboren werden onder andere gesteund door de beroemde Russische schrijver Leo Tolstoi. In de jaren '20 van de vorige eeuw waren er ca. 90 Douchoboren-nederzettingen in British Columbia, ieder met zo'n zestig bewoners. Op dit moment leven er ca. 15.000 Douchoboren in British Columbia, ca. 30.000 als iedereen met Douchobor-roots meegeteld wordt. De 'Freedomites' of 'Sons of Freedom', was een controversiële afgesplitste sekte die geweld niet schuwde en vaak naakt rondliep.

advertentie

Dukhobor-vrouwen aan het werk in Saskatchewan_{Photo: Publiek domein}

advertentie

Peter Verigin, leider van de Douchoboren_{Photo: E.J. Campbell / British Library in het publieke domein}

First Nations

De welig begroeide kust van British Columbia trok de afgelopen duizenden jaren vele culturen aan. Volkeren als de Haida, Nuxalk en Tsimshian hadden door de massale aanwezigheid van voedsel (o.a. zalm) voldoende tijd over om prachtige totempalen en grote kano's te maken. In het binnenland van British Columbia was de situatie voor een volk als de Salish volkomen anders, daar was het leven vooral gericht op de eerste levensbehoeftes en het overleven van de lange en strenge winters. In het uiterste noorden waren volkeren als de Tagish en de Gwich'in volkomen afhankelijk van migrerende elanden en rendieren. De grootste inheemse groep zijn de Quw'utsun', waarvan ca. 4000 mensen in de Cowichan Valley wonen.

De neergang van de First Nations begon met de komst van De Europeanen en hun meegebrachte ziektes. Later kwamen daar nog zaken als racisme en pure discriminiatie bij. Nog in 1859 besliste de gouverneur van British Columbia, James Douglas, dat alle land en bezit van de First Nations-volkeren het eigendom van de Kroon waren. Ook de eeuwenoude potlatch-traditie werd verboden. Vanaf de tweede helft van de 20e eeuw zijn de verschillende (landelijke) regeringen terug gekomen op al die besluiten en werd de cultuur van de First Nations weer meer gewaardeerd en bevorderd. Een moeilijk in ingewikkeld proces vormen de aanspraken van de First Nations op hun grondbezittingen van voor 1859. Tot op heden is er één overeenkomst gesloten, en wel met het Nisga'a volk, dat een compensatiebedrag ontving van van 200 miljoen dollar en een zekere mate van zelfbestuur. Slechts 20% van alle First Nations volkeren is met onderhandelen begonnen.

In British Columbia is in 2009 een 'Recognition and Reconciliation Act' aangenomen die letterlijk alle wetten die met de First Nations te maken hebben onder loep neemt. Een van de ideeën is om de 203 First Nation volkeren van British Columbia te verenigen onder ca. 30 bestuurslichamen. Maar al in 2011 concludeerde een top van de Union of British Columbia Indian Chiefs en de British Columbia Assembly of First Nations dat de wet onuitvoerbaar was en in feite 'dood' werd verklaard.

advertentie

Vlag van het Nisga'a volk, British Columbia_{Photo: Publiek domein}

Potlatch

De oorspronkelijke bewoners van British Columbia vierden allemaal de zogenaamde 'potlatch'-ceremonie ter ere van speciale gebeurtenissen. Meerdere dagen wordt er gedanst, gevast en cadeaus uitgewisseld. Van de uitgenodigde gasten wordt verwacht dat ze een tijdje later een dankfeest geven. Dat feest is dan vaak nog mooier en groter dan het oorspronkelijke feest. Ook de gasten op dit feest zijn dan min of meer verplicht om ook weer een dankfeest te houden. Deze kringloop kan maandelang duren. De potlatch werd in 1927 verboden, maar is sinds 1951 weer legaal en wordt nog altijd gevierd.

advertentie

Potlatch: gebouw waar gasten verblijven tijdens de potlatch, Thunderbird Park, Victoria in British Columbia_{Photo: HighInBC CC 2.5 Unported no changes made}

Totempalen

De totempalen van de First Nations aan de kust van British Columbia zijn de hoogtepunten van menig toerist. De totempalen hadden en hebben verschjillende functies, van het uitbeelden van verhalen tot het uitleggen van de familiegeschiedenis. Wetenschappers gaan er vanuit dat totempalen al gebruikt werden voordat de Europeanen in cinctact kwamen met First Nations, maar dan vaak als onderdeel van een woning. Pas in de 19e eeuw, met behulp van veel betere materialen, kwam het maken van totempalen volledig tot bloei. Aan deze ontwikkeling kwam bijna een einde door de culturele repressie die door de Canadese en Amerikaanse autoriteiten werd uitgeoefend op de First Nations.

Pas in de jaren '30 van de vorige eeuw werd het vervaardigen van totempalen weer opgepakt door houtsnijders als Mungo Martin, een Kwakwaka'wakw opperhoofd die veel totempalen maakte voor het Royal British Columbia Museum in Victoria. Eind 20e eeuw werden de totempolen weer wereldwijd bekend door de Haida-artiest Bill Reid.

Totempalen zijn heilig voor de First Nations en de ontwerpen behoren specifiek tot een familie, clan of groep. Veel First Nations proberen om oude totempalen uit de 19e eeuw terug te halen uit de diverse musea waar ze wereldwijd tentoongesteld worden.

Totempalen worden bijna altijd gemaakt van de 'Western red cedar', de reuzenlevensboom. De grootste totenmpaal ter wereld is de uit twee delen bestaande, 53 meter hoge totempaal in Alert Bay in het noorden van Vancouver Island. Het gebied rond de Hazeltons, Old Hazelton, South Hazelton en New Hazelton, staat bekend als de 'Totem Pole Capital of the World'.

Hoogste totempaal ter wereld in Alert Bay, British Columbia_{Photo: Owen Lloyd CC 3.0 Unported no changes made}

Ogopogo

British Columbia heeft haar eigen Monster van Loch Ness, Ogopogo. Ogopogo heeft een drakenachtig uiterlijk en leeft volgens de Salish First Nation in het Okanaganmeer in het zuiden van British Columbia en is in de gehele Okanagan Valley te zien op onder andere briefkaarten, billboards of bumperstickers. De naam Ogopogo komt uit een liedje dat in de jaren '20 van de vorige eeuw vaak te horen was in de varieté-theaters, maar de mythe dateert al van veel vroeger. De Salish geloofden in een creatuur N'ha-a-itk, wat 'meer-demon' betekent, een gedemoniseerde man die door de goden gestraft was omdat hij een stamgenoot gedood zou hebben. Om het monster te behagen offerden de Salish dieren elke keer als ze in de buurt van Rattlesnake Island kwamen, waar Ogopogo zich ophield.

Ogopogo, Okanagan Lake, British Columbia_{Photo: Hamedog / Beyond My Ken CC 3.0 Unportedno changes made}

BRITISH COLUMBIA LINKS

Advertenties
• VliegenNaar - Vancouver vliegtickets
• Bouw je eigen Canada Rondreis
• ANWB vakantie boeken British Columnbia
• Hotels Trivago
• British Columbia Tui Reizen
• Rondreis British Columbia
• British Columbia Hotels
• Auto huren in Vancouver
• Camperreizen Canada
• Boeken, ook tweedehands, over BRITISH COLUMBIA bij Bol.com

Nuttige links

British Columbia Startnederland (N+E)

Bronnen

BBC - Country Profiles

British Columbia and the Rockies

Michelin Apa Publications

Canada

Cambium

Canada

Lonely Planet

CIA - World Factbook

Elmar Landeninformatie

Jepson, Tim / Vancouver en de Canadese Rockies

Wat & Hoe

Leigh Fleming, Janet / British Columbia : a walking guide

Cicerone

Ohlhoff, Kurt Jochen / Canada west & Alaska

ANWB

Phenix, Penny / Canada

Wat & Hoe

The rough guide to Canada

Rough Guides

Struijk, Aad / West-Canada

Elmar

Veldt, Marc / Canada

Gottmer/Becht

Ver Berkmoes, Ryan / British Columbia & the Yukon

Lonely Planet

Wagner, Heike / West-Canada : Alberta, British Columbia

Lannoo

Wikipedia

www.landenweb.nl/canada

 

laatst bijgewerkt maart 2024
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems